Νομίζω πως δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση στην άποψη, ότι στην τρέχουσα μεταγραφική περίοδο ο ΠΑΟΚ παρουσιάστηκε σχεδόν απροετοίμαστος. Ο νέος κόουτς αυτή τη στιγμή τρέχει στην κυριολεξία «με τα χίλια», για να καλύψει το χαμένο έδαφος, με το χρόνο και τις κινήσεις της τελευταίας στιγμής να τον πιέζουν και να τον δυσκολεύουν, αλλά και να του στερούν την άνεση και το δικαίωμα να διαχειριστεί όπως ο ίδιος θα ήθελε την όλη κατάσταση.
Ο υπεύθυνος του μεταγραφικού σχεδιασμού μέχρι στιγμής τουλάχιστον βρίσκεται εκτός του «πλαισίου» που είχε εξαγγείλει ο ίδιος και που ως ένα σημείο το είχαν επιβεβαιώσει τα ατέλειωτα ταξίδια του και οι «προσυμφωνίες», που τόσο ανεύθυνα περνούσαν στην ενημέρωση, συγκεκριμένοι φίλα προσκείμενοι εκπρόσωποι της. Προφανώς να νιώθει «οχυρωμένος» μετά την κίνηση του Σαββίδη που τα έχωσε στην κυριολεξία για να αποκτήσει η ομάδα τερματοφύλακα (τον Ρέι). Ωστόσο το σίριαλ με τον Οτσόα και την πεντάδα (!) των υπολοίπων υποψηφίων που ήταν έτοιμοι σε περίπτωση άρνησης να τον διαδεχθούν, έδειχνε το πόσο ρευστή ήταν η κατάσταση. Η κοροϊδία του Μεξικανού δεν αφήνει περιθώρια για θετικές εκτιμήσεις για τις προσπάθειες του Σλοβάκου. Η έλλειψη «ορατών» και «προδιαγεγραμμένων» στόχων ήταν εμφανέστατη.
Οι υπαναχωρήσεις, οι ολιγωρίες και οι συνεχείς αρνήσεις μπορεί να πει κανείς ότι αυτοακύρωναν τους φιλόδοξους και εντέχνως προβαλλόμενους σχεδιασμούς του Σλοβάκου. Το ότι ο Ιβάν αναγκάστηκε να χρυσοπληρώσει τον Αργεντίνο για να μην μείνει η ομάδα χωρίς τερματοφύλακα, είναι κάτι που χρειάζεται πολύ συζήτηση. Με δυο λόγια, ο Μίχελ έδειχνε σαν να περπατάει πάνω σε κινούμενη άμμο. Από εδώ και πέρα μπορεί να υπάρξουν κάποιες κινήσεις με παίκτες που ξέμειναν ή και που θα ρίξουν το κασέ τους, όντας αξιόλογοι, για να συμπληρωθεί όχι απόλυτα, αλλά επιεικώς ικανοποιητικά η ενίσχυση του ρόστερ.
Πάμε όμως παρακάτω για να πούμε δυο κουβέντες απευθυνόμενοι σε κάποιους άμπαλους που έχουν δυστυχώς λόγο να επιβάλλουν απόψεις και να υιοθετούν με απίστευτη αφέλεια και επιπολαιότητα, ολοφάνερες κι εξόφθαλμες αντιποδοσφαιρικές συμπεριφορές, με περίεργες επιλογές και αξιολογήσεις στο ρόστερ της ομάδας. Κάτι που διαπιστώθηκε και μάλιστα σε κραυγαλέες περιπτώσεις και σε μεγάλη διάρκεια την περασμένη αγωνιστική περίοδο. Η εμμονή να καθιερωθούν οι συγκεκριμένοι παίκτες, απλοί ρολίστες, φιλότιμα παιδιά που θα μπορούσαν να βοηθήσουν κατά περίσταση σαν αλλαγές και τους οποίους έφερε στην ομάδα ο Μίχελ, ήταν όπως θα έλεγε ο κόσμος «φως φανάρι». Παίκτες μετρίων δυνατοτήτων οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν εμμονικά μέχρι να πείσουν τον κόσμο ότι κάτι αξίζουν. Το κακό στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι ότι χρησιμοποιήθηκαν και μονιμοποιήθηκαν, αλλά το γεγονός ότι αποτέλεσαν αφορμή να εξαφανιστεί ότι υπήρχε δίπλα τους σαν ανταγωνιστικό, από παίκτες σαφώς μεγαλύτερης κλάσης.
