Κάθε καλοκαιρινή επιλογή εμπεριέχει ρίσκο, στην περίπτωση του Τζεκουάν Λούις αυτό υπήρχε σε… ενισχυμένο βαθμό διότι ο Αμερικανός ουδέποτε είχε αναλάβει στην καριέρα του, τον ρόλο του μαέστρου σε ομάδα με πίεση. Η πρώτη παράστασή του στο ντέρμπι με τον Αρη ήταν απογοητευτική, αλλά οι τρεις που ακολούθησαν προκάλεσαν το χαμόγελο του Κώστα Φλεβαράκη γιατί η αγωνιστική εικόνα του παίκτη πλησιάζει αυτή που είχε φανταστεί ο Ελληνας τεχνικός όταν τον επέλεξε.
Προφανώς το δείγμα δεν είναι επαρκές υπό την έννοια ότι βρισκόμαστε στην αφετηρία του αγωνιστικού μαραθωνίου. Κυρίως στην περίπτωση του ΠΑΟΚ, μόλις άνοιξε ο κύκλος των δύο αγώνων την εβδομάδα, του οποίου η διάρκεια είναι σίγουρα μέχρι τα μέσα του Δεκέμβρη. Αυτό σημαίνει ότι τώρα θα φανεί το επίπεδο προσαρμοστικότητας των παικτών και κυρίως των ξένων οι οποίοι υστερούν στον συγκεκριμένο τομέα. Δηλαδή, με εξαίρεση τον Ααρον Μπεστ ο οποίος για μια διετία (σ. σ. με Γιουβέντους και Λούντβιχσμπουργκ) έζησε τη σχετική εμπειρία, οι υπόλοιποι ξένοι δεν την γνωρίζουν. Με τη σημείωση ότι ο Ανταμ Σμιθ τη βίωση μόλις για δυόμισι εβδομάδες.
Αυτή η εμπειρία είναι πρωτόγνωρη και για τον Τζεκουάν Λιούις, τουλάχιστον όμως φρόντισε να αποκτήσει ψυχολογία για να τη ζήσει. Το επίπεδο ικανότητας του Αμερικανού (αφελώς) αμφισβητήθηκε στην πρεμιέρα του Πρωταθλήματος γιατί κινήθηκε σε… ρηχά νερά στο ντέρμπι με τον Αρη, ήταν και ο μοιραίος παίκτης.
Η εικόνα και οι αριθμοί αποδεικνύουν ότι δεν πτοήθηκε καθώς στα τρία παιχνίδια που ακολούθησαν έχει 13 πόντους και έξι ασίστ κατά μέσο όρο με ποσοστό ευστοχίας στα σουτ που φθάνει στο 50%. Κυρίως όμως, ανταποκρίνεται στον ρόλο του και σ’ αυτά που έχει ζητήσει ο Κώστας Φλεβαράκης από αυτόν.
Ο έμπειρος τεχνικός ζητά από την ομάδα του να βρίσκει πόντους στο transition παιχνίδι, αυτή η ευθύνη αφορά άμεσα τον Λιούις, ενώ ειδικά από τον Αμερικανό απαιτεί την πίεση στην μπάλα και τη δημιουργία προς όφελος των συμπαικτών του. Αυτή φαίνεται μέσα από τον αριθμό των 18 τελικών πασών που έχει στα τελευταία τρία παιχνίδια.