Με λίγη προσοχή, η πρόκριση είναι περίπου δεδομένη και η πρωτιά πολύ πιθανή. Για τη Σλόβαν και την Καραμπάχ δεν χρειάζεται συζήτηση. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν μεγαλύτερα «μεγέθη» από τον ΠΑΟΚ, ούτε διαθέτουν καλύτερες ομάδες. Οσο για τη Φιορεντίνα, έχει ποιότητα, εμπειρία και όνομα, ωστόσο είναι μια ομάδα που ένας σοβαρός ΠΑΟΚ σίγουρα μπορεί να παλέψει και να νικήσει.
Με άλλα λόγια και θεωρητικά μιλώντας πάντα, παρουσιάζεται στον ΠΑΟΚ μια πρώτης τάξης ευκαιρία να προχωρήσει στους 32, ελπίζοντας σε μια πορεία όσο το δυνατόν καλύτερη από αυτές που έχει συνηθίσει στη διοργάνωση. Μια πορεία που θα αποφέρει τόνωση του πρεστίζ της ομάδας αλλά και των ταμείων της ΠΑΕ.
Βέβαια, καμία από τις αναμετρήσεις της Τούμπας δεν έχει ιδιαίτερη λάμψη. Το όνειρο μιας σύγκρουσης με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, για παράδειγμα, δεν έγινε αληθινό, αλλά γι’ αυτό δεν φταίει η κλήρωση. Φταίει ο ΠΑΟΚ. Ας φρόντιζε να αποκλείσει τον Αγιαξ για να διεκδικήσει πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Εκεί κάθε αγώνας έχει λάμψη. Εκεί συνωστίζονται τα ευρωπαικά ποδοσφαιρικά μεγαθήρια. Όχι στο Γιουρόπα Λιγκ…
Το θέλει το «μπαμ»
Όλα δείχνουν ότι ο Ιβάν Σαββίδης είναι αποφασισμένος να κάνει ένα δώρο στην ομάδα με μια μεταγραφή – βόμβα, όπως έκανε πέρσι, την τελευταία στιγμή, με την απόκτηση του Μπερμπάτοφ. Η προσπάθεια να εξασφαλιστεί ο δανεισμός του Κονοπλιάνκα αυτό δείχνει. Αλλωστε, δεν είναι ο Ουκρανός ο μοναδικός μεγάλος επιθετικός που προσέγγισε ο Μίχελ.
Η απόφαση ήταν εξ΄ αρχής αυτή που ανέφερε ο Ιβιτς: «Θα πάρουμε κάποιον που να αξίζει πραγματικά και δεν θα κάνουμε μια μεταγραφή απλώς για να την κάνουμε». Εξ ου και η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση αυτής της μεταγραφής.
Αυτός που πραγματικά αξίζει είναι πολύ δύσκολο να πειστεί να συνεχίσει την καριέρα του σε μια ελληνική ομάδα, διότι όποιος πραγματικά αξίζει σίγουρα έχει προτάσεις από μεγαλύτερες ομάδες άλλων χωρών, με πολύ πιο ποιοτικό ποδόσφαιρο και συνθήκες ανώτερου επιπέδου από το άθλιο ελληνικό…
Θέλει να κάνει το «μπαμ» ο Ιβάν Σαββίδης και είμαι σίγουρος γι΄ αυτό. Δεν περιμένει ούτε τα χρήματα της μετακίνησης του Λούκας από τη Λα Κορούνια στην Αρσεναλ, ούτε τα χρήματα του Γιουρόπα Λιγκ.
Όπως πέρσι με τον Μπερμπάτοφ, έτσι και φέτος πρώτος ο ίδιος θα ευχαριστηθεί την απόκτηση ενός παικταρά ακόμη και αν χρειαστεί να ξοδέψει γι’ αυτόν τρία ή τέσσερα εκατομμύρια. Απλώς έγινε πιο σοφός. Ούτε 34χρονο παίκτη θα επιχειρήσει να πάρει, ούτε θα τον εμπιστευθεί σε έναν ανίκανο προπονητή, όπως ήταν ο Τούντορ…
