Ωραίος ήταν χθες ο ΠΑΟΚ. Οσο, τουλάχιστον, χρειαζόταν για να ξεπεράσει εύκολα το εμπόδιο του Πλατανιά, με το θριαμβευτικό 4-0, σε ένα γήπεδο το οποίο εγκατέλειψε πέρσι ηττημένος με 2-1 και, μάλιστα, με ανατροπή εις βάρος του.
Αμυντικά η ομάδα λειτούργησε μια χαρά, αν εξαιρέσει κανείς το πρώτο 10λεπτο, στο οποίο «σάστισε» δυο-τρεις φορές. Μία μόνο αξιόλογη φάση έκανε ο Πλατανιάς, με το σουτ του Τόρες στο δοκάρι, αλλά προς το τέλος, όταν είχε ήδη διαμορφωθεί το τελικό σκορ.
Από εκεί και πέρα, μπάλα σπουδαία δεν έπαιξε, ευκαιρίες πολλές δεν δημιούργησε, αλλά ήταν αποτελεσματική και, το κυριότερο, αναπτύχθηκε πιο σωστά από όλα τα μέχρι τώρα παιχνίδια, αξιοποιώντας τις δικές της αρετές, αλλά και τις αδυναμίες του αντιπάλου.
Ο ΠΑΟΚ έπαιξε χθες έξυπνα και ήταν σοβαρός. Εδειξε ότι μπορεί να δημιουργήσει τη «μαγιά» μιας ανταγωνιστικής ομάδας και είναι κρίμα που αυτή η ομάδα αφέθηκε να έχει ελλείψεις στο ρόστερ της. Θα είναι ακόμη πιο κρίμα αν δεν ενισχυθεί με δυο-τρεις ακόμη ποιοτικούς παίκτες για να ανεβεί επίπεδο και να παρουσιάσει πληρότητα σε όλες τις γραμμές, σε όλες τις θέσεις, σε όλους του ρόλους.
Μετά από μία νίκη με 4-0, είναι ίσως άδικο να ξεχωρίζει κανείς παίκτες για την απόδοσή τους, αλλά δεν μπορώ να μην κάνω ιδιαίτερη μνεία στους Ρατς, Σκόνδρα, Κάτσε, Αθανασιάδη και Μακ, που μου άρεσαν περισσότερο.
Ο Ρατς δείχνει να αποτελεί σταθερή αξία. Είναι όντως παίκτης με ποιότητα. Μπορεί, πιστεύω, να «αναγκάσει» τους οπαδούς του ΠΑΟΚ να τον αγαπήσουν όσο και τον Λίνο.
Ο Σκόνδρας ήταν εντυπωσιακός και δίκαια αμείφθηκε με το πολύ ωραίο γκολ που πέτυχε. Πήρε άριστα ως πλάγιος μπακ, είχε πολύ σωστές επεμβάσεις όταν χρειάστηκε να καλύψει το κέντρο άμυνας, ενώ στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα προσέφερε πολλά και στην επίθεση.
Σταθερά δίνει αυτά που μπορεί και ο Μακ. Δείχνει παίκτης με αγωνιστική συνέπεια, χωρίς μεταπτώσεις και με την καλή παρουσία του «φωνάζει» ότι η ομάδα χρειάζεται έναν παίκτη σαν κι αυτόν στην άλλη πλευρά.
Ο Κάτσε… τα κάνει όλα και τρέχει ακατάπαυστα. Πολύτιμο εργαλείο, που μπορεί να δώσει λύσεις ακόμη και στη χειρότερη μέρα του. Χθες έβγαλε πολλή δουλειά και ήταν σχεδόν αλάνθαστος στις ενέργειές του.
Οσο για τον Αθανασιάδη, πέρα από το γεγονός ότι βρήκε πάλι τρόπο να σκοράρει, ανοίγοντας τον δρόμο προς τη νίκη, ήταν πάλι ο καλύτερος τροφοδότης. Ο Κλάους αποδεικνύει ότι έχει πολλά προσόντα, τα οποία δεν έδειχνε γιατί κανείς προπονητής δεν φρόντισε να τα «δουλέψει» για να του τα «βγάλει». Το πρόβλημα είναι ότι όταν παίζει τον ρόλο του πασέρ, λείπει από την «κορυφή» κι όταν ο Κλάους λείπει από την «κορυφή» η ομάδα χάνει, αυτονόητα, τον ικανότερο σκόρερ της.