Η αγάπη για το μπάσκετ μερικών ανθρώπων δεν είναι μόνο στα λόγια. Είναι στον τρόπο που σκέφτονται, στον τρόπο που μιλούν και κυρίως στο χαμόγελο που βγάζουν όταν αναλύουν το μπάσκετ σε μια πολύ ωραία συζήτηση χωρίς σκοπό και χρονικά όρια.
Η αλήθεια είναι ότι ο υπογράφων αναζήτησε με χίλιους τρόπους να μιλήσει με το γιο του προέδρου της ΠΑΕ Ηρακλή, κ.κ. Σπύρου Παπαθανασάκη, για να δει γιατί λέγεται ο Μάικλ Παπαθανασάκης είναι ένας αυθεντικός μπασκετικός τύπος και όχι για να κάνει την βασική ερώτηση; «Θα πάρετε το μπάσκετ του Ηρακλή»;
Η συνέντευξη έχεις ως θέμα το μπάσκετ και τον Ηρακλή, αλλά όχι υπό αυτό το πρίσμα. Το αφορά όμως σαν θέαμα, τρόπο σκέψης και ζωής και έρχεται να διαμορφώσει γνώμη για το μπασκετικό προφίλ του Μάικλ Παπαθανασάκη. Κάναμε μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση-συνέντευξη.
Άνθρωπος που ζει και αναπνέει για basketball, όπως στην άλλη μεριά του Ατλαντικού! Προπονητής στις μικρές ηλικίες στου Τορόντο, παίκτης στα νιάτα του, με βαθιά γνώση και συνεχή επιμόρφωση, ο 34χρονος γιος του προέδρου είναι ένα από μας. Της δικιάς μας γενιάς, που ανακάλυψε το μπάσκετ μέσα τις καλές του στιγμές. Ήταν μάλιστα παρών στον σπουδαίο αγώνα της Ελλάδας με τον Καναδά και το Μουντομπάσκετ του 1994, 74-71, οπότε και ένα γήπεδο ήταν γεμάτο από Έλληνες του Καναδά και όπως τόνισε ο ίδιος στο Metroplusήταν η σημαντικότερη στιγμή της ζωής του. Διαβάστε παρακάτω τι λέει ο Μάικλ Παπαθανασάκης, που μιλάει για το μπάσκετ, λέει για την προτίμησή του σε σχέση με το soccer, τα πρόσωπα που τον επηρέασαν στη δική του μπασκετική φιλοσοφία, ενώ θέλει να μάθε τα πάντα για το μπασκετικό Ηρακλή πριν κάνει οποιαδήποτε κίνηση ενασχόλησης ενεργά με την ομάδα στο απώτερο μέλλον.
-Είσαι ένας θαυμαστής του μπάσκετ και τι σημαίνει για σένα γενικότερα στη ζωή σου;
«Η εμπειρία μου είναι ότι ήμουν ένας παίκτης που έπαιξα στο Γυμνάσιο και στο κολλέγιο. Έχουν γίνει προπονητής πλέον σε ομάδες για νέα παιδιά, καμπ και αρκετά μεγάλη γνώση σαν προπονητής. Ο πατέρας μου είχε εμπειρία από το soccerκαι όχι μόνο, οπότε ήταν ένας τρόπος ζωής για μένα και όχι μόνο ο αθλητισμός. Έχω πάθος με το μπάσκετ και για μένα είναι συνεχής η προσπάθεια να μάθω πώς να βελτιώσω τις γνώσεις μου και τον τρόπο διδασκαλίας μου στα νέα παιδιά. Από μικρός έχω μεγάλο πάθος με τον αθλητισμό, αλλά η μεγάλη μου ανάγκη είναι να προπονώ νέους παίκτες. Προπονώ ομάδες από ηλικίες 9 μέχρι και 18 και φυσικά ασχολούμαι με την προπονητική όσον αφορά μεγαλύτερες ομάδες σε αυτές την ηλικία Με ενδιαφέρει πολύ πώς να μάθουν οι παίκτες που είναι 16 εώς 18 να ολοκληρωθούν κόντρα σε μεγαλύτερους παίκτες και για το λόγο αυτό συμμετέχω σαν προπονητής σε ανάλογα πρωταθλήματα. Πρέπει να μορφοποιείς την πνευματική ταυτότητα του αθλητή. Όλα τα στοιχεία που σχηματοποιούν την εσωτερική ταυτότητα του αθλητή και είναι κάτι που πρέπει να διδάσκεται συνέχεια στις προπονήσεις.».
