Ο Σάββας Λόρτος είναι από τις παλιές καραβάνες του ελληνικού μπάσκετ. Αγωνιστής και υπέρμαχος του ερασιτεχνικού μπάσκετ, αναδείχθηκε μέσα από τους κόλπους της διαιτησίας, πέρασε από πολλές επιτροπές , υπηρετώντας με τις γνώσεις του και την καλή του διάθεση το μπάσκετ. Από το 2000-01 είναι πρόεδρος της ΕΚΑΣΘ και από τους ανθρώπους που αγωνίζονται για την ανάπτυξή του παρά την συνεχή οικονομική στενότητα. Ξεκίνησε πριν 50 χρόνια με το Σούλη Μαρκόπουλο, το Γιώργο Προεστό και άλλους στον Όλυμπο 40 Εκκλησιών.
«Εμείς παίζαμε για την ψυχή μας, σκάβαμε με τα χέρια μας, για να δημιουργήσουμε γήπεδα και συνθήκες, για να παίξουμε μπάσκετ. Το βραβείο μας ήταν μία καλή ταβέρνα και ένα γεύμα μέσα σε γέλιο κα χαρά» μας λέει, αφού μας υποδέχθηκε στα γραφείο του. Το ελληνικό μπάσκετ και φέτος είναι γεμάτο διοργανώσεις. 10 εθνικές ομάδες και κορύφωση το Μουντομπάσκετ, αλλά και το Ευρωπαϊκό Νέων Ανδρών στην Κρήτη. Εθνικές Ανδρών, Νέων Ανδρών, Εφήβων, παίδες, παμπαίδες, γυναίκες, νέες γυναίκες, νεανίδες, κορασίδες, παγκορασίδες , ένα ζωντανός οργανισμός για την ΕΟΚ και το ελληνικό μπάσκετ με τις επιτυχίες να μη σταματούν... Η ΕΚΑΣΘ όμως αποτελεί τη βάση της ανάδειξης αυτών που στελεχώνουν τις εθνικές.
Η συνέντευξη έγινε ανήμερα της επιτυχίας του 1987, οπότε συνειρμικά η πρώτη ερώτηση αφορούσε αυτό τον άθλο του ελληνικού μπάσκετ. Αναλυτικά όσα μας απάντησε και μας είπε ο Σάββας Λόρτος σε μία αποκαλυπτική συνέντευξη αποκλειστικά στη Metrosport.
-Τι σημαίνει τελικά το 1987 για το ελληνικό μπάσκετ, εθνικά και συλλογικά.
«Το 1987 ήταν η έξαρση του μπάσκετ προήλθε από την εθνική επίπεδο. Και προηγούμενα που υπήρχε σωματειακή επιτυχία, αλλά τότε δεν υπήρχε ανάλογη έκρηξη. Το 1987 εκτινάχθηκε το μπάσκετ και μας ενδιαφέρει να πηγαίνει καλά σταθερά , να είναι τα παιδιά κοντά στο μπάσκετ με κάθε θυσία. Όλοι βγήκαν στους δρόμους. Παιδιά, οικογένειες , πολιτικοί. Ήταν μία ψυχική ανάταση που όμοιά της δεν είναι δε μέχρι τότε η ελληνική κοινωνία. Από τότε οι θετικές της επιδράσει δεν έχουν σταματήσει και σίγουρα πάντα θα αποτελεί το δρόμο για πως γίνεται οι αθλητικές και όχι μόνο υπερβάσεις»
-Τι λέει όπως για την κορωνίδα του ελληνικού μπάσκετ, η οποία όμως ψάχνει και αυτή τη δική της ταυτότητα μετά από τόσες διακρίσεις, αλλά και αλλαγές αναφέροντας για παράδειγμα τον Νίκο Ζήση, ένα παιδί διαμάντι που αναδείχθηκε μέσα από τις υποδομές της μπασκετικής Θεσσαλονίκης…
«Έχουν αλλάξει τα σημεία των καιρών, έχουν κουραστεί πολλοί παίκτες είναι φυσικό ως ένα βαθμό. Η επιθυμία να προσφέρεις είναι κάτι το οποίο πρέπει να ξεπερνιέται και έχουμε πολλά παραδείγματα και Ελλήνων και ξένων, οι οποίοι πλήρωναν και την ασφάλεια . Η εθνική ομάδα έχει πάντα συνεργασία με τους παίκτες και αν υπάρχει καλή θέληση όλα γίνονται. Ο Νίκος Ζήσης είναι ένα παράδειγμα. Όλοι οι εκτιμούν ότι από την Εθνική καθιερώθηκαν και οι όλοι σχεδόν έχουν ως βασικό σημείο αναφοράς της καριέρας του την καλή πορεία με την εθνική ομάδα. Η σχέση του κάθε παίκτη με εθνικές ομάδες είναι αμφίδρομη, εννοείται ότι κάποιοι αθλητές έχουν κουραστεί και πολλές φορές θέλουν, αλλά δε μπορούν. Αυτό είναι κατανοητό και σεβαστό»
-Όλες οι ομάδες κάνουν πλέον “3 on 3”, αλλά η ΕΟΚ και η ΕΚΑΣΘ ήταν πρωτοπόρες σε αυτό το κομμάτι…
«Έχουν δημιουργηθεί υποδομές, ακόμα και τα μίνι να γίνονται σε κλειστά γυμναστήρια. Η αλάνα και το ανοικτό γυμναστήριο είναι μέρη που πρέπει γίνονται τα «3 ον 3», να προσελκύσει παιδιά το μπάσκετ. Ήταν πρωτοπόρος η ΕΚΑΣΘ και η ΕΟΚ σε αυτό το εγχείρημα , κανείς δεν είχε ανακαλύψει το καμπ για μικρά παιδιά, αλλά για 26 χρόνια, είναι το αποκορύφωμα του αναπτυξιακού πρωτάθλημα, έγιναν ομάδες, έκαναν αγώνες και επιλέχθηκαν οι καλύτεροι για το καμπ , το οποίο αποτελεί τη βάση για τις νέες εθνικές ομάδες. Είναι οι φουρνιές που αναδεικνύονται μέσα από αυτή τη διαδικασία και επιλέγονται οι καλύτεροι κάθε χρονιά! Για αυτό έχουμε και το αντίστοιχο τουρνουά στις 20-22 του μήνα.»
-Η ΕΚΑΣΘ είναι μια πραγματική αθλητική κυψέλη, μια αέναη παραγωγική διαδικασία ανάδειξης παικτών.
«Αυτή είναι η ουσία του μπάσκετ, αν αναδεικνύεις νέα παιδιά. Τα στέλνουν οι προπονητές των ομάδων με το σκεπτικό ότι όλα οι αθλητές έχουν μια καλή προοπτική εξέλιξης. Όλοι οι αθλητές προπονούνται και αν κατά τη διάρκεια της χρονιάς κάποιο παιδί δεν φανεί, τους ξαναβλέπουμε, τα πρωταθλήματα των παμπαίδων και των παίδων , έχουν τέτοιο ρόλο, όλα καταγράφονται ανά ηλικία. Με το Γιώργο Δοξάκη και το Γιώργο Προεστό κάνουν τις επιλογές, ανάλογα γίνεται με τα δεδομένα η καταγραφή και σπάνια να μην ξεχωρίσουμε έναν αθλητή, που εντυπωσιάζει με τις ικανότητές . Μερικές ομάδες δε στέλνουν γιατί τους αναλαμβάνουν οι εκπρόσωποι και παράλληλα επηρεάζουν και την κρίση των γονέων. Είναι πολύ νωρίς ακόμη, για να έχουν οι παίκτες τέτοιας ηλικίας μάνατζερ. Είναι μια μάστιγα που πρέπει να σταματήσει και καλό θα ήταν και οι γονείς των παιδιών να μην επηρεάζονται.»
-Ποια είναι η άποψή σας για το Γιώργο Βασιλακόπουλο, που στα χρόνια των μεγάλων διακρίσεων είναι η βάση, ενώ παραμένει ο « ιθύνων νους» του ελληνικού μπάσκετ.
«Πολλοί μπορούν να τον κατηγορούν για διάφορα. Ο Γιώργος Βασιλακόπουλος με την προσωπικότητα που έχει, είναι εγγύηση σταθερότητας, τα υπόλοιπα αθλήματα, σχεδόν έχουν διαλυθεί . Ας μην παραλείψουμε να αναγνωρίσουμε λοιπόν τα καλά που έχει προσφέρει στο ελληνικό μπάσκετ. Τώρα, πληρώνουμε τη βεντέτα ΠΑΟ-Ολυμπιακού, που τους νοιάζει να κερδίσουν ο ένας τον άλλον. Και φυσικά λείπουν από την πόλη μας ο δυνατός Άρης και ο δυνατός ΠΑΟΚ. Μπορείς να μαζέψεις λίγους και καλούς, αλά να είναι αξιόπιστοι και φερέγγυοι όσον αφορά την οργάνωση και τη διοίκηση μιας ΚΑΕ. Όλα τα σωματεία της πόλης καλούνται να εκμεταλλευτούν τον κύκλο τους, αρκεί να υπάρχει η καλή διάθεση. Για μένα ο ρόλος του Γιώργου Βασιλακόπουλου είναι πολύ καθοριστικός όλα αυτά τα χρόνια. Έχει προσφέρει πολλά στο ελληνικό μπάσκετ».
-Σχολιάζεται έντονα ότι είναι στη διακριτική ευχέρεια των κατά τόπους Ενώσεων να επιβάλλουν ένα ποσό για την ανανέωση ή την έκδοση νέων δελτίων λόγω της πολύ μειωμένης επιχορήγησης στην ΕΟΚ και κατ’ επέκταση σε όλες τα ερασιτεχνικά σωματεία.
«Είναι σε άσχημη οικονομική κατάσταση το μπάσκετ, πως να μπορέσουν οι Ενώσεις να επιβιώσουν, όταν οι επιχορηγήσεις έχουν μειωθεί πάρα πολύ. Καταλαβαίνετε ότι πρέπει να καλυφτούν τα λειτουργικά έξοδα, όλα τα έξοδα για την χρονιά. Ένας τρόπος για να μαζευτούν χρήματα είναι αυτός. Η έκδοση του νέου δελτίου και η ανανέωση να επιβαρύνονται με ένα συγκεκριμένο ποσό, π.χ. δέκα ευρώ. Κάθε Ένωση ανάλογα με τις ανάγκες θα ρυθμίσει τι έσοδα μπορεί να έχει από τα σωματεία. Τα σωματεία δεν παίρνουν επιχορήγηση και έχουν αναλάβει τα έξοδα των αγώνων, της γραμματείας κ.α.
Η ΕΚΑΣΘ έχει ξεκάθαρη και πάγια θέση, δε θέλει κάτι τέτοιο. Θα προσπαθήσει να βρει άλλες λύσεις. Μία υποτυπώδη επιχορήγηση. Μόνο όταν φθάσουμε στο αμήν , αλλά αρχικά δεν πρόκειται να γίνει. Οι αγώνες δεν πρόκειται να μειωθούν , δεν πρόκειται να σταματήσει το μπάσκετ.160 σωματεία, 10.000 αθλητές, 4.500 αγώνες σε 9 μήνες. Ένας ζωντανός οργανισμός και χιλιάδες άτομα να εμπλέκονται. Το μπάσκετ είχε υποδομές από το 1960 με τα περισσότερα ομαδικά αθλήματα να οργανώνονται από το 2000 και μετά. Το 1970 ιδρύθηκε η ΕΟΚ, οι άνθρωποι είχαν οράματα, υπήρχαν οι υποδομές. Και το ποδόσφαιρο ακολούθησε το μπάσκετ, οι διακρίσεις του 2005 και το 2006 είναι πολύ σημαντικές για την εθνική ομάδα. Τα χρόνια είναι εντελώς διαφορετικά. Εμείς τα ρούχα τα ψωνίζαμε μόνοι μας και μια φορά έτυχε να φορά δανεικά all-star, τα οποία εκείνη την εποχή τα έφερναν μόνο από τις ΗΠΑ. Ήταν πιο ιδεολογική, ποιο ξέγνοιαστη εποχή. Υπήρχαν ελάχιστα ανοιχτά γήπεδα. Της ΧΑΝΘ, του ΒΑΟ, του Ανατόλια, το ανοικτό του ΠΑΟΚ στην Τούμπα, της Καλαμαριάς και άλλα πολύ λίγα όμως για τα δεδομένα της εποχής. Μόνο που πιάναμε την μπάλα είμασταν μέσα στην χαρά».
-Ποιος είναι τελικά ο ρόλος της ΕΚΑΣΘ και του αναπτυξιακού μπάσκετ, του οποίου και ηγείστε ως πρόεδρος της Ένωσης.
«Μεγάλη βαρύτητα και μείζονος σημασίας o ρόλος της Ένωσης στο τοπικό μπάσκετ. Eίναι αναπτυξιακός με πλήρη λειτουργία που παρότι δεν πήραμε την οικονομική βοήθεια που απαιτείται κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε. Οι δράσεις και η όλη η οργάνωση γίνεται με την βοήθεια τω προπονητών. Ο ρόλος τους είναι πολύ μεγάλος και τους ευχαριστώ για την προσφορά τους, χωρίς αυτούς δε θα είχαμε τα αποτελέσματα που έπρεπε. Αυτό λέμε και στην κοπή της πίτας μας, που είναι το άτυπο ραντεβού μας κάθε χρονιά. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους και την ΕΟΚ, αλλά κυρίως το διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΑΣΘ, που βοηθάει ο καθένας από το δικό του πόσο με προθυμία και ανιδιοτέλεια».
-Ποια είναι όμως η άποψη του προέδρου της ΕΚΑΣΘ για τα κλειστά γήπεδα και τις παρατάσεις που δίνονται κάθε φορά, βάζοντας πολλές φορές σε κίνδυνο την υγεία των αθλητών!
«Θα πρέπει η Πολιτεία είναι να πιο υπεύθυνη σε αυτό το θέμα, γιατί δεν υπάρχουν άδειες λειτουργίας και πρέπει να μεριμνήσει, για να μην έχουμε προβλήματα . Πρέπει να βρεθεί λύση, να μη δίνεται απλά παράταση από την Πολιτεία από το 2005. Υπάρχει κίνδυνος για την πυρασφάλεια και τη στατικότητα . Η μόνη λύση όλα τα Γυμναστήρια να πάνε στους Δήμους και να παράλληλα να εκδοθούν άδειες λειτουργίας. Ανάλογα με τα δεδομένα του κάθε γυμναστηρίου, να αναλάβουν οι Δήμοι τη συντήρησή τους. Κάθε Δήμος δεν έχει πάνω από 2-3 κλειστά Γυμναστήρια. Συνήθως τα κλειστά της Πολιτείας , εννοώντας όχι αυτά που ανήκουν στους Δήμους, δεν έχουν άδεια. Είναι ένα θέμα το οποίο πρέπει να απασχολήσει πιο άμεσα την κυβέρνηση, αν και δεν είναι τόσο εύκολο να λυθεί».