Η αναβολή του Πρωταθλήματος, που αποφάσισε ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης, μετά το ντέρμπι ΠΑΟΚ-ΑΕΚ, ήταν η πέμπτη από τον Μάρτιο του 2015.
Πέντε διακοπές του Πρωταθλήματος της Superleague σε τρία χρόνια, από τους Κοντονή και Βασιλειάδη. Πέντε διακοπές οι οποίες παρουσιάστηκαν από τον πρώην και τον νυν υφυπουργό Αθλητισμού ως πολύ σοβαρές παρεμβάσεις προκειμένου να αντιμετωπιστούν δραστικά οι παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Πέντε διακοπές από τις οποίες το μόνο που προέκυψε, εντέλει, ήταν πέντε… τρύπες στο νερό.
Μόνο το σκεπτικό βάσει του οποίου αποφάσισε την μετάθεση της έναρξης του Πρωταθλήματος κατά δύο εβδομάδες ο Κοντονής τον Αύγουστο του 2016 να θυμηθεί κάποιος, αρκεί για να… πεθάνει στα γέλια και να καταλάβει ποιοι είναι αυτοί από τους οποίους περιμένουμε να σώσουν το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Για «αυξημένη αντιπαλότητα και εξόχως τεταμένο κλίμα λίγο πριν από την έναρξη των ποδοσφαιρικών διοργανώσεων και ιδίως του Πρωταθλήματος της Super League, μεταξύ της ΕΠΟ, της διοργανώτριας αρχής και σημαντικού αριθμού ομάδων», καθώς και για «διάχυτη πεποίθηση του φίλαθλου κοινού περί αδιαφάνειας και μη ισονομίας ως προς τους όρους διεξαγωγής του Πρωταθλήματος, γεγονός που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια», έκανε λόγο ο πρώην υφυπουργός Αθλητισμού.
Τι είπατε; Σαν κάτι να σας θυμίζουν όλα αυτά; Ασφαλώς. Σας θυμίζουν τι ζούμε 1,5 χρόνο μετά. Ξαναζούμε «αυξημένη αντιπαλότητα και εξόχως τεταμένο κλίμα μεταξύ ομάδων», ξαναζούμε την «διάχυτη πεποίθηση του φίλαθλου κοινού περί αδιαφάνειας και μη ισονομίας ως προς τους όρους διεξαγωγής του Πρωταθλήματος, γεγονός που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την δημόσια τάξη και ασφάλεια»
Ξαναζούμε ακριβώς τα ίδια πράγματα, διότι όχι πέντε αλλά… εκατόν πέντε διακοπές του Πρωταθλήματος να γίνουν, αν δεν υπάρχει η βούληση για να εφαρμοστούν όσα προβλέπονται, ή να ληφθούν και κάποια πρόσθετα μέτρα όπου τα υπάρχοντα δεν αρκούν, τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει.
Οσο πρόσωπα και μηχανισμοί θα δρουν ανεξέλεγκτα, όσο ο καθένας θα μπορεί να λέει το μακρύ του και το κοντό του χωρίς να έχει καμία συνέπεια, όσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το τι κάνουν οι παίκτες στο γήπεδο θα έχει ποιος από τους μεγαλομετόχους έχει περισσότερα χρήματα, μεγαλύτερη πρόσβαση στην κυβέρνηση και την δικαστική εξουσία, και όλα αυτά θα γίνονται με τις… ευλογίες της ΕΠΟ και της πολιτικής ηγεσίας του Αθλητισμού, το ποδόσφαιρό μας θα παραμένει το πιο αναξιόπιστο στην Ευρώπη.