Στα δύσκολα (και μάλιστα στα πολύ δύσκολα) μπαίνει ο ΠΑΟΚ! Εχοντας στην πλάτη του ένα πραγματικό βουνό με την εξωφρενική τιμωρία των επτά αγωνιστικών που του στερεί το δικαίωμα και τη δυνατότητα να έχει δίπλα του ένα από τα ισχυρότερα όπλα του, τον κόσμο του, προσθέτει στην ήδη επιβαρυμένη ψυχολογία του και την περιρρέουσα αρνητική ατμόσφαιρα, ένα ακόμη αγχώδες πρόβλημα.
Κι αυτό δεν είναι άλλο από την ασυγχώρητη απώλεια τεσσάρων πολύτιμων βαθμών και τη μέχρι τώρα ανησυχητική εικόνα που παρουσιάζει στις τρεις πρώτες αγωνιστικές του νέου πρωταθλήματος. Η εικόνα αυτή βέβαια δε διαφέρει σε τίποτα από την αντίστοιχη εκτρωματική των τελευταίων πλέι-οφ, στα οποία ο διασυρμός έφθασε μέχρι του σημείου να περάσει νικηφόρα μέσα από την Τούμπα η αναπληρωματική ομάδα του Παναθηναϊκού. Αναφερόμαστε σε αυτή τη σύγκριση προκειμένου να υπενθυμίσουμε σε μερικούς ότι αυτή η ανεκδιήγητη αγωνιστική συμπεριφορά που διαπιστώθηκε και στα πρόσφατα παιχνίδια, δεν είναι κάτι το καινούργιο που έπεσε ξαφνικά από τον ουρανό στην Τούμπα.
Απλά είναι μια προέκταση και μια συνέχεια της αρρωστημένης κατάστασης που διαμορφώθηκε στη διάρκεια της προηγούμενης χρονιάς με όσα ακατανόητα και απαγορευτικά για μια σοβαρή ποδοσφαιρική ομάδα συνέβησαν. Η ανοχή όλων αυτών διάβρωσε και απαξίωσε σε απόλυτο βαθμό το έμψυχο υλικό. Στην περίοδο αυτή εμφανίστηκαν περίεργοι διαχωρισμοί σε αρεστούς και ανεπιθύμητους, εμμονικοί αποκλεισμοί και συμμετοχές στο βασικό σχήμα με… χαρτάκι, όπως επίσης και μονιμοποίηση μετριοτήτων σε βάρος απείρως καλύτερων ποδοσφαιριστών. Όλα αυτά περνούσαν στο ντούκου και απαρατήρητα. Κανένας δεν έψαχνε για να βρει ούτε το σκεπτικό τους, αλλά ούτε και τον στόχο τους. Πριν πάμε όμως στα τρέχοντα και σε όλα όσα πέρασαν κι αυτά τελείως ασχολίαστα και απαρατήρητα, όπως η μαζική φυγή και το απερίσκεπτο άδειασμα του ρόστερ μαζί με τις ημιτελείς πρώτες μεταγραφικές κινήσεις, που ευτυχώς συμπληρώθηκαν με παρέμβαση του Ιβάν Σαββίδη, θα θέλαμε να σταθούμε σε μια τακτική όχι απλά περίεργη, αλλά κατά την άποψή μας εντυπωσιακά καταστροφική. Κι αυτή δεν είναι άλλη από το να πλασάρονται συνεχώς και να διαρρέουν στη δημοσιότητα ειδήσεις που πληροφορούσαν ότι τα 3/4 σχεδόν της ομάδας ήταν προς πώληση.
Οι σοφοί του ποδοσφαιρικού τμήματος τόσο κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος όσο και την αντίστοιχη των πλέι-οφ περνούσαν προς τα έξω το ενδιαφέρον και τις πρώτες ανιχνεύσεις μεταγραφικού ενδιαφέροντος για τους περισσότερους παίκτες τους, μερικούς μάλιστα από τους οποίους τους παζάρευαν φανερά έστω και χωρίς επιτυχία.
