Μόλις τους επαινέσαμε, μας απογοήτευσαν. Η Εθνική ομάδα μπάσκετ έκανε αυτό ακριβώς που φοβόμασταν. «Ξεφούσκωσε» στον πρώτο νοκ άουτ αγώνα του Μουντιάλ, διαγράφοντας με τη μία την ίδια τη δική της εξαιρετική προσπάθεια με τις πέντε νίκες στον όμιλο. Δικαιώθηκαν, αν μη τι άλλο, όσοι έλεγαν ότι καλό είναι μια «κοιλιά» να γίνεται στον όμιλο, για να υπάρχουν τα περιθώρια της ανασύνταξης και όχι στα ματς δίχως αύριο.
Μόνο πάθος είχαν χθες κόντρα στους Σέρβους οι διεθνείς μας. Ηθελαν, αλλά δεν μπορούσαν. Αμυντικά δεν λειτούργησαν και επέτρεψαν στη Σερβία να κάνει ό,τι θέλει μέσα στη ρακέτα. Επιθετικά ήταν άστοχοι και πολύ νευρικοί όσο κυλούσε ο χρόνος και ένιωθαν ότι δεν μπορούν να βρουν τα αντίδοτα στις αρετές των αντιπάλων τους.
Περισσότερο απ’ όλα, όμως, φάνηκε ότι λείπουν από αυτήν την ομάδα οι ισχυρές ηγετικές φυσιογνωμίες. Ολοι μαζί αποτελούν ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης, όμως πάντα χρειάζονται οι παίκτες που μπορούν να πάρουν την ομάδα στις δικές τους πλάτες και να τις οδηγήσουν στο θαύμα, όταν όλα δείχνουν ότι ένα παιχνίδι είναι χαμένο. Χθες κανένας δεν φάνηκε ικανός να παίξει αυτόν τον ρόλο. Ολοι προσπαθούσαν το ίδιο, όλοι έριχναν εξίσου την απόδοσή τους, όλοι απογοητεύτηκαν ταυτόχρονα και όλοι μαζί παρέδωσαν τα όπλα οριστικά και αμετάκλητα στο τελευταίο δεκάλεπτο, όταν ξέμειναν εντελώς από αυτοπεποίθηση.
Κρίμα γιατί η εικόνα που είχαν δείξει αυτά τα παιδιά στα πέντε ματς του ομίλου ήταν εντελώς διαφορετική. Είχαν πείσει ότι είναι ικανά να φτάσουν τετράδα και να διεκδικήσουν συμμετοχή στον τελικό. Με τη χθεσινή κακή εμφάνιση και τη συντριβή, είναι σα να μη πήγαν καθόλου στο Μουντομπάσκετ. Επιστρέφουν χωρίς να έχουν βρεθεί στο σημείο να διεκδικήσουν τη διάκριση. Εδωσαν την ευκαιρία στους Σέρβους να προχωρήσουν, ενώ είχαν μόνο δύο νίκες στον όμιλό τους και τις έκαναν τρεις με τη χθεσινή...
Παρ’ όλα αυτά, εννοείται ότι πρέπει να συνεχιστεί με ψηλά το κεφάλι η καλή πράγματι δουλειά που γίνεται στην Εθνική ομάδα. Το ελληνικό μπάσκετ έχει δημιουργήσει παράδοση και σίγουρα είναι ικανό να τη διατηρήσει με ακόμη μεγαλύτερες επιτυχίες στο μέλλον. Αν, μάλιστα, βρεθεί ο τρόπος να γίνει πιο ανταγωνιστικό το Πρωτάθλημα, ίσως γίνει πιο εύκολη ανάδειξη των παικτών τουαύριο. Γιατί, ας μη γελιόμαστε. Οι διεθνείς μας προέρχονται μόνο από Παναθηναικό και Ολυμπιακό και από τις ομάδες του εξωτερικού στις οποίες καταφεύγουν, καθώς, με το δίκιο τους, θεωρούν ότι δεν αξίζει τον κόπο να αγωνιστούν σε άλλες ελληνικές ομάδες εκτών των δύο... πλούσιων της Αθήνας.
Αλλά αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα, που προφανώς δεν μπορεί να το λύσει η Ομοσπονδία, ούτε η Λίγκα. Επενδυτές χρειάζεται το μπάσκετ, αλλά δεν υπάρχει το κατάλληλο περιβάλλον στο οποίο θα νιώσουν άνετα για να επενδύσουν στο άθλημα. Δεν υπάρχουν ούτε καν στο ποδόσφαιρο. Είναι ουτοπία να περιμένουμε να εμφανιστούν ξαφνικά στο μπάσκετ...
Ωριμότητα και σοβαρότητα εγγυώνται την καλή συνέχεια
Ακούγοντας, αμέσως μετά τη λήξη του χθεσινού αγώνα, τον Κώστα Καιμακόγλου, του έβγαλα το καπέλο και ειλικρινά χάρηκα για τη νοοτροπία και το σκεπτικό που έχουν οι διεθνείς. «Ζητούμε συγνώμη, είπε χωρίς υπεκφυγές και αστείες δικαιολογίες, που... συνηθίζονται στο ποδόσφαιρο. «Δεν ήμασταν άξιοι των περιστάσεων. Εμείς φταίμε. Επρεπε να δαγκώνουμε σίδερα από το πρώτο δευτερόλεπτο, αλλά δεν το κάναμε. Οι Σέρβοι έπαιξαν πολύ πιο σκληρά από εμάς και μας κέρδισαν δίκαια». Μεγάλη υπόθεση να είσαι σοβαρός, να έχεις γνώθι σ’ αυτόν και να μπορείς να κάνεις αυτοκριτική.
Είπε όμως και το εξής πολύ σωστό: «Πρέπει να στηριχτούν η ομάδα και ο προπονητής. Οι καλές ομάδες δεν γίνονται από τη μια στιγμή στην άλλη. Πρέπει να ακολουθήσουμε το ίδιο μοντέλο και στη συνέχεια για να ξαναμπούμε στον δρόμο των επιτυχιών». Ετσι είναι. Μιλάμε για μια ολόφρεσκη ομάδα, με πολλά νέα πρόσωπα. Οσα της λείπουν είναι βέβαιο ότι δεν θα αργήσει να τα βρει, γιατί όλοι σ’ αυτή την ομάδα δουλεύουν με μεγάλη διάθεση και ακόμη μεγαλύτερη ωριμότητα.
