Καθώς βρισκόμαστε σε αναμονή των αποφάσεων της ΦΙΦΑ για τα πρόσωπα που θα επιλέξει προκειμένου να διοικήσουν την ΕΠΟ και να την οδηγήσουν σε εκλογές μέχρι το Μάιο του 2017, είναι προφανές ότι υπάρχει μια σειρά από ζητήματα τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστούν και να λυθούν οριστικά και αμετάκλητα.
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να αποφασίσει ο υφυπουργός Αθλητισμού εάν η πολιτική του στο ποδόσφαιρο θα καθορίζεται από τον σεβασμό που ο ίδιος –πριν από οποιονδήποτε άλλο- οφείλει στους νόμους και στο σύνταγμα, ή αν θα εξαρτώνται οι εξελίξεις αποκλειστικά από τις διαθέσεις της παγκόσμιας ομοσπονδίας.
Είναι απαραίτητο να το ξέρουμε αυτό, ώστε να ξέρουμε και αν θα συζητάμε στη βάση του αυτοδιοίκητου και του καταστατικού της ΕΠΟ, ή αν θα κουβεντιάζουμε για την εναρμόνιση και την συμμόρφωση με τον αθλητικό νόμο.
Αυτά τα πράγματα πρέπει να ξεκαθαρίσουν πλήρως, γιατί αρκετά έχουν πληγώσει το ποδόσφαιρο και αρκετό χώρο έδωσαν στον καθένα από τους εμπλεκόμενους αυτά τα χρόνια, να χρησιμοποιεί… παραθυράκια που τον βόλευαν κατά περίσταση.
Για να ξεκαθαρίσουν, όμως, χρειάζεται να υπάρχει, πρωτίστως, μια σταθερή θέση από την πλευρά της Πολιτείας. Κάτι το οποίο δεν έχουμε ως αυτή την στιγμή, αφού ο κ. Κοντονής απέτυχε να χειριστεί την υπόθεση της κάθαρσης στο ελληνικό ποδόσφαιρο και, παρά το γεγονός ότι η ΕΠΟ ηττήθηκε με την απόφαση (η οποία βασίστηκε σε νόμο του κράτους) του Διαιτητικού Δικαστηρίου να αναβάλλει τις εκλογές, αντί να πάρει τον απόλυτο έλεγχο της κατάστασης, προτίμησε να δώσει στο… πιάτο το ελληνικό ποδόσφαιρο στην ΦΙΦΑ.
Καλώς ή κακώς –κατά την άποψή μου… κάκιστα- κουμάντο από δω και πέρα θα κάνει η ΦΙΦΑ. Αυτό σημαίνει ότι, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα συμμετέχουν στη λήψη των αποφάσεων εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης, αυτοί, δηλαδή, που ετοιμαζόταν για να κερδίσουν τις εκλογές και να ξεκινήσουν την προσπάθεια της εξυγίανσης του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Επίσης, δεν αποκλείεται αρκετοί από αυτούς που θα επιλέξει ο Κωστάκης Κουτσοκούμνης να μην είναι αποδεκτοί από τον Βαγγέλη Γραμμένο και τους ισχυρούς του επαγγελματικού ποδοσφαίρου που τον στηρίζουν.
Εντυπωσιακές αλλαγές στην διαιτησία δεν αναμένονται, ούτε παρεμβάσεις από τη ΦΙΦΑ στα δικαιοδοτικά όργανα. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, αφού αποτελούνται, πλέον, από τακτικούς δικαστές.
Το ζητούμενο για την παγκόσμια ομοσπονδία θα είναι να ηρεμήσουν τα πράγματα, αλλά το ερώτημα είναι πώς μπορεί να γίνει αυτό, αφού όσους συμπεριλαμβάνουμε σε αυτό που χαρακτηρίζουμε «σύστημα» θα εξακολουθήσουν να είναι παρόντες, δεν θα βγούνε εκτός σκηνικού. Τουλάχιστον, μέχρι το τέλος αυτής της σεζόν…
Αρα, πόσες πιθανότητες έχουμε να δούμε μετά από μερικούς μήνες με την παρέμβαση της ΦΙΦΑ να γίνονται καλύτερα τα πράγματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο και πόσες να μένει στάσιμη η κατάσταση ή να γίνεται και χειρότερη;
