Αγαπητή Metrosport,
Είναι κρίμα. Σήμερα θα αποθεώναμε τον ΠΑΟΚ και τον Φερέϊρα για έναν μεγαλειώδη θρίαμβο και τώρα πρέπει να προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε πώς προέκυψε αυτό το 2-2 στο χθεσινό ματς του ΟΑΚΑ...
Ας τα πάρουμε με τη σειρά. Ο κόουτς του ΠΑΟΚ τόλμησε και σε τακτική και σε επιλογή παικτών. Η τακτική του δεν ήταν απλώς επιθετική, ήταν πανέξυπνη. Επιασε στον ύπνο τον Κωστένογλου, που χρειάστηκε ένα μισάωρο για να πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει κυρίως στον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται και επιτίθεται ο ΠΑΟΚ. Σε ό,τι αφορά στα πρόσωπα, έδειξε εμπιστοσύνη στον Ροντρίγκο γιατί αν δεν του έδειχνε, με απόντα τον Μάτος, θα ήταν σα να του έλεγε ότι δεν πρόκειται να παίξει ποτέ. Εμπιστεύτηκε τον Ζίβκοβιτς και του έδωσε την ευκαιρία να αποδείξει ότι καλώς ο ΠΑΟΚ τον απέκτησε για να διαθέτει όχι έναν, αλλά δύο ικανούς τερματοφύλακες.
Πόνταρε στον Σφιντέρσκι και έδωσε και σ’ αυτόν τη δυνατότητα να δείξει ότι στην ομάδα υπάρχουν δύο ισάξιοι φορ, που μπορούν να παίζουν στην ενδεκάδα, ανάλογα με τις συνθήκες και τις απαιτήσεις κάθε αγώνα. Τέλος, με απόντα τον Πέλκα, στηρίχτηκε στην εμπειρία του Ελ Καντουρί, περιμένοντας να προσφέρει κάτι στον δημιουργικό τομέα, γιατί δεν πήγε στο ΟΑΚΑ απλώς για ένα θετικό αποτέλεσμα, αλλά για να πάρει τη νίκη. Αν δεν περίμενε κανείς την εξέλιξη του αγώνα για να βγάλει συμπεράσματα, δεν θα μπορούσε παρά να συμφωνήσει με τις επιλογές του Πορτογάλου κόουτς για την αρχική ενδεκάδα. Αλλά και ο ίδιος ο αγώνας δεν άργησε να τον δικαιώσει, τουλάχιστον στο πρώτο ημίχρονο, όταν στον αγωνιστικό χώρο υπήρχε μόνο ο ΠΑΟΚ.
Μετά από ένα σουτ άουτ του Αουγκούστο, άρχισε το μονότερμα. Γιαννούλης, Σφιντέρσκι, βιαστικό σουτ Μπίσεσβαρ, ευκαιρία. Βαρέλα, Λημνιός, Σφιντέρσκι 0-1. Λημνιός, Σφιντέρσκι άουτ, μεγάλη ευκαιρία. Σουτ Μπίσεσβαρ, νέα ευκαιρία. Ελ Καντουρί, χέρι Μπακάκης, πέναλτι Μπίσεσβαρ-δοκάρι. Αν σ’ αυτό το σημείο, στο 25’, γινόταν το 0-2, το ματς έδειχνε ότι μπορεί και να έληγε… 0-5. Αν γινόταν το 0-2 σίγουρα θα βλέπαμε άλλο ματς στη συνέχεια. Το χαμένο, όμως, πέναλτι του Μπίσεσβαρ έδωσε το δικαίωμα στην ανύπαρκτη μέχρι τότε ΑΕΚ να ελπίζει ότι μπορεί και να τη γλιτώσει.
Οι παίκτες της άρχισαν να… ανασαίνουν και να ψάχνουν να βρουν ηθικό μπροστά στους 45.000 οπαδούς τους, ισορροπώντας σιγά-σιγά το παιχνίδι, χωρίς, πάντως, να γίνονται απειλητικοί για την εστία του Ζίβκοβιτς. Η ουσία ήταν, όμως, ότι κόπηκε ο φρενήρης ρυθμός του ΠΑΟΚ και οι επιθέσεις των παικτών του άρχισαν να γίνονται λιγότερες. Το πρώτο ημίχρονο έληξε με μηδέν ευκαιρίες για την ΑΕΚ, με πέντε ευκαιρίες και χαμένο πέναλτι για τον ΠΑΟΚ και με το σκορ στο 0-1 αντί για 0-3 τουλάχιστον. Ηταν άδικο για τον ΠΑΟΚ, τη μοναδική ομάδα που έπαιξε ποδόσφαιρο, αλλά γι’ αυτό υπεύθυνη ήταν η αστοχία των παικτών του.
