Εντάξει ο Ηρακλής έχασε την ευκαιρία να περάσει μόνος πρώτος στην βαθμολογία με τρεις βαθμούς, μετά το 0-0 κόντρα στον Εδεσσαϊκό, αλλά ο βαθμός που κατέκτησε τον παγίωσε και επίσημα στην κορυφή ,αφού ήταν εκεί επειδή είχε κερδίσει τον Άρη Παλαιοχωρίου, με έναν πόντο μόνο.
Δεν πειράζει εδώ που τα λέμε διότι ο καθένας δεν μπορεί να τα έχει όλα δικά του και πάντα να του έρχονται βολικά. Αλλωστε μπορεί να σταμάτησε προσωρινά η ομάδα, ο λαός όμως συνεχίζει ακάθεκτος. Επί της ουσίας λοιπόν οι αιτίες που οδήγησαν σε αυτήν την έκβαση έχουν να κάνουν με την αδυναμία εκμετάλλευσης των κλασικών ευκαιριών από πλευράς κυανολεύκων (45΄ ο Αντώνης Αθανασίου εκτέλεσε και ο Βότσης απόκρουσε ενστικτωδώς, 47΄ ευκαιρία για τον Ρόβα, , 68΄ δοκάρι με τον Σαββελίδη και τέλος στο 90΄ οι γηπεδούχοι έδιωξαν την μπάλα πάνω στη γραμμή).
Ο Εδεσσαϊκός απείλησε ουσιαστικά τον Ηρακλή μετά την αδικαιολόγητη αποβολή του Καραντασιάδη στο 77΄, όταν στο 86΄ ο Σκαθαρούδης σε τετ α τετ με τον Βοσνιάδη, ο τελευταίος κατάφερε να αποκρούσει με το πόδι. Το σπουδαιότερο πλήγμα, ενόψει της συνέχειας, νομίζω πως είναι, με την έναρξη του Β΄ γύρου, η απουσία των Καραντασιάδη που αποβλήθηκε και δεν μπορεί να αγωνιστεί, ενώ κάρτες συμπλήρωσαν ,Ρεβυθόπουλος, Παντελής Αθανασίου και Χρήστος Ρόβας. Θα μπου πείτε και πάλι η Ηρακλάρα δεν μασάει από τέτοια και μάλιστα με την ΑΕ Καείτσας. Ισως.
Παρ΄ όλα αυτά από τούδε και στο εξής οι αγωνιστικές θα αρχίζουν να… μαζεύουν και κάθε βαθμός δεν θα επανακτάται. Οπότε και μάλλον ο Σάκης θα ψάχνει αντικαταστάτες στο μέτρο του δυνατού δια πάν ενδεχόμενο. Κλείνοντας θα ήθελα με κάθε σεβασμό στους θεσμούς και τα γούστα να επισημάνω κάτι. Αντε στις μεγάλες κατηγορίες να ανάβει κόκκινο στους φιλάθλους, στις μικρές όμως τι χρειάζεται. Και εξ άλλου απ΄ ότι αποδείχθηκε οι μόνοι που μετακινούνται είναι του Ηρακλή και μάλιστα σε σεβαστό μέγεθος, τους οποίους ουδεμία απέτρεψε να πάνε και μάλιστα να μπούνε στο γήπεδο μετά βαΐων και κλάδων. Προς τι λοιπόν η επίδειξη εξουσίας, η οποία αποδεικνύεται ανεδαφική;