Το πόσοι εντάφησαν για χατίρι τους είναι γνωστό. Και να ήταν μόνο αυτό; Κάθε Κυριακή για να χωρέσουν στη βασική ενδεκάδα, κάποιος ή κάποιοι θα έπρεπε να θυσιαστούν, άσχετα αν αυτοί την προηγούμενη Κυριακή ήταν MVP ή από τους κορυφαίους. Ζήσαμε και είδαμε αποκλεισμούς, με παίκτες που αποθεώθηκαν για την απόδοση τους σε ένα παιχνίδι να βρίσκονται στην κερκίδα κι εκτός αποστολής, προκειμένου να μην κινδυνέψουν να μείνουν εκτός οι «δικοί μας». Αναφορές σε ονόματα δεν θα κάνουμε, λίγο πολύ όλοι γνωρίζουν, άσχετα αν δεν θέλουν να το παραδεχθούν τι συνέβαινε μέσα στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Η «αγαστή» συνεργασία του «δίδυμου», δεν διαταράχθηκε ποτέ και με τίποτε. Ο ένας κάλυπτε τον άλλον, αλλά στην ουσία ο ΠΑΟΚ ήταν ο χαμένος. Αυτοί οι άμπαλοι και αφελείς ας σταθούν για ένα μόνο λεπτό στο παιχνίδι το φιλικό με τη Γάνδη, για να δουν το «φως» τους. Η συμμετοχή του Κάτσε τους δίνει την ευκαιρία, όχι μόνο να εξηγήσουν την τεράστια αλλαγή που έγινε στην απόδοση ολόκληρης της ομάδας, αλλά κι επιστρέφοντας λίγο πιο πίσω, να αναζητήσουν τους λόγους του εξαφανισμού του, μαζί με την αντίστοιχη περιθωριοποίηση μιας τετράδας σημαντικών παικτών που θα μπορούσαν να ανεβάσουν το επίπεδο της ομάδας.
Πιστεύουμε ότι ο νέος κόουτς πέραν της κλασικής σχέσης που θα έχει με τον τεχνικό διευθυντή, να αφεθεί ελεύθερος και ανεπηρέαστος στις αξιολογήσεις των παικτών, κάτι που δυστυχώς δεν φάνηκε στην προηγούμενη χρονιά. Το μήνυμα του Κάτσε ας το διαβάσουν όλοι όσοι έκλειναν τα μάτια τους μπροστά στα τόσα ενοχοποιητικά και μυστήρια γινόντουσαν μέσα στην ομάδα, σε επίπεδο αξιολόγησης κι επιλογής του βασικού σχήματος.
ΥΓ1: Γράφει ο Στέλιος Γρηγοριάδης σε ένα από τα τελευταία πολύ ενδιαφέροντα σχόλια του: «Αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί, δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε λάθη και αμέλειες, ούτε πρέπει να αποσιωπούμε αν θέλουμε να είμαστε χρήσιμοι. Αγαπώ μια ομάδα δεν σημαίνει ότι τα βλέπω πάντα όλα ωραία και καλά σαν χαζοχαρούμενος. Σημαίνει τη μέρα τη βλέπω μέρα και τη νύχτα τη βλέπω νύχτα. Σημαίνει ότι βλέπω τι δεν πάει καλά. Σημαίνει ότι πονάω με τα σφάλματα που εμποδίζουν την ομάδα μου να γίνει καλύτερη. Σημαίνει ότι πασχίζω να μην επαναληφθούν. Σημαίνει ότι προσπαθώ εγκαίρως να αποτρέψω μια πιθανή αποτυχία. Αυτή την υποχρέωση πιστεύω ότι έχει ο λογικά απαιτητικός οπαδός, αλλά και ο δημοσιογράφος που σέβεται τον εαυτό του». Συμφωνείτε ή διαφωνείτε; Εγώ το προσυπογράφω!
ΥΓ2: Ο Ολυμπιακός σιγά σιγά φαίνεται ότι βρίσκει σωστό μεταγραφικό βηματισμό. Ας το έχουν υπόψη τους οι υπεύθυνοι της ενίσχυσης του ΠΑΟΚ.
