Εχει καταντήσει… ανέκδοτο αυτή η ιστορία με τις μετακινήσεις των οπαδών στα εκτός έδρας παιχνίδια των ομάδων τους.
Εχει ξεπεράσει τα όρια της γελοιότητας και εκθέτει ανεπανόρθωτα την πολιτική ηγεσία του αθλητισμού, η οποία είναι ξεκάθαρο ότι ασχολείται με τους τύπους, αδιαφορεί για την ουσία, σφυρίζοντας αδιάφορα γι’ αυτό που πραγματικά συμβαίνει.
Αναρωτιέμαι τι νόημα έχει να βγάζει ανακοινώσεις το υφυπουργείο Αθλητισμού ότι απαγορεύεται η οργανωμένη μετακίνηση οπαδών της τάδε ή της δείνα ομάδας, από τη στιγμή που οι φιλοξενούμενοι οπαδοί θα πάνε ούτως ή άλλως στο γήπεδο.
Διότι, η παρουσία, πλέον, των οπαδών της φιλοξενούμενης ομάδας στο γήπεδο εξασφαλίζεται κανονικότατα και με το νόμο, καθώς μέσω της… μεμονωμένης μετακίνησης βλέπουμε να στήνονται ωραιότατες και μαζικότατες κερκίδες παντού.
Κι όλο αυτό, βέβαια, για να διασφαλίζεται πως αν κάτι δεν πάει καλά, δεν θα υπάρχουν ευθύνες για την ομάδα που κουβάλησε όλο αυτό τον κόσμο, καθώς άλλα πράγματα ισχύουν στην… οργανωμένη μετακίνηση και άλλα στη μεμονωμένη.
Κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, δηλαδή, και με τις ευλογίες της πολιτικής ηγεσίας του Αθλητισμού, η οποία αντί να κοιτάξει πώς θα λύσει άπαξ και δια παντός το πρόβλημα, κοιτάζει πώς θα το διαχειριστεί, πώς θα τα έχει καλά και με τις ομάδες και με τους οπαδούς, πώς θα έχει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο.
Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα… Τα ίδια και τα ίδια. Οποιος κι αν είναι υπουργός, όποια διοίκηση κι αν υπάρχει στην ΕΠΟ, όποια κι αν είναι η διοίκηση των ομάδων.
Ολοι κοιτάνε πώς θα ισορροπήσουν, να μην κακοκαρδίσουν κανέναν, να τα έχουν με όλους καλά. Ούτε που τους νοιάζει τι σκέφτεται και τι λέει ο κόσμος που τα παρακολουθεί όλα αυτά από μια απόσταση.
Την πλατιά μάζα των φίλων του ποδοσφαίρου, που ακούνε ή διαβάζουν ότι ο υπουργός απαγόρευσε την οργανωμένη μετακίνηση οπαδών (είτε σε κάποιον αγώνα για την Super League, είτε σε κάποιον αγώνα για την Football League), αλλά όταν έρχεται η ώρα του ματς βλέπουν χιλιάδες οπαδούς της φιλοξενούμενης ομάδας στην κερκίδα και αναρωτιούνται πώς συνέβη αυτό, την έχουν γραμμένη στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.
Την δουλειά τους να κάνουν και από κει και πέρα δεν τους νοιάζει τίποτε άλλο όλους αυτούς που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εμπλέκονται σε αυτή τη διαδικασία.