Τα λεφτά είναι πολλά και τη σήμερον ημέραν ουδείς μπορεί να πει ΟΧΙ σε κοντά 2,5 εκατ. ( τόσα θα εισπράξουν του χρόνου οι ομάδες της Super League) πόσο μάλλον ο Παπαθανασάκης, ο οποίος αγκιστρωμένος στην καρέκλα, για λόγους καθαρά οικονομικούς εξαιτίας των χρεών του, δεν λέει να το κουνήσει ρούπι, παρά της προσπάθειες του Καγιούλη.
Το θέμα του ενδιαφέροντος του Ελληνογερμανού για την αγορά των μετοχών της ΠΑΕ προέκυψε ή μάλλον είδε το φως της δημοσιότητας αμέσως μετά το τέλος του Πρωταθλήματος, όμως ενδόμυχες σκέψεις του Παπαθανασάκη, προϋπήρχαν ήδη από τα μέσα Απρίλη. Είχα γράψει τότε.«Στο μεταξύ απορώ για την αντίδρασή μελών της τριανδρίας ή τετραρχίας, δεν ξέρω. Βεβαίως τακτοποιούνται οι τυχόν «μπόμπες» των προσφυγών, με ποιο τρόπο δεν με ενδιαφέρει, αλλά μέχρις εκεί. Από την άλλη, κάποια φαντάσματα του παρελθόντος, όπως του Γιώργου Μπέζα παρουσιάζονται ως τιμητές του μέτοικου των Αθηνών και αναγκάζουν όλονών μας το μυαλό να γυρνά σε εποχές αλλοτινές αμαρτωλού παρελθόντος, οι οποίες κατάντησαν τον Ηρακλή, όπως τον κατάντησαν».
Συγκεκριμένα τότε Παπαθανασάκης και Μπέζας παρουσιάστηκαν ομού σε συνεδρίαση της Λίγκα με τον δεύτερο να παρουσιάζεται ως οικονομικός διευθυντής ή κάτι τέτοιο και μάλιστα διέρρευσε, πως ζήτησαν να μη δεσμευτούν ποσά από την φετινή επιχορήγηση του Ηρακλή για ο, τιδήποτε. Κανείς δεν έμαθε φυσικά για ποιο λόγο κατατέθηκε αυτό το αίτημα. Τώρα βέβαια κάτι αρχίζει να διαφαίνεται, το οποίο σχετίζεται με την απόφαση του Παπαθανασάκη να κάνει πέρα τον Καγιούλη.
Με ποιο τρόπο, από τη στιγμή που ο τελευταίος έχειν λαμβάνειν, μόνο ο ίδιος ο ιδιοκτήτης(;) της ΠΑΕ γνωρίζει. Οπως δείχνουν πάντως τα πράγματα, με όσες αγαθές προθέσεις κι αν έχει ο Παπαθανασάκης, αν έχει, εάν και εφόσον παραμένει ίδια η κατάσταση, τότε δυστυχώς και στην επόμενη χρονιά, θα έχουμε μια από τα ίδια. Ένα μόνο θα αναφέρω. Στην πρώτη χρονιά στη Super League ο Μ.Ο. των εισιτηρίων ήταν 45.120 και με τον Ηρακλή 5ο μετά τους τέσσερις «μεγάλους» και η φετινή κοντά στις 20.250, λίγο πιο πάνω από των Λεβαδειακό. Μια χαρά δηλαδή.