Το γεγονός ότι ύστερα από τόσον καιρό συζητήσεων στην λίγκα, δεν υπάρχει πλειοψηφικό ρεύμα υπέρ της πρότασης Βασιλειάδη για αναδιάρθρωση των επαγγελματικών πρωταθλημάτων και εγγυημένης -από τον υπουργό- χρηματοδότησης τους, καταδεικνύει το πόσο επιφυλακτικές είναι οι ομάδες.
Είναι προφανές ότι ακόμη και οι οκτώ ομάδες που δεν έχουν αντίρρηση για ένα πρωτάθλημα με 12 ομάδες απο την περίοδο 2020-2021, δεν το πολυπιστεύουν αυτό το μοντέλο.
Είναι σχεδόν σίγουρο, επίσης, ότι το σύνολο των ομάδων της λίγκας δεν πείθεται ότι όλο αυτό το project που συζητάνε είναι εγγυημένο ως προς το οικονομικό του σκέλος.
Όπως, δεν αντιλαμβάνεται (το σύνολο των ομάδων της λίγκας) τι εξυπηρετεί αυτή η επιμονή του υπουργού στις 12 ομάδες, έναν αριθμό που τον χρησιμοποιεί τόσο φανατικά ώστε να αναγκάζει τον καθένα να αναρωτιέται γιατί φτάνει στα όρια του εκβιασμού.
Όλο αυτό το παζάρι, πάντως, ανεξάρτητα από το ποιες είναι οι προθέσεις της κάθε πλευράς, γίνεται μέχρι τώρα με έναν τρόπο ο οποίος, μάλλον, από το... παρελθόν έρχεται παρά από το μέλλον.
Το έχω γράψει κι άλλη φορά στο πρόσφατο παρελθόν ότι προσωπικά δεν πείθομαι πως ο στόχος είναι να δούμε καλύτερα πρωταθλήματα, πιο αξιόπιστα, με ομάδες βιώσιμες, υποδομές που να είναι εφάμιλλες του ευρωπαϊκού μέσου όρου.
Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ο στόχος είναι η διατήρηση συγκεκριμένων ισορροπιών, τόσο ποδοσφαιρικά, όσο και μεταξύ ποδοσφαίρου και πολιτικής.
Κάποιες ομάδες δεν θέλουν να θέσουν σε κίνδυνο κεκτημένα και σχέσεις που τους επιτρέπουν να έχουν σταθερά κομμάτι από την πίτα, ενώ ο υπουργός επιδιώκει ξεκάθαρα να ελέγξει, μετά από την ΕΠΟ, και το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, με αντάλλαγμα το... δώρο του κράτους, τα λεφτά της ΕΡΤ, δηλαδή.
Γι' αυτό και δεν τους καίγεται καρφί, ούτε τις ομάδες της λίγκας ούτε τον υπουργό, για την Β' Εθνική.
Γι' αυτό και συζητιούνται πλέι άουτ στα οποία θα συμμετέχουν οι δύο πρώτοι της Β' Εθνικής, μαζί με τους τελευταίους της Super League, με τις ομάδες που προβιβάστηκαν από κατώτερη σε ανώτερη κατηγορία να διατρέχουν κίνδυνο να απωλέσουν το κέρδος τους.
Όταν, λοιπόν, συζητάς σοβαρά για αναδιάρθρωση, βάζεις και σοβαρά κριτήρια, ανοίγεις όλα τα χαρτιά σου και δεν αφήνεις κανένα περιθώριο για παρερμηνείες, κανένα περιθώριο για να αμφιβάλλει οποιοσδήποτε για τις προθέσεις σου.
