Ο ΠΑΟΚ έπαιξε σαν μεγάλη ομάδα. Με την ποιότητα, τον ωριμότητα, τον χαρακτήρα νικητή που χτίζει σταθερά τα τελευταία χρόνια.
Παράλληλα και την ικανότητά της να προσαρμόζεται σε κάθε συνθήκη, όσο δύσκολη κι αν είναι. Κι αυτό που έζησε το τελευταίο διάστημα με τον τραυματισμό του Βιεϊρίνια, λίγο πριν με την απώλεια του Μαουρίσιο, δημιούργησαν όντως εμπόδια στον δρόμο προς το νταμπλ. Όμως, τα εμπόδια είναι γα τους σπουδαίους και ο Λουτσέσκου με τους παίκτες του είχαν τον τρόπο να τα ξεπεράσουν. Ο Ρουμάνος τεχνικός μέτρησε σωστά όλα τα δεδομένα του αγώνα. Την τάση της ΑΕΚ να θέλει να παίζει ξύλο στα ματς με τον ΠΑΟΚ, το γεγονός ότι είχε απέναντί της μία αργή άμυνα, την ταχύτητα των δικών του επιθετικών, αλλά και την κούραση στο φινάλε της περιόδου. Και έφτιαξε ένα πλάνο που οδήγησε τον Δικέφαλο σε μία μικρή σε εύρος αλλά μάγκικη νίκη. Νίκη χαρακτήρα, ποιότητας και μυαλού.
Φυσικά και προσωπικοτήτων, καθώς ο ΠΑΟΚ είχε και πάλι ένα κέρβερο, τον Πασχαλάκη κάτω από τα γκολπόστ, είχε συγκλονιστικούς στόπερ (ειδικά τον Βαρέλα που έπαιζε τραυματίας), είχε δύο ασταμάτητα πνευμόνια να δουλεύουν στα χαφ, έναν πανταχού παρών και με ηγετικό χαρακτήρα Πέλκα που μαζί με τον φοβερό και τρομερό Ακπομ σφράγισαν το πρώτο νταμπλ της ιστορίας με ένα εξαιρετικό σε δημιουργία και εκτέλεση γκολ. Υπήρχε βέβαια και ένας Μπίσεσβαρ, λίρα εκατό στην οργάνωση του παιχνιδιού και το κράτημα μπάλας που ήταν από εκείνους που έκαναν την διαφορά. Μαζί και όλοι οι υπόλοιποι παίκτες που έκαναν δέκα τα τρόπαια του ΠΑΟΚ και χάρισαν άλλη μία μεγάλη βραδιά στον κόσμο του ΠΑΟΚ. Στους… προσκεκλημένους που κέρδισαν το βραβείο ευρηματικότητας και σε όλους τους υπόλοιπους που το πανηγύρισαν ανά την υφήλιο.
Χθες το βράδυ πρέπει να κατάλαβαν και οι τελευταίοι δύσπιστοι ότι ζούμε την εποχή ΠΑΟΚ στο ελληνικό ποδόσφαιρο, μία εποχή που δημιουργήθηκε από την επίμονη επένδυση του Ιβάν Σαββίδη που πλέον δίνει τη μία μετά την άλλη χαρά στην «ασπρόμαυρη» οικογένεια.
***Από την έντυπη έκδοση της «Metrosport» (12/5)