Για όλα τα πράγματα υπάρχει πάντα μία αρχή, η οποία έτσι και αλλιώς έχει μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Περισσότερο όταν είσαι στα 19 σου χρόνια, αγωνίζεσαι στη θέση του τερματοφύλακα και κάθεσαι κάτω από τα δοκάρια του Αρη μέσα στο ΟΑΚΑ κόντρα στην ΑΕΚ. Και μάλιστα χωρίς να έχεις σημαντική προϋπηρεσία στον ίδιο ρόλο με την ίδια φανέλα.
Ολα αυτά όμως ανήκουν στη σφαίρα της θεωρίας. Γιατί στην πράξη ο νεαρός Τσιλιγγίρης χθες έδειξε ότι δε δίνει μία σε κάτι τέτοιες θεωρίες. Σ’ έναν αγώνα υψηλής δυσκολίας και μεγάλου βαθμολογικού ενδιαφέροντος αγωνίσθηκε με τα στάνταρ ενός έμπειρου τερματοφύλακα. Δεν έδειξε σε κανένα σημείο του αγώνα πανικό, είχε ωριμότητα στις κινήσεις του και έσωσε τον Αρη από σίγουρα γκολ. Με λίγα λόγια ήταν ο ΜVP όχι μόνο των φιλοξενούμενων, αλλά και του αγώνα. Την εμπειρία δεν μπορεί να την αγοράσει από το super market, αλλά τα προσόντα τα έχει και μετά τη χθεσινή του απόδοση, αποτελεί ένα τεράστιο κεφάλαιο για τον Αρη.
Ο Τσιλιγγίρης τα πήγε περίφημα σκορπίζοντας τους όποιους ενδοιασμούς υπήρχαν για την προσφορά του στην ομάδα πριν από τον αγώνα.
Δεν ισχύει το ίδιο και για τον διαιτητή Ευαγγέλου, ο οποίος πήρε δύο αποφάσεις οι οποίες έχουν πολλές σκιές και στην ουσία καταδίκασαν τον Αρη σε ισοπαλία. Η μία στο 53’ που απέβαλε τον Ιντέγε, τιμωρώντας τον για μία φάση στην οποία η παράβαση θα μπορούσε να τιμωρηθεί με κίτρινη κάρτα, καθώς φάνηκε πως δεν υπήρχε πρόθεση από τον Αφρικανό. Η version της χθεσινής βαθμολογικής “κλοπής” ενισχύθηκε στο 78ο όταν ο διαιτητής σφύριξε πέναλτι σε βάρος του Αρη σε μία φάση που ούτε το VAR έδειξε ξεκάθαρα παράβαση. Ο Ροζ διώχνει την μπάλα μπροστά από τον Σιμόες και μετά έρχεται σε επαφή με το πόδι του παίκτη της ΑΕΚ.
Μ’ αυτά τα δεδομένα ο Αρης είναι ο πραγματικός νικητής του χθεσινού αγώνα. Οι παίκτες των “κίτρινων” έχοντας απέναντι τους μία ΑΕΚ η οποία για διάφορους λόγους είχε έξι απουσίες , μάλλον ξέχασαν γρήγορα ότι κάτω από τα δοκάρια είχαν έναν άπειρο τερματοφύλακα, τον Τσιλιγγίρη.
Από τα πρώτα λεπτά του αγώνα λοιπόν έδειξαν ποδοσφαιρικό θράσος κι ότι έχουν απαιτήσεις από τον αγώνα.
Ο Ενινγκ, όπως αναμενόταν κάλυψε την απουσία του Σούντγκρεν με τον Σάσα, ο οποίος έχει παίξει τη θέση του δεξιού ακραίου αμυντικού στην καριέρα του. Και αντί του Σάσα στο κέντρο έβαλε τον Μπα, ο οποίος είχε περισσότερο χρόνο συμμετοχής απ’ όλες τις άλλες διαθέσιμες επιλογές του Γερμανού.
Οι “κίτρινοι” τα πήγαν περίφημα στα πρώτα 45 λεπτά. Είχαν κατοχή της μπάλας, μάρκαραν ψηλά, είχαν αμυντικό και επιθετικό τρανζίσιον, αφαιρώντας συγχρόνως από την ΑΕΚ το δικαίωμα να γίνει απειλητική. Τι δεν είχαν; Αυτό που λείπει από τον Αρη στους περισσότερους αγώνες φέτος: την αποτελεσματικότητα. Ετσι ο Αρης δεν κατάφερε να αξιοποιήσει τις έξι συνολικά ευκαιρίες για γκολ. Σε επίπεδο εντυπώσεων πάντως ήταν κερδισμένος. Στο β’ ημίχρονο συνέχισε να είναι ψύχραιμος, παρά την αποβολή του Ιντέγε.
Ο Ενινγκ έβγαλε από τον αγώνα το Φετφατζίδη, έβαλε τον Λάρσον στη θέση του, με εντολές να παίξει φορ. Ο Ντιγκινί πέρασε στο αριστερό άκρο, η επιλογή του Γερμανού κράτησε τις δυνάμεις τού Αρη και έφερε το γκολ των “κίτρινων” με τον Σουηδό.
Οι παίκτες του Αρη έφυγαν με το μικρότερο δυνατό βαθμολογικό κέρδος από το ΟΑΚΑ, αλλά δεν έχουν ευθύνη. Εκαναν μία λεβέντικη εμφάνιση, έδειξαν μέταλλο, κέρδισαν τις εντυπώσεις και απέκτησαν ψυχολογία που θα τους βοηθήσει στη συνέχεια.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (25/11)