Στο δεύτερο ημίχρονο η ΑΕΚούλα έγινε ξαφνικά ΑΕΚ, αφού με ένα “στημένο” ήρθε πάλι ένα κρύο γκολ για τον ΠΑΟΚ για να γίνει από το πουθενά το 1-1. Ο ΠΑΟΚ έπεσε για μια ακόμη φορά θύμα της γνωστής φετινής κατάρας, ωστόσο δεν έπιασε τόπο το… σταυροκόπημα του θρησκόληπτου Κωστένογλου, καθώς Λημνιός και Σφιντέρσκι ξαναχτύπησαν αμέσως “ζωγραφίζοντας” το εξαιρετικό δεύτερο γκολ του ΠΑΟΚ. Η τάξη επανήλθε στο ματς και το ζητούμενο ήταν πλέον να διατηρήσει ο ΠΑΟΚ το προβάδισμά του στο σκορ μέχρι το τέλος, αν όχι να διευρύνει ακόμη περισσότερο την έκταση του σκορ. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι η εικόνα του ματς είχε αλλάξει. Είχε γίνει ντέρμπι και ήταν ισορροπημένο, ενώ στο πρώτο ημίχρονο ήταν ένας μονόλογος του ΠΑΟΚ.
Ο Ζίβκοβιτς είχε τη δική του καθοριστική στιγμή με τη φοβερή απόκρουση στην κεφαλιά του Γιακουμάκη και ευτυχώς υπήρχε το VAR για να μη “μετρήσει” το γκολ του Μάνταλου ο ανεπαρκής Γερμανός ρέφερι (μπράβο στον βοηθό που “έπιασε” τη φάση και έμεινε στη θέση του).
Το τελευταίο 20λεπτο ήταν αγχωτικό. Οι παίκτες του ΠΑΟΚ που έκαναν πάρτι στο passing game στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, έφτασαν στο σημείο να μην μπορούν να κρατήσουν την μπάλα, με αποτέλεσμα να δίνουν στους αντιπάλους τους τη δυνατότητα να επιτίθενται. Ως λογική συνέπεια ήρθε το 2-2 και, δυστυχώς για τον ΠΑΟΚ, αυτή τη φορά δεν τον έσωσε το VAR, μολονότι πράγματι έχει προηγηθεί φάουλ πάνω στον Αουγκούστο. Για την περίπτωση αυτή πρέπει να μας εξηγήσει ο Σιδηρόπουλος γιατί πήρε τη φάση πάνω του ενώ έπρεπε να ζητήσει από τον Γερμανό να τη δει ο ίδιος στο βίντεο.
Ετσι όπως είχε διαμορφωθεί η ατμόσφαιρα, άρχισε να φαίνεται ικανοποιητικό για τον ΠΑΟΚ ακόμη και το 2-2, σε ένα ματς το οποίο θα μπορούσε άνετα να το έχει κερδίσει πανηγυρικά από τα πρώτα 25-30 λεπτά. Κι όμως, θα μπορούσε στο φινάλε να αρπάξει τη νίκη, αλλά δικαιώθηκε για την πίστη του ο… Κωστένογλου. Ο οποίος δεν έχει παρά να πάει σήμερα, πρωί-πρωί, σε μια εκκλησία να ανάψει μια λαμπάδα ίσα με το μπόι του Μπάρκα που κράτησε το 2-2 με δύο εντυπωσιακές αποκρούσεις στα σουτ του Ακπομ. Αλλά του ΠΑΟΚ δεν του φταίει για την ισοπαλία ο Μπάρκας. Του φταίει η αστοχία του στο πρώτο ημίχρονο και το γεγονός ότι στο δεύτερο έκανε την ΑΕΚ ισότιμο μέλος στο παιχνίδι.
Με την προσμονή να βλέπουμε επί 90 λεπτά τον υπέροχο χθεσινό ΠΑΟΚ των 25 πρώτων λεπτών,
Στέλιος Γρηγοριάδης
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (30/9)