Χιλιογραμμένα και χιλιοειπωμένα τα όσα για μια ακόμη φορά θα επιχειρήσουμε σήμερα να ξαναφέρουμε στην επικαιρότητα. Αφορούν ένα μεγάλο πρόβλημα που δυστυχώς έχει αποδειχθεί άλυτο, παρά το γεγονός ότι αποτελεί ένα τεράστιο κίνδυνο για να τιναχθούν στον αέρα ότι με τόσο κόπο και άλλες τόσες θυσίες προσπαθεί να πετύχει ένας λαοφιλέστατος σύλλογος, στην πορεία του να διεκδικήσει διακρίσεις και ιστορικές καταξιώσεις. Και παραμένει άλυτο πρόβλημα γιατί δεν επιχειρήθηκαν κάποιες προσπάθειες αλλά γιατί όσες κατά καιρούς αποτολμήθηκαν προφανώς υπήρξαν ημιτελείς και πέρα ως πέρα αναποτελεσματικές.
Είναι αλήθεια πως μετά από τη βαριά κι εξοντωτική ποινή των 7 αγωνιστικών που επιβλήθηκε στον ΠΑΟΚ, κανείς δεν περίμενε να υπάρξουν βέβηλα χέρια και μπερδεμένα μυαλά, που με το καλημέρα θα τολμούσαν να ξαναστήσουν τον Δικέφαλο μπροστά στο ίδιο εκτελεστικό απόσπασμα. Και όμως αυτό το τερατώδες και απρόβλεπτο για όλους, συνέβη στο πρώτο παιχνίδι μετά την εξορία και το σοβαρότερο και το πλέον ανησυχητικό και απαράδεκτο είναι ότι συνεχίζεται με την ίδια προκλητικότητα και άνεση όπως προχθές, σε έναν αγώνα που δεν διέφερε απολύτως από μια φιλική αναμέτρηση.
Οι «φονικοί» πυρσοί και τα «φονικά» καπνογόνα ξαναμπήκαν στο πρόγραμμα και στην «κανονικότητα» των συγκεκριμένων κακοποιών στοιχείων (ανεγκέφαλων, πιθανότατα και προβοκατόρων) τα οποία ανενόχλητα απολαμβάνουν τη διεστραμμένη διασκέδαση τους μετά από μια πολύμηνη (λόγω της βαριάς τιμωρίας της Τούμπας) αποχή. Τα ερωτήματα που προκύπτουν στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι πολλά και εύλογα και επικεντρώνονται στην επισήμανση πως είναι δυνατόν αυτή η μολυσμένη πληγή να παραμένει όπως είναι και το τεράστιο πρόβλημα που προκαλεί, να μένει μονίμως άλυτο, μέσα σε ένα σύλλογο απλησίαστης λαϊκής εκπροσώπησης και με έναν επενδυτή αδιαμφισβήτητης οικονομικής ισχύς.
Φίλος του ΠΑΟΚ μου έλεγε πρόσφατα πως δεν αντιλαμβάνεται με ποιο τρόπο αντιμετωπίζεται από πλευράς επισήμου ΠΑΟΚ όλη αυτή η υπόθεση και πως είναι δυνατόν ο Ιβάν Σαββίδης να μην έχει πάρει ο ίδιος πρωτοβουλίες να εξαλείψει και τον φόβο και τον κίνδυνο για να προστατέψει και την επένδυση του, αλλά και τον σύλλογο. Κατά τη δική του άποψη, αν ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ διέθετε το ¼ των χρημάτων που πληρώνει κάθε χρόνο στα πρόστιμα για την περιφρούρηση της Τούμπας, θα την καθιστούσε θωρακισμένη και απρόσβλητη από τον οποιοδήποτε κίνδυνο, πολύ περισσότερο από κάποια μπερδεμένα ελάχιστα λαμόγια, που εξακολουθούν να έχουν την άνεση να οδηγούν τον ΠΑΟΚ σε μεγάλες περιπέτειες.