-Παρακολουθείς το ευρωπαϊκό μπάσκετ και αν θα επιδιώξεις να παρακολουθήσεις κάποιες προπονήσεις ομάδων όσο μείνεις στην Ελλάδα, του Hρακλή ή και κάποιας άλλης.
«Παρακολουθώ τα παιχνίδια στην Ευρωλίγκα, αλλά δεν έχω δει παιχνίδια στην Ευρώπη. Με ενδιαφέρει όμως να δω τον τρόπο που δουλεύουν οι προπονητές σε αυτό το επίπεδο και αν μπορέσω να δω προπόνηση ή αγώνες στο διάστημα που μένω θα το επιδιώξω. Άλλωστε, κάθε χρόνο στέλνουμε τα νέα παιδιά στην Ιταλία σε καμπ και κάθε φορά που πηγαίνουμε μαθαίνουμε κάτι νέο. Είναι κάτι παραπάνω από δεδομένο ότι η γνώση για το μπάσκετ δε σταματάει ποτέ και για το λόγο αυτό ένας προπονητής πρέπει να είναι σε μια διαρκή επιμόρφωση. Θέλω να δω τον Ηρακλή στην προπόνηση και φυσικά πριν ανακατευτείς σε μια ομάδα όπως ο Ηρακλής θα πρέπει να ξέρει τι γίνεται. Δεν με ενδιαφέρει το μπάσκετ για τα χρήματα. Είναι το πάθος μου και θέλω να δω πως δουλεύει ένας προπονητής. Το μπάσκετ είναι πάνω από όλα γνώση και αυτό που με ενδιαφέρει εμένα είναι να κάνω ότι κάνω καλά».
-Ο Ηρακλής είχε κατά καιρούς πολύ καλή ομάδα και σπουδαίες παίκτες όπως ο Διαμαντίδης, ο Χατζηβρέττας και άλλοι. Γνωρίζεις κάποιους από αυτούς και αν είναι φιλοδοξία σου να προπονήσεις κάποια ομάδα στο μέλλον και σε περίπτωση βέβαια που έρθεις στην Ελλάδα.
«Δε γνωρίζω όλα αυτά τώρα. Να ξέρετε όμως ότι θα τα μάθω γρήγορα. Για μένα ή προσπάθεια να μάθεις κάτι δε σταματάει. Θα πάω οπουδήποτε, για να μάθω κάτι και πιστέψτε με αυτή είναι η ανάγκη μου. Ξέρω ότι το μπάσκετ είναι πάνω από όλα γνώση και αγάπη. Είναι για μένα μία επιδίωξη, αν έρθω στην Ελλάδα να είμαι προπονητής στην Ελλάδα σε μικρά παιδιά είτε σε μικρές ηλικίες είτε στους άνδρες. Να ξέρετε ότι και το μπάσκετ στην Αμερική παίρνει ιδέες από την Ευρώπη. Μπορεί να μη το λέμε, αλλά το μπάσκετ της Ευρώπης για την μπασκετική παιδεία του Καναδά και των ΗΠΑ. Για το λόγο αυτό και οι δικοί μας προπονητές, όταν πηγαίνουν στην Ιταλία, παρακολουθούν με μεγάλη προσοχή. Ακόμα και πέρσι στην Ιταλία, ο αντίπαλος μας έπαιξε μια άμυνα που δεν ξέραμε και φροντίσαμε να μάθουμε. Είναι στοιχεία που φροντίζεις να παίρνεις από διαφορετικές μπασκετικές κουλτούρες και αν θες να γίνεις καλύτερος , είσαι υποχρεωμένος να το κάνεις. Το μπάσκετ και η προπονητική είναι μία διαδικασία γνώσης που δε σταματάει ποτέ».
