Βρεθήκαμε σε μία συνάντηση επιφανών φίλων του «δικέφαλου». Ανάμεσα τους κι ο θαυμάσιος άνθρωπος κι εξαίρετος (δοκιμασμένος κι επιτυχημένος) ΠΑΟΚτσής, ο Δημήτρης Πατρίδας. Είχε, δεν είχε αυτός καθοδήγησε τη συζήτηση και στον Μάκη Μαυρομιχάλη. Κυρίως δε, στο λαϊκό προσκύνημα για τον οιστρηλάτη της κερκίδας του ΠΑΟΚ…
Ένα γεγονός, το λαϊκό προσκύνημα με συγκλονιστική απήχηση στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης κι ουχί μόνον. Ένα πρωτόγνωρο γεγονός για τα αθλητικά δεδομένα της χώρας. Ένα γεγονός το οποίο όμοιο του δεν έχουν τα οπαδικά χρονικά.
Αυτή η κατάθεση ψυχής στο προσκέφαλο του Μάκη Μαυρομιχάλη από χιλιάδες ΠΑΟΚτσήδες είναι σπάνια ανθρώπινη καταγραφή. Ακόμη κι όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν στο «Ωνάσειο» η ανάλογη καταγραφή για τον ηγέτη (τον λέμε εμείς ως πιστοί για μία ζωή του Κωνσταντίνου Καραμανλή) μίας χώρας είναι συγκρίσιμη μαζί της. Τούτο δε, τηρουμένων πάντα των αναλογιών. Εξηγούμαστε, για να μην παρεξηγούμαστε. Έτσι;
Αναλογιστείτε μάλιστα, πως ο Μάκης Μαυρομιχάλης δεν είναι στην πρώτη γραμμή δράσης της κερκίδας. Έχει αρκετά χρόνια περάσει στην δεύτερη. Ως θρύλος όμως, παρέμενε, παραμένει και θα παραμένει εμπνευστής της. Κάτι σαν Νέστωρας για τις μεταγενέστερες γενεές της γενεάς του.
Η διαδρομή του άφησε βαθύ αποτύπωμα στην ιστορία του ΠΑΟΚ για την ευθύτητα του, την καθαρότητα ως και απλότητα της σκέψης του, αδιαπραγμάτευτη προσήλωση του στην ιδέα την οποία εκφράζουν οι έννοιες του ονόματος του ΠΑΟΚ, τη λεβεντιά του καθώς ουδέποτε έσκυψε το κεφάλι, το ασυμβίβαστο του χαρακτήρα του, τη μαγκιά του με την καλή έννοια και τη μποέμ ζωή του.
Αρέσει, δεν αρέσει το οπαδικό κίνημα… Για τους περισσότερους φιλάθλους είναι το πρώτο σχολείο για την παρουσία τους στις κερκίδες. Από το σχολείο αυτό του ΠΑΟΚ πέρασαν πολλές γενεές. Κι όλες τους επηρεάστηκαν από το πνεύμα του Μάκη Μαυρομιχάλη. Διαποτίστηκαν από το νόημα της ζωής του. Εμπνεύσθηκαν από τη μαχητικότητα του.
Εάν λοιπόν, όλα αυτά δεν αιτιολογούν το λαϊκό προσκύνημα, για να του σφίξουν απλά, το χέρι δεν είναι κοινωνικό φαινόμενο, τότε τι είναι;
Ποιος από τους σύγχρονους πολιτικούς θα ζούσε ανάλογη περιπέτεια με τη ζωή του και θα γινόταν λαϊκό προσκύνημα, για να του σφίξουν το χέρι;
Αναφερόμαστε σε πολιτικά πρόσωπα επειδή είναι απόλυτα δεδομένο πως για αθλητικά δεν υπήρξε και δε θα υπάρξει στον αιώνα τον άπαντα τέτοια επίδειξη σεβασμού κι αναγνώρισης. Ποιος να συγκριθεί μαζί του;
Γι αυτό σας λέμε, το γεγονός αυτού του λαϊκού προσκυνήματος είναι κοινωνικό φαινόμενο. Η καθαρότητα της ψυχής του Μάκη Μαυρομιχάλη έφερε όλον τον κόσμο στο προσκέφαλο του. Εδώ ήρθαν από τη Γενεύη, φίλοι του «δικέφαλου» για να καταθέσουν την αγάπη στον άνθρωπο του οποίου ο οίστρος ήταν οδηγός για έναν ολόκληρο κόσμο…
Είχαμε ακούσει στο «Μ» το μήνυμα του Μάκη Μαυροχιμάλη (το μετέφερε στα ερτζιανά ο παλιόφιλος και μέγας ΠΑΟΚτσής Στάθης Βάκος) πριν το χειρουργείο. Κι είχαμε καταγράψει και την ευρεία συγκίνηση και τη βαρεία ανατριχίλα των φίλων του «δικέφαλου».
Και σήμερα καταγράφουμε απλά, τις βαθιές εντυπώσεις από το λαϊκό προσκύνημα στο προσκέφαλο του. Ένα κοινωνικό φαινόμενο χάρη στο οποίο (και χάρη στην οικογένεια Σαββίδη) κράτησαν - μαζί την από γεννησιμιού του δύναμη - ορθό κι επαναφέρουν δυνατό στα μετερίζια της κερκίδας το Μάκη Μαυρομιχάλη...
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport
