Το περιστατικό με τον Σαββίδη, εκτός όλων των άλλων τα οποία αφορούν όπως είναι λογικό τόσο τον ίδιο τον μεγαλομέτοχο του ΠΑΟΚ, όσο και τις προεκτάσεις» του στο χώρο του ελληνικού ποδόσφαιρο, έφερε στο προσκήνιο και μάλιστα με μια άκρως αποκαλυπτική εικόνα την… «κατάσταση» (ας μου επιτραπεί η αδόκιμη έκφραση) στην οποία βρίσκεται ο χώρος της ενημέρωσης στην πατρίδα μας.
Για την πρώτη περίπτωση υπήρξε μια δήλωση και μια αίτηση συγνώμης από μέρους του παρεκτραπέντος – ειλικρινέστατη – η οποία και έγινε αποδεκτή πρωτίστως από τον κόσμο του ΠΑΟΚ και δευτερευόντως από όλους όσους έχουν γνώση της μεγάλης προσφοράς του Ιβάν Σαββίδη σε όλα τα επίπεδα. Για τη δεύτερη περίπτωση, αυτή που αφορά δηλαδή το μιντιακό σκηνικό της χώρας, αυτό το μεμονωμένο επεισόδιο, στο οποίο επιχείρησαν (και δυστυχώς πέτυχαν) να δώσουν τεράστια και αφύσικη διάσταση οι εκπρόσωποι της ενημέρωσης – άπαντες κατοικοεδρεύοντες και δραστηριοποιούμενοι στο υδροκέφαλο αττικό λεκανοπέδιο – αποτέλεσε μια εκκωφαντική επιβεβαίωση της ανησυχητικής και άκρως επικίνδυνης πλέον διαπίστωσης, ότι σε αυτόν τον χώρο τον τόσο ευαίσθητο, η σήψη και η δυσοσμία «βασιλεύουν» και … όζουν ανυπόφορα.
Η κατάσταση βρίσκεται εκτός ελέγχου, με το λειτούργημα της δημοσιογραφίας να έχει υποστεί απίστευτους ακρωτηριασμούς. Οι ελάχιστοι γενναίοι που απομένουν αγωνίζονται μάταια να κρατήσουν σε κάποιο επίπεδο το λειτούργημα και να αλλάξουν κάπως τη θλιβερή εικόνα του. Το «επεισόδιο» Σαββίδη έφερε στην επιφάνεια όλα αυτά που επιμελώς προσπαθούσαν να κρύψουν μερικοί και τα οποία εδώ και αρκετό καιρό δείχνουν ότι κινούνται σε έναν και μοναδικό άξονα. Αυτόν που αφορά τα συμφέροντα συγκεκριμένων μεγαλοεκδοτών, μεγαλοκαναλαρχών αλλά και μεγαλοδημοσιογράφων (σοβαροφανών πρωτίστως) που συστρατεύτηκαν και συνέθεσαν αυτό το αποκρουστικό παζλ της ενημέρωσης. Στην άκρη μπαίνουν αρχές και αξίες του λειτουργήματος.
Εξόφθαλμες, απαράδεκτες και παράταιρες συμφωνίες με μυστηριώδεις συμβιβασμούς και κάλυψη από την εξουσία, απερίγραπτες κωλοτούμπες, δημοσιογραφική ανθρωποφαγία με δολοφονίες χαρακτήρων κατ΄ εξακολούθηση, σημειώνονται με εφιαλτική συχνότητα. Ιδιαίτερα «εύκαμπτοι» κάποιοι μεγαλοκαναλάρχες που είναι δέσμιοι των χρεών και των επιχειρηματικών τους αποτυχιών, δεν διστάζουν να τεθούν στην διάθεση εκτελεστών συμβολαίων… με το αζημίωτο. Επικίνδυνα ευλύγιστοι και μεταβλητοί στη σχέση τους και με την εξουσία. Σε αυτό το σκηνικό λοιπόν εδώ και κάποιο καιρό είχαμε τη δράση τριών ξεχωριστών παρατάξεων (δεν θα λέγαμε συμμοριών) οι οποίες μέχρι χθες ήταν στημένες η μια απέναντι στην άλλη, εκτοξεύοντας βαρύτατες και ακραίες κατηγορίες δημοσίως.