-Τι θυμάσαι από τον αγώνα Κανάδας-Ελλάδα το 1994 και ποια είναι τα πρότυπα σαν προπονητής;
«Για μένα το γεγονός ότι βρέθηκα σε ηλικία 14 ετών στο γήπεδο για να δω την Ελλάδα με τον Καναδά ήταν κάτι φανταστικό. Το γήπεδο ήταν γεμάτο και δε θα ξεχάσω την αγάπη που είχαμε. Δε θα ξεχάσω τον Φασούλα και τον Γιαννάκη, ήταν μία πολύ ωραία αναμέτρηση. Είναι για μένα το πιο δυνατό παιχνίδι που έχω δει στη ζωή μου. Πολύ δυνατά συναισθήματα και πολύ καθοριστική για μένα για το πώς σκέφτομαι και αντιλαμβάνομαι το μπάσκετ.
Δύο από τους προπονητές που έμαθα είναι ο Τόνι Σιμς και ο Ρικ Πιτίνο. Με τον πρώτο είμαστε και συνεργάτες, ενώ ήταν ο προπονητής μου στο Γυμνάσιο. Όταν ο Ρικ Πιτίνο ήρθε το καλοκαίρι στο Τορόντο και μας μίλησε, μας είπε ότι αυτός που του προκάλεσε μια θετική επίδραση σαν παίκτης μέσα στο γήπεδο είναι ο Τόνι Σιμς. Δηλαδή, δύο άνθρωποι που εγώ θεωρώ πρότυπα δουλειάς συνδέονται μεταξύ τους άμεσα και αποδεικνύεται στην πράξη, γιατί αποτελούν πρότυπα και για μένα. Είναι πολύ σημαντικό που είμαστε μαζί το καλοκαίρι και διδάσκουμε παιδιά. Έχω μεγάλη αγάπη για το μπάσκετ. Αν υπάρχει τρόπος να έρθω στην Ελλάδα και να βοηθήσω με τις γνώσεις μου στην Ελλάδα, να είστε σίγουροι ότι δε θα φοβηθώ να έρθω στην Ελλάδα. Θα ήθελα να βοηθήσω όπως μπορώ με τον καλύτερο τρόπο».
-Τι σε έκανε να αγαπήσεις τον Ηρακλή και τι θες να πεις στους φιλάθλους του;
«Αγαπώ το ποδόσφαιρο και από τότε που ο πατέρας μου ανέβασε τον Ηρακλή, ενθουσιάστηκα. Μαθαίνω ότι μπορώ περισσότερο και αυτό που με ενθουσιάζει η συμπαράσταση των φιλάθλων της ομάδας. Είναι πραγματικά πολύ καλό για τον Ηρακλή να έχεις τέτοιους φιλάθλους. Αυτό που θα ήθελα να πω είναι ότι όσο καλύτερα πάει ένας σύλλογος, τότε το κοινό είναι πιο κοντά. Βλέπω και στους Ράπτορς που πάνε καλά και οι φίλαθλοι είναι πιο κοντά. Θέλω να πάω στην προπόνηση της ομάδας, να μιλήσω με τον προπονητή, που είναι νεαρός και αγαπάει το μπάσκετ. Nα είναι κοντά ο κόσμος στην ομάδα σε όλα τα σπορ, παρακολουθώ και ενημερώνομαι όσο μπορώ για την πορεία της, αλλά σημασία έχει να αγαπάμε την ομάδα μας και στις καλές και στις κακές της στιγμές. Αυτή είναι η σημασία του αθλητισμού».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΡΘΕΝΑΚΗΣ
