Λειτούργησε σαν σύγχρονος «Εφιάλτης»

Ο Ηρακλής ήταν η μοναδική ομάδα από την περσινή σεζόν που έπαιξε στη φετινή Super League χωρίς αδειοδότηση και με περιορισμό μεταγραφών. Για να άλλαζε το «σκηνικό», θα έπρεπε να προβεί σε μια σειρά κινήσεων που δεν ήταν ωστόσο... άθλος. Αρκεί να υπήρχε πρόγραμμα και διάθεση. Ο Σπύρος Παπαθανασάκης φάνηκε πως δεν είχε τίποτα από τα δύο...

Αναζητώντας τις αιτίες της θλιβερής κατάστασης στον ποδοσφαιρικό Ηρακλή, η παροιμία «το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι» έχει την απόλυτη εφαρμογή. Ο Παπαθανασάκης από τον Γενάρη (τουλάχιστον) του 2015 έδειξε πως δεν μπορεί να «τρέξει» τον Ηρακλή. Μετά την περσινή μη αδειοδότηση «δραπέτευσε» στην Αθήνα αφού ο «κλοιός» για εκείνον... στένεψε στη Θεσσαλονίκη. Άφησε την ομάδα στο έλεος της, κορόιδεψε τους παίκτες αφήνοντας παράλληλα πολλά βασικά στελέχη της περσινής ομάδας να φύγουν... έτσι απλά, παίρνοντας από εκείνους... χρέος. Πουλώντας τον Βέλλιο, έχοντας ένα από τα μικρότερα μπάτζετ και με το τηλεοπτικό συμβόλαιο προς διαχείριση «πέτυχε» να μεγαλώσει τη «μαύρη τρύπα». Σημασία έχει πώς ιδιαίτερα στα δύο κομβικά σημεία (φορολογική-ασφαλιστική ενημερότητα) για την αδειοδότηση (εκτός των χρεών προς τρίτους), ο Παπαθανασάκης λειτούργησε σαν σύγχρονος «Εφιάλτης». Η Εφορία κατάσχεσε 940.000 της πώλησης Βέλλιου, απέμενε ένα ποσό λιγότερο των 60.000 ευρώ το περασμένο καλοκαίρι, αλλά ο Παπαθανασάκης το... παράτησε πλήρως. Πλέον ο Ηρακλής χρωστά 416.000 ευρώ! Όταν δε είχε αναλάβει την ΠΑΕ, το χρέος στο ΙΚΑ ήταν 260.000 ευρώ κι έχει φτάσει στις 560.000 (περίπου 80.000 έχουν απομείνει για το ΤΑΠ).