Γεγονός είναι ότι στο σύνολο της ΠΑΟΚτσήδικης κοινής γνώμης θεωρείται και κρίνεται αδιανόητο, το πώς επιβιώνουν αυτά τα θρασίμια (είτε είναι άβουλα, είτε μπερδεμένα είτε ακόμη και μισθοδοτούμενα) και μάλιστα τη στιγμή που τόσο η διοίκηση, όσο και οι οργανωμένοι είναι απέναντι τους. Υπάρχουν βέβαια κάποιες αμφιβολίες σοβαρές ως προς τον συντονισμό και την αποφασιστικότητά εκείνων που κατά καιρούς επιχείρησαν να βρουν κάποιες λύσεις, για να εκλείψει αυτή η κατάρα. Ενστάσεις αφορούν το αν αξιοποιήθηκαν σωστά τα «ευρήματα» από τις κάμερες ασφαλείας, από τις μαρτυρίες των «διπλανών» στην κερκίδα, αλλά και από τις επισημάνσεις και διαπιστώσεις των οργανωμένων συνδεσμιτών. Θα μπορούσε λοιπόν κανείς να πει, ότι εκείνοι οι οποίοι είναι υπεύθυνοι, αλλά και όσοι θέλουν να βοηθήσουν προς την κατεύθυνση της οριστικής επίλυσης του προβλήματος, αν είχαν έναν στοιχειώδη συντονισμό κι ένα συγκροτημένο σχέδιο από κάποιους ειδικούς, τα αποτελέσματα θα ήταν διαφορετικά από αυτά που είχαμε μέχρι σήμερα.
Στο περιθώριο των συζητήσεων που πιστεύουμε ότι ήδη θα έχουν αρχίσει στον επίσημο ΠΑΟΚ, επιβάλλεται να αναθεωρηθούν και κάποιες προηγούμενες ανεπιτυχείς εκτιμήσεις. Το «άστον δεν θα το ξανακάνει», το «μετάνιωσε και ας τον συγχωρήσουμε» δεν θα πρέπει να επαναληφθεί. Το «εδώ και τώρα λοιπόν λύση στο πρόβλημα» αυτή τη στιγμή προβάλει σαν η κορυφαία πλέον για την διοίκηση και για τον κόσμο του ΠΑΟΚ υποχρέωση. Δυναμικά και αμείλικτα να χτυπηθεί το κακό στη ρίζα του. Και αυτό να γίνει άμεσα και πριν βρεθούν όλοι όχι προ δυσαρέστων εκπλήξεων όπως συνηθίζεται να λέγεται, αλλά προ οδυνηρών και καταστροφικών συνεπειών.
ΥΓ: Όσοι είδαν το παιχνίδι το χθεσινό για το Κύπελλο ανάμεσα στον πρωταθλητή χειμώνα και τον Πλατανιά, σίγουρα θα σκέφτηκαν το γραφικό δίδυμο Καραπαπά - Θεοδωρίδη και τι θα μπορούσαν να πουν μετά τη «συμπεριφορά» του Κατσικογιάννη, γνωστού πλέον ελεγχόμενου ερυθρόλευκου κλώνου του Μπριάκου, στην περίπτωση του καράτε (μαρς κόκκινης κάρτας) του Φιγκέιρας επί του Κοροβέση. Επίσης να συμπληρώσουμε ότι μας έκανε εντύπωση η ανακοίνωση του λιμανιού, ότι όποιος δεν συμφωνήσει με τις προτεινόμενε ανανεώσεις – μειώσεις των συμβολαίων, είναι ελεύθερος να βρει ομάδα. Θα σας φανεί περίεργο ότι τέσσερις δήλωσαν πρόθυμοι να αποχωρήσουν, ενώ προστέθηκε και ο πέμπτος που δεν είναι άλλος από τον συμπαθέστατο Μπεν.