Τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα προανήγγειλε στο Metropolis 95.5 και την εκπομπή «Παρέμβαση» με τον Κώστα Παπαζαφειρίου, ο κ. Κωνσταντίνος Χρυσόγονος.
Ο ανεξάρτητος ευρωβουλευτής, που αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ αποκάλυψε ότι θα ακολουθήσει με πανελλαδική ψηφοφορία η εκλογή του κεντρικού οργάνου και παράλληλα η ονοματοδοσία του νέου κόμματος.
Παράλληλα, μίλησε για τις πολιτικές θέσεις του νέου πολιτικού φορέα και αν υπάρχει ενδεχόμενο συνεργασίας με την Κεντροαριστερά.
Τέλος, κ. Χρυσόγονος μίλησε για τη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας τονίζοντας ότι αργά και σταθερά ο ελληνισμός οδηγείται σε συρρίκνωση και αφανισμό
Αναλυτικά όσα είπε ο κ. Χρυσόγονος για:
- την ανεξαρτητοποίησή του και όσα είπε ο κ. Καρανίκας: «Δεν είναι προσωπικό το θέμα με τον Πρωθυπουργό, είναι θεσμικό. Είναι θέμα δυσλειτουργίας των συλλογικών οργάνων και υπεύθυνη για αυτό είναι η ηγεσία του κόμματος. Το πρόβλημα είναι το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου που δεν είναι πρόβλημα ενός προσώπου αλλά συνολικά του πολιτικού κόσμου, ακόμα και της κοινωνίας μας. Διότι αυτοί που εμφανίζονται στο δημόσιο βίο και λόγο πουλάνε μαγκιά, πολλές φορές είναι και εκείνοι που γίνονται πιο αποδεκτοί από τον κόσμο. Δεν είναι θέμα μόνο του κ. Καρανίκα που αναφέρατε, είναι πολλοί εκείνοι που έχουν ψηφιστεί, και βουλευτές και διάφοροι άλλοι, οι οποίοι έχουν ένα πολύ χαμηλό επίπεδο πολιτικού λόγου, εξειδικεύονται στις προσωπικές επιθέσεις, στην αναζήτηση ταπεινών κινήτρων στη συμπεριφορά του άλλου και αυτό ισχύει σε όλους τους πολιτικούς χώρους, όχι μόνο σε έναν. Και είναι ζήτημα της κοινωνίας γιατί αυτή πρέπει να απαιτήσει ένα άλλο επίπεδο διαλόγου από τους πολιτικούς.
Το ζητούμενο είναι να σοβαρευτούμε κάποτε σε αυτόν τον τόπο, να κοιτάξουμε τα τεράστια προβλήματα που έχουμε. Και το μεγαλύτερο δεν είναι το οικονομικό, που το αισθανόμαστε και το νιώθουμε όλοι μας, αλλά το ότι συρρικνώνεται ο ελληνισμός και δεν το καταλαβαίνουμε. Αργά αλλά σταθερά, η υψηλή ανεργία, η τρομακτική υπογεννητικότητα και η μαζική φυγή των νέων στο εξωτερικό συνδυάζονται και δημιουργούν ένα εκρηκτικό τρίγωνο μέσα στο οποίο κινδυνεύει με συρρίκνωση και στη συνέχεια με αφανισμό ο ελληνισμός. Το ΔΝΤ, για το οποίο γίνεται τόση κουβέντα, έχει πει ότι η Ελλάδα το 2060 θα έχει 7,5 εκατομμύρια κατοίκους, χωρίς να μας πει τι είδους θα είναι αυτοί. Από ηλικιακής απόψεως θα είναι ένας πολύ γερασμένος πληθυσμός, την ώρα που η Τουρκία θα έχει 95 εκατομμύρια κατοίκους. Μας ενδιαφέρει η συνέχεια του ελληνισμού; Ένας υπεύθυνος πολιτικός δεν πρέπει να έχει ορίζοντα μόνο τις επόμενες εκλογές, αλλά τη συνέχεια του ελληνισμού. Αυτό είναι για μένα το ύπατο κριτήριο της πολιτικής πράξης. Και όχι γιατί θεωρώ ότι είμαστε ο περιούσιος λαός ή υπερτερούμε των άλλων αλλά διότι η πολυπολιτισμικότητα είναι πλούτος για την ανθρωπότητα».
- την τεχνική αποπροσανατολισμού που εφαρμόζει η κυβέρνηση στον ελληνικό λαό: «Δεν είναι θέμα της σημερινής κυβέρνησης, ούτε θα μπορούσε οποιαδήποτε κυβέρνηση να οργανώσει πλύση εγκεφάλου για τον κόσμο. Είναι θέμα που κρατάει δεκαετίες, είναι θέμα τρόπου ζωής, πολιτικών ισορροπιών. Πρέπει να ακολουθηθεί μια πολιτική που θα είναι πιο φιλική για την οικογένεια, να υπάρχουν μεγαλύτερες κλιμακώσεις αφορολογήτων ποσών ανάλογα με τον αριθμό των ανήλικων τέκνων και κλιμάκωση των ασφαλιστικών εισφορών. Δεν είναι λογικό να πληρώνει τον ίδιο συντελεστή ασφαλιστικής εισφοράς ένας άτεκνος με κάποιον που έχει δύο, τρία, τέσσερα παιδιά».
