Οσα χρόνια κι αν περάσουν στ’ αυτιά μου θα ηχεί μία κουβέντα του αείμνηστου Ανέστη Πεταλίδη, που την έλεγε συχνά-πυκνά όταν καθήμενοι στο «Gallery” μιλούσαμε για μπάσκετ. Φανατικός λάτρης της σκληρής δουλειάς μέσα στο γήπεδο, ο Πεταλίδης έλεγε με σιγουριά την άποψη του, όταν αμφισβητούσαν τις θέσεις του για την αξία κάποιου παίκτη. «Ακόμη και μία πέτρα εάν την τρίψεις για πολύ καιρό με το χέρι θα καταφέρεις να τη λειάνεις. Θα δουλέψει και θα βελτιωθεί» υποστήριζε με εμφατικό τρόπο επικαλούμενος μάλιστα πολλά παραδείγματα.
Η αθλητική ιστορία είναι αλήθεια ότι έχει πολλά γεγονότα τα οποία επιβεβαιώνουν την άποψη του Πεταλίδη. Ο αθλητισμός σε αγωνιστικό επίπεδο έχει δύο πυλώνες: το ταλέντο και τη δουλειά. Σε διοικητικό είναι η επιμονή, το όραμα και η γνώση.
Ο εγχώριος επαγγελματικός αθλητισμός, στο μεγαλύτερο κομμάτι του, επιχειρεί να αντιστρέψει τους όρους. «Επενδύει» την ανάπτυξη σε παλιομοδίτικες μεθόδους, ακυρώνει την οργάνωση και οι άνθρωποι που παίρνουν τις αποφάσεις δεν βλέπουν πέρα από τη… μύτη τους.
Αυτές οι λογικές δημιουργούν παθογένειες και αρρωστημένες αθλητικές εταιρείες με τα γνωστά επακόλουθα.
Ο διεθνής Μαραθώνιος «Μέγας Αλέξανδρος» ο οποίος συμπλήρωσε φέτος 10 χρόνια ζωής και αποτελεί σημείο αναφοράς για όλη την χώρα, λόγω της μεγάλης συμμετοχής των αθλητών, ξεκίνησε σεμνά και ταπεινά το 2006. Την πρώτη χρονιά συμμετείχαν, όλο κι όλο 1.000 αθλητές και η οργανωτική επιτροπή στεγάζονταν στον Δήμο Αμπελοκήπων. Η εκδήλωση στα πρώτα της βήματα, ήταν σχεδόν μία ταλαιπωρία για τους διοργανωτές και παρά το μεράκι τους δεν έδινε την αίσθηση ότι θα μπορούσε να γίνει το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός της Β. Ελλάδας.
Επέμεναν όμως με στόχο το καλύτερο. Η απογείωση του Μαραθωνίου «Μ. Αλέξανδρος» άρχισε το 2011 όταν πλέον οι διοργάνωση υποστηρίχθηκε τεχνοκρατικά από πρόσωπα με επιστημονική κατάρτιση εξειδικευμένα σε παρόμοιες προσπάθειες. Χρόνο με το χρόνο γιγαντώνονταν για να φτάσει φέτος στο ρεκόρ των 20.000 και πλέον συμμετοχών από 60 χώρες. Αριθμός εντυπωσιακός ο οποίος δίνει αθλητικά και οικονομικά κέρδη στην Θεσσαλονίκη. Συγχρόνως μία απάντηση σ’ όλους εκείνους που εμπλέκονται με τα αθλητικά της πόλης και επιχειρούν να κρύψουν την ανυπαρξία τους κατασκευάζοντας εχθρούς και κατεστημένα. Η διαπλοκή στον αθλητισμό είναι γνωστή, αλλά εκτιμώ ότι δεν είναι ανίκητη. Αρκεί να την «πολεμήσεις» με γενναιότητα και μεθοδικότητα. Τα ίδια στοιχεία απαιτεί και η ανάπτυξη ενός αθλητικού οργανισμού. Το σημαντικότερο; Να μην κατασκευάζεις εχθρούς αναζητώντας ένα σίγουρο άλλοθι για την αποτυχία.