Είχαμε λοιπόν την εικόνα η μισή και πλέον ομάδα να είναι υπό αναχώρηση με συνέπεια οι υποψήφιοι προς πώληση να επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους προς την επικείμενη μεταγραφή τους και όχι στην αποστολή τους και τις υποχρεώσεις τους απέναντι στον ΠΑΟΚ. Ο λογικά αδιάφορος έμπαινε στο παιχνίδι και έπαιζε τόσο όσο να δικαιολογήσει την παρουσία του. Έτσι φτάσαμε στο χαλάρωμα και στο ξεχείλωμα, αγωνιστικό και ηθικό που αποτυπώθηκε ανάγλυφα σε αρκετά παιχνίδια του πρόσφατου παρελθόντος, αλλά και στα πρώτα του τρέχοντος πρωταθλήματος. Να σκεφτεί κανείς ότι οι αφελείς παζάρευαν μέχρι χθες ακόμη παίκτες τους οποίους είχαν ανάγκη και εθεωρούντο βασικοί με το ξεκίνημα του νέου πρωταθλήματος. Τι να σκεφτεί κανείς για όλα αυτά τα απίστευτα ποδοσφαιρικά και τρελά; Αλήθεια, τι προσδοκούσαν οι υπεύθυνοι του ποδοσφαιρικού τμήματος απ’ όλους εκείνους τους οποίους με τη συμπεριφορά τους τους απαξίωναν, τους αφαιρούσαν τα κίνητρα, τους στερούσαν το δικαίωμα της σταθεροποίησης της αυτοπεποίθησής τους και τους χαρακτήριζαν με τον τρόπο τους ως περισσευούμενους και ανεπιθύμητους; Τι αξιώσεις θα μπορούσαν να έχουν από τους προς πώληση των οποίων ο αριθμός σε πολλές περιπτώσεις άγγιζε τα όρια του παραλογισμού; Με τέτοιες συνθήκες η κατάσταση έδειχνε να είναι σκοτεινή και ανεξέλεγκτη. Η ομάδα έμοιαζε ικανή να πνιγεί στη φωτιά και να καεί στο νερό. Με δύο λόγια η σημερινή εικόνα επαναλαμβάνουμε ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με όλα αυτά τα ακατανόητα και ασύμβατα ποδοσφαιρικά που τη διάβρωσαν και την κατέστησαν ανίκανη να διεκδικήσει με αξιώσεις την επανάκαμψή της. Ελπίδα υπάρχει; Ασφαλώς ναι κι αυτή επικεντρώνεται στην όσο γίνεται πιο σύντομη προσαρμογή και συμμετοχή των τεσσάρων νέων μεταγραφών, με κορυφαία επισήμανση την επιστροφή του Αντελίνο Βιεϊρίνια.
ΥΓ: Καταγέλαστοι και αξιολύπητοι. Σε μερικές των περιπτώσεων και καραγκιόζηδες. Γράφουν οι φυλλάδες του λεκανοπεδίου ότι ο επίσημος Ολυμπιακός δια των κ.κ. Βρέντζου και Θεοδωρίδη έκανε παράσταση διαμαρτυρίας στην ΕΠΟ για τη διαιτησία του Καλογερόπουλου!!! Έλεος!!! Ξέρετε ασφαλώς όλοι ποιος είναι ο Καλογερόπουλος και πόσα εγκλήματα έχει διαπράξει για να προστατεύσει την ομάδα του λιμανιού; Αν δε με απατά η μνήμη πριν από χρόνια τον είχαν επιλέξει μέσα από δεκάδες άλλων έμπειρων Ελλήνων διαιτητών ως τον πλέον έμπιστό τους και του ανέθεσαν τιμητικά να διευθύνει τον αγώνα των εγκαινίων του σταδίου Καραϊσκάκη! Όσο για την απειλή της προσφυγής της στην ΟΥΕΦΑ γιατί να κάνουν τον κόπο; Κάθε σαββατοκύριακο ο Θεοδωράκης προφανώς έρχεται στον Πειραιά για να επισκεφθεί τον μπαμπά και τη μαμά!