Μόνος και αβοήθητος ο ιστορικός Ηρακλής συνεχίζει με γενναιότητα τη σκληρή μάχη της παραμονής του.
Συνηθισμένος στα… πολύ δύσκολα και μέσα από τις καταιγίδες που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει, ο Γηραιός εκτός από το γεγονός ότι στέκεται όρθιος και επιβιώνει, συγχρόνως και απογοητεύει τους «δαίμονές» του και όλους όσους θα πανηγύρισαν την εξαφάνισή» του, επιβεβαιώνει και την… αιρετική» άποψη, ότι αυτή η ομάδα μπορεί να πετύχει το ακατόρθωτο, κόντρα στις όποιες προβλέψεις που τη θεωρούν τελειωμένη και ανήμπορη να ξεπεράσει τα αδιέξοδά της.
Αδιέξοδα βέβαια τα οποία φορτώνεται άδικα και εγκληματικά. Γνωστές παθογένειες, ορκισμένοι εχθροί και μια σειρά από απρόβλεπτες δραματικές συγκυρίες σε μετοχοϊδιοκτησιακό επίπεδο συνθέτουν ένα παζλ αξεπέραστων προβλημάτων. Συνεπέστατος όμως και στο φετινό ραντεβού του με την άδικη και προδιαγεγραμμένη (κατά πολλούς) μοίρα του, ο Ηρακλής βρίσκεται στη δίνη μιας καινούργιας καταιγίδας με τα γνωστά χαρακτηριστικά των αντίστοιχων του παρελθόντος. Η νέα χρονιά είναι ένας νέος Γολγοθάς. Οι προοπτικές της δυσοίωνες ως τραγικές.
Ο οικονομικός στραγγαλισμός που συνοδεύτηκε από την αχαρακτήριστη εγκατάλειψη της ηγεσίας προκάλεσε ασφυξία η οποία πιθανότατα θα οδηγούσε στο «θάνατο» οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Στον Ηρακλή όμως όπως αποδεικνύεται αυτού του είδους οι δραματικές καταλήξεις και επιρροές δεν βρίσκουν πρόσφορο έδαφος. Σφυρηλατημένοι στο καμίνι μεγάλων μαχών ενός αδιάκοπου πολέμου οι κυανόλευκοι αποδεικνύονται οι ιδανικοί «διεκπεραιωτές» αποστολών υψηλότατης επικινδυνότητας, έχοντας αποκτήσει τεράστια αποθέματα αυτοπεποίθησης και αποφασιστικότητας. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα μιας διαχρονικής επαγρύπνησης με τα αντανακλαστικά της επιβίωσης να φωσφορίζουν μόνιμα μέσα στα σκοτάδια της εκάστοτε περιπέτειας. Ορφάνια και εγκατάλειψη. Ο Ηρακλής και φέτος απέναντι στους… «δαίμονές» του. Θα παλέψει και θα τους καθυποτάξει, καταθέτοντας την ψυχή του και απαιτώντας σεβασμό και στήριξη απ’ όλους. Ιδιαίτερα από τους δικούς του. Η οικογένεια έχει υποχρέωση να αγκαλιάσει την ομάδα. Να επιστρέψει κοντά της. Να νιώσουν κόουτς και παίκτες τη ζεστασιά της. Οι ξενόφερτοι που λάκισαν έχουν τεράστιες ευθύνες και το ίδιο μεγάλες υποχρεώσεις.
Παραμένει άγνωστο τι θα πράξουν και το ίδιο βέβαιο αν μπορούν και να βοηθήσουν. Η οικογένεια όμως; Ο κόσμος του Ηρακλή; Οι οργανωμένοι; Οι εναπομείναντες παράγοντες που κατά καιρούς εκδήλωσαν ενδιαφέρον και έδειξαν διάθεση να βοηθήσουν; Μήπως όλοι αυτοί θα έπρεπε να συγκεντρωθούν και να πάρουν κάποιες αποφάσεις που θα πρέπει να οδηγήσουν μονόδρομα στη στήριξη της συγκινητικής και γενναίας προσπάθειας που καταβάλλουν ο κόουτς και οι παίκτες;
Μια πρωτοβουλία προς αυτή την κατεύθυνση θα ήταν βάλσαμο για όλους. Αξίζει τον κόπο όχι μόνο γιατί θα βοηθήσει ειδικά τον Ηρακλή, αλλά γιατί θα επιβραβεύσει και θα δώσει κουράγιο στα παιδιά που παλεύουν μόνα τους το «θεριό» της εγκατάλειψης, της «ορφάνιας» και της εγκληματικής αδιαφορίας συγκεκριμένων παραγόντων (εντός κι εκτός οικογένειας του Ηρακλή).
ΥΓ: Αποδεδειγμένα αυτή τη στιγμή ο Ηρακλής έχει την καλύτερη εικόνα απ’ όλες τις ομάδες που όπως όλα δείχνουν θα κοντραριστούν και θα επιδιώξουν την παραμονή της η καθεμία στην μεγάλη κατηγορία.
