Μια χαρά τα πήγε ο ΠΑΟΚ στη Φλωρεντία. Μετά από ένα κακό πρώτο ημίχρονο, τα έδωσε όλα για τους βαθμούς ή τον βαθμό και δεν “φρέναρε” καθόλου ενόψει του αγώνα με τον Παναθηναικό την Κυριακή. Εδειξε χαρακτήρα, έδειξε ότι θέλει να προχωρήσει στο Γιουρόπα Λιγκ και από τη στιγμή που πέρασε χωρίς οδυνηρές συνέπειες την “καταιγίδα” των πρώτων 45 λεπτών, προσπάθησε στο δεύτερο μισό του αγώνα με όλες τις δυνάμεις του και το ωραίο είναι ότι παίκτες και Αναστασιάδης έφυγαν από το “Αρτέμιο Φράνκι” στενοχωρημένοι γιατί δεν πήραν τη νίκη...
Στο πρώτο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ είχε “άγιο”. Χάρη στην εύνοια της τύχης, την αστοχία των επιθετικών της Φιορεντίνα και των σωτήριων επεμβάσεων του Γλύκου δεν δέχτηκε γκολ, αλλά σαφώς προβλημάτισε με την εικόνα του. Ηταν η πρώτη φορά φέτος που η ομάδα δέχτηκε τόσο έντονη πίεση και επέτρεψε στον αντίπαλο να κάνει τόσες πολλές επιθέσεις, χάνοντας αρκετές κλασικές ευκαιρίες. Οι παίκτες του ΠΑΟΚ έχαναν εύκολα την μπάλα, δεν μπορούσαν να αναπτυχθούν, αλλά ήταν και ευάλωτοι αμυντικά, καθώς οι αντίπαλοί τους έφταναν εύκολα σε θέση βολής “χτυπώντας” κυρίως από τον άξονα. Ηταν προφανές ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι θα έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος για να καλυφθεί η απουσία του Κάτσε, που, υπ' αυτές τις συνθήκες, γινόταν αισθητή.
Οντως, ο Αγγελος Αναστασιάδης προσπάθησε να θωρακίσει τον αμυντικό μηχανισμό της ομάδας, περνώντας στο παιχνίδι τον Μαντούρο, αντί του Περέιρα, ο οποίος υστερούσε στα μαρκαρίσματα, αλλά και, σύμφωνα με τη μορφή που είχε πάρει η αναμέτρηση, έδειχνε να είναι περιττός. Η κατάσταση άλλαξες προς το καλύτερο και, μάλιστα, ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να προηγηθεί εάν, πολύ απλά, “μετρούσε” το γκολ του Αθανασιάδη, ο οποίος βρισκόταν στην ίδια ευθεία με δύο αμυντικούς της Φιορεντίνα, όταν έγινε η πάσα προς το μέρος του. Η σημαία σηκώθηκε όμως και ήταν μια 100% λανθασμένη υπόδειξη. Αλλά, η αλήθεια είναι ότι, γενικά, η διαιτησία έγειρε την πλάστιγγα υπέρ της Φιορεντίνα, υπέρ της οποίας δόθηκαν σχεδόν όλες οι αμφισβητήσιμες φάσεις, εκτός από τη φάση που όντως ο Κατσικάς τράβηξε από τη φανέλα τον Γκόμεζ και θα μπορούσε να σφυρίξει πέναλτι.
Το φινάλε ήταν, στην κυριολεξία, γκραν γκινιόλ. Στην τρίτη καλή επιθετική ενέργειά του στο παιχνίδι ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε με την αριστουργηματική προσπάθεια του Γκολάσα, την ωραία ασίστ του Αθανασιάδη και το πλάσε του Μάρτενς. Λογικό ήταν να πιστέψουν όλοι ότι θα συμβεί το θαύμα. Ο Πασκουάλε, όμως, είχε άλλη γνώμη. “Ζωγράφισε” με την εκτέλεση φάουλ, ισοφάρισε και άφησε τους παίκτες του ΠΑΟΚ με την πίκρα της απώλειας δύο βαθμών.
Η αλήθεια είναι, όμως, ότι σύμφωνα με τη συνολική εικόνα του αγώνα, ο βαθμός της ισοπαλίας είναι κέρδος. Ενα κέρδος που μπορεί να αποδειχθεί χρυσοφόρο, καθώς πλέον ο ΠΑΟΚ κρατά την τύχη του στα δικά του χέρια. Εάν νικήσει την Ντινάμο στο Μινσκ και την Γκινγκάμπ στην Τούμπα, περνά σίγουρα στους 32 του Γιουρόπα Λιγκ.
Τώρα πια το ενδιαφέρον στρέφεται στο ντέρμπι της Κυριακής με τον Παναθηναικό. Δεδομένου ότι ο Αγγελος παρέταξε χθες ό,τι καλύτερο διέθετε, η κούραση θα είναι μεγάλη, αλλά ίσως μετριαστεί από τη χαρά της επιτυχίας στη Φλωρεντία. Σίγουρα μπορεί ο ΠΑΟΚ να νικήσει την Κυριακή τον Παναθηναικό, για να δικαιώσει και την πρόβλεψή μας: “Επιτυχία και στα δύο ταμπλό; Γιατί όχι;”
