Δεν υπάρχει προηγούμενο ευτελισμού στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου όσο αυτό που βιώνει ο σημερινός Αρης. Κι ευτελίζεται απαξιωμένος, προδομένος, στην επέτειο των 100 χρόνων του. Μέσα σε ένα κλίμα παράνοιας.
Όταν πέρσι η ΑΕΚ υπό το Δημήτρη Μελισσανίδη επέλεγε τον εθελούσιο υποβιβασμό για να γλιτώσει χρέη πολλών δεκάδων εκατομμυρίων, εκείνος γνώριζε ότι με ένα νεύμα του θα συσπείρωνε γύρω του όλες τις εμβληματικές προσωπικότητες της Ενωσης. Δεν ήταν λίγες… Τη νέα προσπάθεια αγκάλιασαν άπαντες. Στην πρωτοφανή συσπείρωση και στο μεγαλειώδες κάλεσμα, ακόμη κι όσοι είχαν διάθεση όχι να … διαφωνήσουν αλλά να μεμψιμοιρίσουν τους απέβαλε το ίδιο το σύστημα που όμως επέβαλε εσωτερικά η διοίκησή της. Στα περισσότερα παιχνίδια πέρσι, η ΑΕΚ, δε βλεπόταν. Η απόδοσή της κυμαινόταν κάτω του μετρίου.
Ωστόσο, δεν υπήρχε ούτε ένας στο λεκανοπέδιο που να αμφισβητήσει την κυριαρχία της στην κατηγορία. Γνώριζαν, ότι έτσι ή αλλιώς στο τέλος το κοντέρ θα έφτασε στο… κίτρινο. Όπως κι έγινε. Σε αρκετά παιχνίδια, η ΑΕΚ προσέφερε στους αντιπάλους της ένα γενναίο εισόδημα που άλλοτε ισοδυναμούσε ακόμη και με ένα μπάτζετ χρονιάς ζητώντας τους να χρησιμοποιήσουν ως έδρα τους το ΟΑΚΑ. Κι όλοι ήταν ευχαριστημένοι.
Η ΑΕΚ που έπαιρνε σχεδόν άκοπα τα παιχνίδια εντός κι εκτός(!) έδρας, ο ιδιοκτήτης της που δεν έβαλε ούτε ευρώ παρά μόνο το όνομα και τη δυναμική του και οι ιδιοκτήτες των αντιπάλων που έτσι κι αλλιώς είχαν εγκαταλείψει από πολύ νωρίς οποιαδήποτε σκέψη ανόδου, αλλά για το ρεγάλο που απροσδόκητα τους εκχωρούνταν βγάζοντάς τους από ένα οικονομικό αδιέξοδο.
Αυτό στην ορολογία των managers ονομάζεται rebranding. Ουσιαστικά ένας νέος φορέας, εκμεταλλεύεται το brand του, για να αναγεννηθεί. Ουσιαστικά πρόκειται για κοινή λογική. Η ΑΕΚ με τον τρόπο της είχε υποδείξει προς κάθε ενδιαφερόμενο το δρόμο. Το πρόβλημα στον Αρη δεν ήταν όμως μόνο η απουσία ενός Μελισσανίδη. Αλλά η λογική. Γιατί η κατηγορία δεν απαιτεί ογκώδη κεφάλαια για να πρωταγωνιστήσεις. Απλή διαχείριση του ονόματός σου. Κι εκεί βρίσκεται η τραγωδία του Αρη. Ότι ακόμη κι αυτό το όνομα που κάποτε συγκινούσε έως και τους ουδέτερους φίλους του ποδοσφαίρου, απαξιώθηκε στο βαθμό που να απωθεί πλέον ακόμη και τους φανατικούς φίλους του.
Κι όταν δεν μπορείς να ακολουθήσεις την κοινή λογική, τουλάχιστο προσπάθησε να αντιγράψεις κάποιον που προηγήθηκε πριν από σένα. Ισως τελικώς ακόμη και η αντιγραφή να χρειάζεται στοιχειώδη νοημοσύνη η οποία φαίνεται ότι απωλέσθη στην Αλκμήνης…