Αγαπητή Metrosport,
Το ότι οι Πορτογάλοι έχουν σε εκτίμηση τον Αμπέλ Φερέιρα δεν σημαίνει απαραίτητα κάτι. Ούτε και το ότι ο ΠΑΟΚ αρνήθηκε την πρόταση για να τον αποδεσμεύσει. Mπορεί η Σπόρτινγκ Λισαβόνας να βρει έναν προπονητή που θα αποδειχθεί καλύτερος από τον Φερέιρα, μπορεί και όχι.
Μπορεί ο ΠΑΟΚ να πάρει πολλούς τίτλους με τον Φερέιρα, μπορεί και όχι. Μπορεί να έπρεπε να επιχειρήσει αλλαγή προπονητή για να βολευτεί και η Σπόρτινγκ, ίσως και ο ίδιος ο Πορτογάλος κόουτς, μπορεί και όχι. Μόνο ο χρόνος θα δώσει απαντήσεις σε όλα αυτά και, για την ώρα, μπορεί ο καθένας να έχει τη δική του άποψη, μόνο που η κάθε άποψη δεν μπορεί, εκ των πραγμάτων, να έχει καμία σημασία και καμία αξία.
Η ουσία είναι ότι ο ΠΑΟΚ, ακόμη και να ήθελε, δεν θα ήταν εύκολο να αφήσει τον Φερέιρα να φύγει, γιατί τότε θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα επιχειρούσε να λύσει. Το καλοκαίρι οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ είχαν πάρει το μήνυμα ότι επίκειται η φυγή του Λουτσέκου και είχαν φροντίσει να κάνουν τις κινήσεις τους. Μέσα σε τρεις μέρες είχαν προσλάβει τον αντικαταστάτη του. Τώρα, με δεδομένο ότι ποτέ δεν τέθηκε θέμα προπονητή, δεν είναι έτοιμοι να αναζητήσουν διάδοχη κατάσταση. Και, εδώ που τα λέμε, τη δεδομένη χρονική στιγμή, ελάχιστοι αξιόλογοι προπονητές είναι διαθέσιμοι. Χωρίς δουλειά είναι κυρίως όσοι σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα κρίθηκαν ανεπαρκείς από τις ομάδες τους, ή όσοι δεν βρήκαν δουλειά το καλοκαίρι που μας πέρασε.
Αν υποτεθεί ότι το μοναδικό πρόβλημα του ΠΑΟΚ, από αγωνιστική άποψη, είναι το πλάνο του Φερέιρα, που προσωπικά δεν το δέχομαι, νομίζω ότι πρέπει να επανέλθουν ο Βιειρίνια και ο Μαουρίσιο, αλλά και να συνέλθουν όλοι οι παίκτες, για να δούμε αν αποδίδει ή όχι αυτό το πλάνο. Γιατί με τους περισσότερους παίκτες να μη μοιάζουν καθόλου με τους περσινούς εαυτούς τους είναι αφελές και πολύ βολικό γι’ αυτούς να φορτώνουμε την εικόνα της ομάδας που δεν αρέσει αποκλειστικά στη φιλοσοφία του προπονητή.
Από την άλλη, εκτιμώ την εμπιστοσύνη που δείχνει η διοίκηση στον Πορτογάλο κόουτς, έστω κι αν, ως ένα βαθμό, μοιάζει να είναι υποχρεωτική στην παρούσα φάση αυτή η εμπιστοσύνη, δεν εκτιμώ όμως το γεγονός ότι δεν τον υποστήριξε στις μεταγραφές, αφήνοντάς τον ουσιαστικά μόνο με έναν Εσίτι κι εκείνον να συζητιέται αν πρέπει να παίζει στη βασική ενδεκάδα. Τα δύο νέα πρόσωπα του φετινού βασικού σχήματος είναι δύο περσινοί αναπληρωματικοί παίκτες, ο Μίσιτς και ο Γιαννούλης. Και, μάλιστα, αυτοί οι δύο, είναι, μέχρι στιγμής, οι κορυφαίοι παίκτες της ομάδας. Αυτό, από μόνο του, λέει πολλά. Πάρα πολλά. Και για την τακτική που ακολουθήθηκε στις μεταγραφές, αλλά και για την απόδοση των υπόλοιπων παικτών.
Με την υπενθύμιση ότι κανείς προπονητής δεν είναι μάγος ή θαυματοποιός,
Στέλιος Γρηγοριάδης
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (26/9)