Η μεν πρώτη κατηγορία χαρακτήριζε ως διακινητές ναρκωτικών την άλλη, η οποία με τη σειρά της ανταπέδιδε βαφτίζοντας λαθρέμπορούς καυσίμων τους απέναντι. Στο περιθώριο υπήρχε και μια τρίτη, η οποία ήταν κόντρα με την πρώτη και στην οποία βέβαια είχαν φορτώσει στο δισάκι της, την κατηγορία ενός περίεργου ναυαγίου που είχε μεγάλες οικολογικές καταστροφικές συνέπειες.
Ο πόλεμος μεταξύ τους άγριος, αδυσώπητος, εξοντωτικός! Όλα αυτά όμως μέχρι τη στιγμή που εμφανίστηκες ο φόβος και ο κίνδυνος να χάσουν τα αμαρτωλά κεκτημένα τους από κάποιον ισχυρό, επίμονο και μαχητικό ανταγωνιστή, τόσο στις επιχειρήσεις τους όσο και στο ποδόσφαιρο. Μπροστά σε αυτόν τον φόβο οι απίστευτοι και αθεόφοβοι, δεν δίστασαν να αφήσουν στην άκρη το αβυσσαλέο μίσος και την… προαιώνια – θα έλεγε κανείς – έχθρα τους και σφιχταγκαλιασμένοι να συνασπιστούν απέναντι του.
Οι αλληλοκατηγορίες για ναρκωτικά, για λαθρεμπόρια, για ναυάγια και όλα τα συναφή έμειναν στη άκρη. Και όλα αυτά μέχρι χθες, που φτάσαμε στη νέα μεγάλη έκπληξη και αποκάλυψη μαζί με αυτόν τον συρφετό να συστρατευτούν οι πάντες. Και όταν λέμε οι πάντες, το ξεκαθαρίζουμε συγκεκριμενοποιώντας και δίνοντας ονοματεπώνυμο και διεύθυνση στην κάθε περίπτωση. Εκτός από μεγαλοκαναλάρχες, μεγαλοεκδότες και επιστρατευμένους μεγαλοδημοσιογράφους, ήρθαν και κόλλησαν η Κυβέρνηση (!!!) και η αντιπολίτευση (!!!) με την ανεκδιήγητη και καταγέλαστη προσέγγιση του περιστατικού.
Το οποίο περιστατικό πέτυχε κι ένα θαύμα ομολογουμένως. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το ότι πολιτικοί οι οποίοι ποτέ δεν συμφώνησαν σε τίποτα ούτε ακόμη και στα μεγάλα προβλήματα και στα Εθνικά ζητήματα, όπως είναι η φτωχοποίηση των Ελλήνων και οι ταπεινώσεις που υφίστανται από τους νεοοθωμανούς και τους Σκοπιανούς, συμφώνησαν ότι το περιστατικό με τον Σαββίδη ήταν εκείνο το οποίο κουβαλούσε πάνω του όλα τα δεινά του ελληνικού ποδοσφαίρου, για τα οποία όμως δυστυχώς την ευθύνη της ηθικής αυτουργίας την έφερναν οι ίδιοι μαζί με το γνωστό σκηνοθέτη όλων των προσχεδιασμένων εξελίξεων, που δεν είναι άλλος από τον γιο του αντιπροέδρου της ομάδας των σκανδάλων. Ναι έτσι έχουν τα πράγματα σήμερα. Η διαπίστωση είναι στα αλήθεια τραγική. Στο περιστατικό Σαββίδη τα ΜΜΕ του λεκανοπεδίου, εκτός ελαχίστων τιμητικών εξαιρέσεων, έδωσαν βαρύτητα και σημασία ενός γεγονότος που ξεπερνάει και τις πλέον ακραίες εκτιμήσεις για μια πιθανή εθνική τραγωδία. Δυστυχώς αυτοί είμαστε…
ΥΓ1: Επαναλμβανουμε ότι, η δήλωση Σαββίδη και η συγνώμη του κλείνουν οριστικά το θέμα για τον κόσμο του ΠΑΟΚ. Από εδώ και πέρα η ασπρόμαυρη οικογένεια καλείται με ψυχραιμία να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που έχει μπροστά της, αποφασιστικά και δυναμικά χωρίς ερασιτεχνισμούς, ευκολοπιστίες και αφέλειες.
ΥΓ2: Πριν στεγνώσει η μελάνι δικαιωθήκαμε για μια ακόμη φορά με την είδηση ότι ο κ. Θεοδωρίδης στέλνει εκπρόσωπο της FIFA, για να διεκπεραιώσει το νέο καπέλωμα μετά από αυτό που είχαμε στην περίπτωση της ΚΕΔ.
