Ο Εντουάρντο Μπρίτο γεννήθηκε σαν σήμερα πριν 35 χρόνια στο Ρίο της Βραζιλίας, τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε στην Ζακαρέι, ομάδα που διατηρούσε ο Σταύρος Παπαδόπουλος στη Βραζιλία.
Σε ηλικία 22 ετών ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Απόλλωνα, έκανε το «αγροτικό» του και τη σεζόν 2007-΄08 άρχισε να εντυπωσιάζει με την κοκκινόμαυρη φανέλα. Ακολούθησαν -μετά τον υποβιβασμό της ομάδας- 9 χρόνια στον Ατρόμητο, όπου είχε εξαιρετικές σεζόν και πήρε και το περιβραχιόνιο. Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε όμως για την επιστροφή στον αγαπημένο του Απόλλωνα και ο «Εντου» ή «Μπριτονίδης» έδειξε ήδη στο Αιγίνιο, με το τέρμα που πέτυχε, γιατί θα είναι σημαντικός για την φετινή προσπάθεια της ομάδας του για επιστροφή στη Super League.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ-ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΧΑΡΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ
Η ατάκα του μετά το τέλος του αγώνα στο «Γιάννης Παραλυκίδης» κι αφού είχε… λυτρώσει συμπαίκτες, προπονητές και φιλάθλους με το υπέροχο τέρμα του στο 84’, ήταν όλα τα λεφτά. «Έκανα ένα βήμα πίσω, για να πάμε όλοι μαζί μπροστά», τόνισε ερωτηθείς για την επιστροφή του στην Καλαμαριά. Μια επιστροφή που την είχε καιρό στο μυαλό του, την καλλιεργούσε, διότι για τον ίδιο ο Απόλλων είναι κάτι παραπάνω από μια… απλή ομάδα. «Ήταν ωραία χρόνια εκείνα, άλλες εποχές. Η ομάδα εκείνη μπορεί να διαλύθηκε, όμως ο σύλλογος είναι μεγάλος και ήξερα μια μέρα ότι θα ξαναπαίξει στην πρώτη κατηγορία. Αυτή τη στιγμή η ομάδα είναι έτοιμη να επιστρέψει και χαίρομαι που ήρθα για να βοηθήσω κι εγώ σε αυτό το σκοπό», τόνισε στη «Μ» ο… Μπριτονίδης.
Ο… Νίκος Μπριτονίδης και η βραζιλιάνικη σειρά
Γιατί όμως... Μπριτονίδης; Ποιος του κόλλησε το παρατσούκλι και γιατί; O συμπατριώτης του και πρώην συμπαίκτης του στον Ατρόμητο, Σουμπίνιο. Ο Μπρίτο εξηγεί: «Στη Βραζιλία έπαιζε μια σειρά που γυρίστηκε εδώ και έδειχνε την κουλτούρα της Ελλάδας. Την έλεγαν αν θυμάμαι καλά ‘Belessima’ και είχε γυριστεί στη Σαντορίνη. Επαιζε ένας που τον έλεγαν Νίκο και ο Σουμπίνιο επειδή ήμουν από το 2004 στην Καλαμαριά άρχισε να με φωνάζει Νίκο Μπριτονίδη. Ετσι ξεκίνησε η ιστορία». Μια ιστορία βέβαια που είχε αρχίσει νωρίτερα με την κατάληξη -ίδης και σε λίγο προγενέστερους Βραζιλιάνους του Απόλλωνα, τον Κλέιτον και τον Ουέλιγκτον.
Ο πρώην συμπαίκτης και φίλος του, Σουμπίνιο, έβγαλε το παρατσούκλι «Νίκος Μπριτονίδης»
«Όταν πιστεύεις κάτι πολύ»…
Όλα τα παιδιά της Βραζιλίας δέθηκαν πολύ με τον Απόλλωνα, έγινε δεύτερο σπίτι τους. Βρήκαν τη ζεστασιά και τη φιλοξενία ερχόμενοι… bambini από την άλλη άκρη του Ατλαντικού για να αρχίσουν καριέρα, με «εφόδιό» τους το ταλέντο τους στο ποδόσφαιρο. Στην αρχή ήταν όλα δύσκολα, όμως τα κατάφεραν. Γι’ αυτό και το moto του Μπρίτο είναι το: «όταν θέλεις πραγματικά κάτι, στο τέλος θα τα καταφέρεις». Ο Βραζιλιάνος το εξηγεί: «Δεν πρέπει να τα παρατάς ποτέ, ακόμη κι όταν σε αμφισβητούν. Ήρθα μικρός από τη Βραζιλία σε μια ξένη χώρα, κατάφερα όμως να παίξω ποδόσφαιρο και να πετύχω αρκετά, να κάνω πολλές γνωριμίες. Πίστευα μέσα μου ότι θα τα καταφέρω, παρά τις δυσκολίες που συνάντησα».
Πολλά τα βραβεία που κέρδισε τα 9 χρόνια του Ατρομήτου
Οι μεγάλες του στιγμές και η τραγωδία
Σήμερα ο… Μπριτονίδης έχει γενέθλια και σίγουρα μια τέτοια μέρα, σκέφτεσαι το παρελθόν, αλλά και το μέλλον. Τι λέει για όλα αυτά και ποιες στιγμές ξεχωρίζει στη ζωή του; «Πρώτο ότι κατάφερα να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα, να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Και φυσικά όταν έγινα πατέρας, ήταν μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή για μένα», μας λέει ο Εντού. Μια ιστορία βέβαια που τον λύγισε πρόσφατα ήταν αυτή του τραγικού θανάτου του ξαδέρφου του, Ροντρίγκο Σαντάνα, που ήταν οπερατέρ σε τηλεοπτικό κανάλι και μετέβαινε στο αεροπλάνο της μοιραίας πτήσης της Τσαπεκοένσε. «Δε θα το ξεχάσω αυτό. Είχαμε καιρό να μιλήσουμε και τα είπαμε όταν ήμουν στη Θεσσαλονίκη στο ξενοδοχείο, για τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ. Παίξαμε, γυρίσαμε, είχαμε κι εμείς ένα πρόβλημα με το αεροπλάνο πάνω από την Αθήνα, κάναμε 15 λεπτά για να προσγειωθούμε. Την επόμενη μέρα το πρωί, έμαθα τα τραγικά νέα».
Ο αδικοχαμένος στο δυστύχημα της Τσαπεκοένσε ξάδερφός του, Ροντρίγκο Σαντάνα
Η αλλαγή θέσης και ο Καλαϊτζίδης
Ο Μπρίτο παίζει πλέον στον Απόλλωνα ως σέντερ φορ, παρ’ ότι τον είχαμε συνηθίσει ως εξτρέμ. Είναι μια νέα θέση και μια νέα πρόκληση για τον ίδιο. «Συνηθίζω όσα θέλει ο προπονητής μου και πιστεύω θα φτάσω στο 100%. Ο κόουτς είναι ένας άνθρωπος που ξέρει πολύ καλά το ποδόσφαιρο και τον ενδιαφέρει η ομάδα του να παίζει καλά, όχι απλά να κερδίζει. Αυτό μας αρέσει».