Τίποτα δεν φαίνεται να αλλάζει στη Λίγκα.
ΤΟΥ ΘΑΝΟΥ ΜΠΟΥΖΑ
Δεν καταλαβαίνουν τίποτε. Συνεχίζουν απτόητοι το θεάρεστο έργο τους όπου το ρόλο του θεού παίζει προφανώς ο πρόεδρος του Ολυμπιακού. Μοιάζει να μην τους νοιάζει καθόλου το ότι γίνονται ρεντίκολο απέναντι σε κάθε φίλαθλο που απλώς κατέχει την απλή λογική. Απλή λογική που κάποιοι αποποιούνται εσκεμμένα προκειμένου να γίνουν υπηρέτες του παράλογου με μόνο κριτήριο την ιδιοτέλεια.
Ακούσαμε τον κ. Μποροβήλο να αναλύει το σκεπτικό των 14 που αποφάσισαν να μπει εμβόλιμα η 6η αγωνιστική. Ακούσαμε κι άλλους παράγοντες τόσο από την Αθήνα όσο και από άλλα μέρη της Ελλάδας. Η κοινή συνισταμένη ήταν ότι το πιο λογικό ήταν να αρχίσει το πρωτάθλημα από κει που σταμάτησε. Όμως για κάποιους αόριστους λόγους περί προγραμματισμού που δεν υπήρχαν προφανώς στις προηγούμενες τρεις ανάλογες περιπτώσεις οι 14 ανέπτυξαν μια κοινή γραμμή που συνέπεσε, κατά διαβολική σύμπτωση, με αυτό που επιθυμούσε ο Ολυμπιακός.
Το ζήτημα φυσικά δεν εντοπίζεται στο πότε η κάθε ομάδα επιθυμούσε και «την ταίριαζε» να γίνει αυτή η αγωνιστική. Για παράδειγμα εμείς πιστεύουμε ότι αγωνιστικά ίσως και να βολεύει τον ΠΑΟΚ να γίνει το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό τον Δεκέμβρη. Έχει ένα βατό πρόγραμμα κι αν επανακάμψει και πραγματοποιήσει τις γνωστές καλές του εμφανίσεις μπορεί να διατηρηθεί στην πρώτη θέση και να έχει αυξήσει τη διαφορά… Αλλά τι να λέμε. Στις επόμενες αγωνιστικές ο κ. Ντάλας μπορεί να δει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα.
Θεωρούμε ότι η μαφία που διαλύει σπιθαμή με σπιθαμή ότι έχει απομείνει όρθιο στο Ελληνικό ποδόσφαιρο επιστρέφει δριμύτερη. Μετά τον αρχικό πανικό που μοίρασε εγκεφαλικά δεξιά και αριστερά από τις αποκαλύψεις των τηλεφωνικών … συζητήσεων, οι εμπλεκόμενοι αρχίζουν να νιώθουν και πάλι την ασφάλεια που τους προσέδιδε η μαφιόζικου τύπου εξουσία που χτίσθηκε σε μορφή πυραμίδας και τους επέτρεπε να λειτουργούν όπως επιθυμούν δίχως να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν.
Τρία ήταν τα σημάδια που εμείς αναγνωρίσαμε. Μπορεί και ίσως να υπάρχουν πολλοί περισσότερα. Το πρώτο ήταν οι ανταλλαγές θέσεων μεταξύ ΕΠΟ και Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας. Μόνος που έφυγε, προφανώς αηδιασμένος ήταν ο μέχρι τούδε ταμίας της ΕΠΟ που ακόμα τρέχει. Το δεύτερο έχει να κάνει με την αλλαγή των εισαγγελέων. Εμείς ξέρουμε ότι αν θες για κάποιους λόγους να αλλάζεις συνεχώς αθλητικούς εισαγγελείς για να μην τους απορροφήσει και εν τέλει τους ελέγξει το σύστημα δεν φέρνεις πίσω κάποιον που ήταν πολύ καιρό σ΄ αυτήν τη θέση. Επίσης όταν πετύχεις- και είναι δύσκολο αυτό- κάποιον που προχωρά κόντρα στο βρώμικο σύστημα και δείχνει να πετυχαίνει πολλά, τον φυλάς σαν κόρη οφθαλμού.
Το τρίτο στοιχείο είναι το ξεκάρφωμα. Κάποτε ακούσαμε σε κάποιες συνομιλίες ότι το μεγάλο αφεντικό αναπτύσσει κυκλώματα που τα ελέγχει απόλυτα στην αστυνομία και τη δικαιοσύνη. Μήπως-ρωτάμε- η καταχώρησή του ως στόχος έχει να κάνει με αυτά τα κυκλώματα;
