Ορθό κι εύστοχο το μήνυμα του Μιγκέλ Βίτορ: «Στηρίξτε μας, για να πετύχουμε»! Ναι, αλλά – εμείς τουλάχιστον – θεωρούμε πως είχε λάθος παραλήπτη. Το μήνυμα του Πορτογάλου στους συμπαίκτες του έπρεπε ν απευθύνεται, Κι ουχί στους φίλους; Του «δικέφαλου»…
Στους συμπαίκτες τους να τα πει αυτά. Κι ανάμεσα σε αυτούς και σε αυτόν. Αν κι ήταν από τους δυο – τρεις διασωθέντες στα ναυάγια του ΠΑΟΚ. Ομάδα είναι ο ΠΑΟΚ. Όλοι πάνε μπροστά. Όλοι γυρίζουν πίσω. Δεν ξεχωρίζουν οι μεν από τους δε. Μπάλα παίζουν. Δεν παίζουν τάβλι. Τέλος πάντων.
Πολύ, πάρα πολύ καλά τα είπε ο Μιγκέλ Βίτορ. Μόνον που ο κόσμος βάζει πλάτη. Βάζει πλάτη κι ο Άγγελος Αναστασιάδης. Παρεμπιπτόντως εμείς ακόμη επιμένουμε: Δεν είναι πανάκεια από μόνη της η παρουσία του! Οι παίκτες δεν έβαλαν πλάτη τέσσερεις φορές… Με Ζίμπρου εκτός, με Καλλονή εντός, με Απόλλωνα Καλαμαριάς εκτός και με Γκενγκάν εκτός. Ε, ο ΠΑΟΚ μέτρησε 0/4 νίκες κι ένα καρέ αρνητικών εντυπώσεων. Ο κόσμος ήταν στο πλευρό τους. Ο Αναστασιάδης φύλακας Άγγελος τους. Αυτοί έλειπαν. Οι παίκτες…
Είναι δε, κρίμα κι άδικο να εκτρέπεται από την ομαλή της πορεία η επική ανατροπή δεδομένων στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. Υπεύθυνοι κι υπόλογοι των τεσσάρων μέχρι τούδε ανατροπών ήταν φυσικά, οι παίκτες του ΠΑΟΚ. Δεν ήταν μήτε ο κόσμος, μήτε ο προπονητής τους. Έτσι;
Εάν λοιπόν, κι εφ’ όσον οι παίκτες του Άγγελου Αναστασιάδη θέλουν συνεχή και συνεπή παροχή ενέργειας από την κερκίδα, αρκεί να την κάνουν ευτυχισμένη. Κι η ευτυχία των ΠΑΟΚτσήδων δεν είναι απλά, οι νίκες. Είναι οι μάχες. Αρνούνται να δεχθούν αμαχητί παραδόσεις όπως κόντρα στην Γκενγκάμ. Δεν δέχονται ήττες με κατεβασμένα χέρια όπως κόντρα στην Ζίμπρου. Απαιτούν – κι έχουν κάθε δικαίωμα, να το πράττουν – και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεων των παικτών. Θέλουν να μάχονται μέχρι εσχάτων.
Αυτές τις απαιτήσεις, τις οποίες πάντως μέχρι ενός σημείου ικανοποιούν, αλλάζουν τον ΠΑΟΚ στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. Η φάση του 41ου λεπτού την Κυριακή στην Τούμπα έμεινε βαθιά χαραγμένη στις εντυπώσεις μας περί των αλλαγών. Κάναμε άνω κάτω την μνήμη μας αλλά δεν βρήκαμε ανάλογη. Με Εργκίς Κάτσε και Φακούντο Περέιρα να διεκδικούν την μπάλα – στην παράλληλη με την εστία γραμμή του άουτ – από τον κάτοχος της Κοντοέ. Και να κερδίζουν κόρνερ σφίγγοντας τον σαν τανάλιες με το σκορ στο 2-0.
Σηκώθηκε στο πόδι η Τούμπα. Καταχειροκρότησε στη συγκεκριμένη φάση την επική προσπάθεια αλλαγής νοοτροπίας στον ΠΑΟΚ. Αποθέωσε – δίχως στάλα υπερβολής – τους δυο παίκτες. Και στα πρόσωπα τους αποθέωσε όλη την ομάδα του Άγγελου Αναστασιάδη.
Δίχως την δική τους πλάτη οι παίκτες και με οποιαδήποτε άλλη θα γνωρίσουν κι άλλες εκτροπές από την ομαλή πορεία τους. Η στήριξη του εαυτού τους κι η πίστη στις δυνατότητες τους διαμορφώνουν τις βάσεις της επιτυχία τους…
Γι αυτό σας λέμε: Καλώς έστειλε μήνυμα ο Μιγκέλ Βίτορ. Κακώς όμως, το έστειλε στην κερκίδα! Στα αποδυτήρια πρέπει να το στείλει! Εκεί ο Άγγελος Αναστασιάδης μάλλιασε η γλώσσα του, να το… μεταδίδει. Αλλά τέσσερεις φορές το μήνυμα του ήταν «μπαινάκης και βγαινάκης»!
Με λίγα λόγια; Λάθος πόρτα κτύπησε ο Πορτογάλος αμυντικός του ΠΑΟΚ. Διπλανές αλλά και την δική του έπρεπε να κτυπήσει. Για να στηρίξουν εαυτούς και αλλήλους οι παίκτες του Άγγελου Αναστασιάδη. Αφήστε βέβαια, που ο Μιγκέλ Βίτορ είναι ήδη φωτεινό παράδειγμα. Ποιος ήταν κατά την παρελθούσα και ποιος είναι κατά την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο;
Δεν είναι ο ίδιος. Και τούτο επειδή στηρίχθηκε μεν, από τον προπονητή του.Στήριξε δε, τον εαυτόν του…