- τις δηλώσεις των Ευρωπαίων ότι η φορολογική πολιτική είναι εσωτερικό θέμα της Ελλάδας: «Αυτά που λέει ο κ. Μοσκοβισί για τον τρόπο που χαράσσεται η πολιτική, είναι λίγο υποκριτικά διότι όταν σου βάζουν έναν στόχο τρομακτικά υψηλό και σου λένε "βρες τον τρόπο να το πετύχεις" θα κάνεις ή τρομακτικές περικοπές δαπανών ή τρομακτικές αυξήσεις φόρων και εισφορών και μετά λένε "δεν το επιβάλαμε εμείς αυτό, εκείνοι τα διαλέξανε". Είναι φυσικό αφού δε γίνεται αλλιώς. Η λύση σε αυτό είναι να μπορέσουμε να μπούμε σε ισχυρή και βιώσιμη τροχιά ανάπτυξης. Για να γίνει αυτό, πρέπει να άρουμε τις παθογένειες που έχουν συσσωρευτεί στο ελληνικό κράτος επί ολόκληρες δεκαετίες. Πρέπει να αποδομήσουμε το πελατειακό σύστημα, να δημιουργήσουμε ένα σαφές και απλούστερο νομοθετικό πλαίσιο, μια πιο λειτουργική και επαγγελματική δημόσια διοίκηση, μια δικαιοσύνη που θα απονέμεται σε εύλογο χρόνο και θα είναι πιο ανεξάρτητη από την εκάστοτε εκτελεστική εξουσία. Όλα αυτά ξέρουμε ότι πρέπει να γίνουν αλλά δεν τα κάνουμε διότι έχουν άμεσο πολιτικό κόστος ενώ το όφελος θα φανεί μεσομακροπρόθεσμα».
- το αν θα προχωρήσει στην ίδρυση νέου κόμματος: «Τα βήματα γίνονται ένα-ένα. Το πρώτο είναι ο μετασχηματισμός μας σε αυτόνομη πολιτική κίνηση. Αυτό σημαίνει ότι θα δώσουμε στη δημοσιότητα, ελπίζω ως τα τέλη Οκτωβρίου ή τις αρχές Νοεμβρίου, ένα πλαίσιο προγραμματικού διαλόγου με τις πολιτικές μας θέσεις πάνω στις οποίες θα καλέσουμε όσους ενδιαφέρονται και θέλουν να συμμετάσχουν σε διάλογο για να συνδιαμορφώσουμε μια ιδρυτική διακήρυξη. Στη συνέχεια θα προχωρήσουμε σε δύο συνδιασκέψεις, μία στην Αθήνα και μία στη Θεσσαλονίκη, στις αρχές Δεκεμβρίου και στα μέσα του ίδιου μήνα θα ακολουθήσει με πανελλαδική ψηφοφορία η εκλογή ενός κεντρικού οργάνου που θα αριθμεί γύρω στα 50-60 μέλη και παράλληλα η ονοματοδοσία».
- το αν θα υπάρξει συνεργασία με τον νέο φορέα της Κεντροαριστεράς: «Δεν ξέρω πού θα βαδίσει αυτό το σχήμα που αποκαλείται συμβατικά Κεντροαριστερά. Το ζήτημα δεν είναι η ονομασία αλλά οι πραγματικές πολιτικές γραμμές. Εμείς είμαστε ανοιχτοί σε διάλογο με όλες τις πολιτικές δυνάμεις οι οποίες απορρίπτουν αφενός μεν τον φιλελευθερισμό αφετέρου δε τη δικτατορία του προλεταριάτου. Από εκεί και πέρα, το θέμα δεν είναι να είσαι μόνο εσύ ανοικτός σε διάλογο αλλά και ποιος είναι ανοικτός σε διάλογο με σένα και τι θέσεις έχει. Διότι το ζήτημα δεν είναι να κάνουμε μια συμφωνία για να μοιράσουμε θέσεις εξουσίας αλλά να βρεθούν προγραμματικές συγκλίσεις πάνω σε ένα πλαίσιο το οποίο θα μπορέσει να βοηθήσει τη χώρα να αλλάξει σελίδα και να μπει σε τροχιά υγιούς ανάπτυξης. Οχι "φούσκας" με δανεικά όπως είχαμε μέχρι το 2009, να μπορέσουν να βρεθούν δουλειές για τα παιδιά μας για να έχουν μέλλον σε αυτόν τον τόπο. Για να το πετύχουμε αυτό, πρέπει να έρθουν σε συνεννόηση όλες οι δυνάμεις του συνταγματικού τόξου και οι παραγωγικοί φορείς, να βάλουμε μακροπρόθεσμους στόχους σε βάθος δεκαετίας ή δεκαπενταετίας και να τους υπηρετήσουν όλες οι κυβερνήσεις που θα υπάρξουν σε αυτό το διάστημα. Είναι φυσιολογικό να υπάρχει εναλλαγή κυβερνήσεων άρα και πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές. Άλλο, όμως, αυτό και άλλο το να μπορέσεις να βάλεις κάποιους βασικούς άξονες που θα βοηθήσουν τον τόπο να αλλάξει σελίδα. Στο πλαίσιο της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας πρέπει να υπάρχουν δύο στοιχεία. Πρώτον, ενίσχυση της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα. Δηλαδή να παράγουμε πραγματικά αγαθά, όχι μόνο υπηρεσίες και να εισάγουμε τα πάντα. Έτσι δημιουργήθηκε το έλλειμμα. όχι μόνο δημοσιονομικό αλλά και στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Δεύτερον, να υπάρξει αποκέντρωση διότι το ελληνικό κράτος είναι παθολογικά αθηνοκεντρικό».
