Κίνητρο ο εγωισμός για τους διεθνείς

H συμπεριφορά της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου στον αγώνα με το Βέλγιο ήταν ένα μεγάλο στοίχημα για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Από τη μία το θετικό αποτέλεσμα και η επιβεβαίωση ότι η «Εθνική Μυκόνου» έχει γυρίσει, οριστικά, σελίδα.

Από την άλλη η ήττα η οποία θα ανέβαζε τον πήχη της δυσκολίας για την πρόκριση. Η αλήθεια: η Εθνική μας απέναντι σ’ αυτή την ομάδα των αστέρων, το Βέλγιο, που στους αγώνες με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα είχε εκτός των άλλων και την παράδοση μαζί του, ήταν το αουτσάϊντερ. Τελικά όμως με τους Ελληνες ποτέ δεν μπορείς να πεις ποτέ. Γιατί εκτός από την απόλυτη αδιαφορία υπάρχει και ο ποδοσφαιρικός εγωισμός. Ο χαμένος στη διαδικασία της πρόκρισης στο προηγούμενο Εuro. Eκεί που η Εθνική μας ομάδα έζησε τον απόλυτο εξευτελισμό. Ακόμη και από τα ανύπαρκτα νησιά Φερρόε.

Ετούτα όμως ανήκουν στο παρελθόν. Οι διεθνείς το συζήτησαν το θέμα πριν ξεκινήσει η προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου και όπως το ομολόγησαν συμφώνησαν ότι θα πρέπει να γυρνούν στις ομάδες τους με ψηλά το κεφάλι. Και μέχρι τώρα κρατούν αυτή τη συμφωνία.  Σ’ αυτό έβαλε το χεράκι του και ο Σκίμπε. Όπως στο παρελθόν ο Ρεχάγκελ. Η Εθνική ομάδα το περασμένο Σάββατο, έδειξε αποφασισμένη να φύγει με το κεφάλι ψηλά από το «Ρουά Μποντουάν». Ισως η καλύτερη εμφάνιση της μετά την τελική φάση του Π.Κ. της Βραζιλίας. Ομάδα με καθαρό μυαλό, αποφασιστικότητα, πολλά τρεξίματα και αλληλοκαλύψεις. Απ’ αυτές που σου δίνουν σιγουριά ότι δύσκολα θα χάσεις τον αγώνα. Με παίκτες που δεν πανικοβάλλονταν και οδήγησαν τον αντίπαλο στον δικό τους ρυθμό. Παίζοντας με έξυπνο τρόπο, αλλά κυρίως πιστεύοντας ότι μπορούν να φύγουν με κέρδος από το Βέλγιο. Και το πέτυχαν, έστω και με απώλειες. Κάτι τέτοιες μάχες πάντα έχουν και… θύματα. Εκείνο που μετράει είναι ο βαθμός. Κέρδος απρόσμενο και σημαντικό.

Η Εθνική παραμένει δυνατά στο κόλπο της πρόκρισης στο Π.Κ. της Ρωσίας. Κυρίως γιατί ζωντάνεψε και πάλι ο ποδοσφαιρικός εγωισμός των διεθνών.