Με τον Πασχαλάκη να θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους και πιο σταθερούς σε απόδοση παίκτες του ΠΑΟΚ και να καλείται πλέον σταθερά στην Εθνική ομάδα, τον Κρέσπο να κερδίζει τον τίτλο του πολυτιμότερου για τους μήνες Ιούλιο – Αύγουστο και Σεπτέμβριο, τον Κάνιας να αναδεικνύεται MVP για τον Οκτώβριο και τον Βαρέλα για τον Νοέμβριο, το ερώτημα «ποιο είναι το μεγαλύτερο ατού του ΠΑΟΚ σε καθαρά αγωνιστικό και τεχνικό επίπεδο», έχει αυτονόητη απάντηση: Η άμυνα.
Όταν ο ίδιος ο κόσμος του ΠΑΟΚ ψηφίζει τους δύο στόπερ και τον αμυντικό χαφ, βγάζοντας ταυτόχρονα το καπέλο στον τερματοφύλακα, περισσότερα λόγια είναι περιττά. Και, βέβαια, θα μιλούσαμε για μια άμυνα ακόμη καλύτερη αν οι δυο… εξτρέμ της, ο Μάτος και ο Βιειρίνια βρίσκονταν σε καλύτερη κατάσταση. Αν, απλώς, παρέμεναν, ειδικά ο Μάτος, κοντά στα συνηθισμένα στάνταρ απόδοσης.
Είναι και οι δύο «σκασμένοι» γιατί παίζουν συνεχώς, έχουν και οι δύο τα χρονάκια τους, είναι λογικό να κουράζονται και να βγαίνουν εκτός φόρμας, όπως έγινε με τον Μάτος, είναι και λογικό να τραυματίζονται εύκολα και συχνά, όπως γίνεται με τον Βιειρίνια. Ωστόσο, έτσι κι έτσι, μιλάμε για δύο παίκτες που υποχρεώνουν τους πάντες να παραδέχονται ότι ένα ακόμη ισχυρό όπλο του ΠΑΟΚ είναι τα άκρα του. Σε συνδυασμό και με τις επιδόσεις του Ζαμπά και του Λημνιού, που, ως νεαροί και άπειροι ακόμη, ψάχνουν τη σταθερότητα στις καλές εμφανίσεις, αλλά που σίγουρα κερδίζουν πολλά καθημερινά από τη συνύπαρξη και τη συνεργασία με τον Μάτος και τον Βιειρίνια.
Ο Πασχαλάκης, με πολλές εντυπωσιακές αποκρούσεις, έχει δώσει στην ομάδα προσωπικούς βαθμούς. Το είπαμε πολλές φορές και, προσωπικά, αισθάνομαι την υποχρέωση να το επαναλαμβάνω, γιατί αυτό το παιδί το αξίζει: Μετά από πολλά χρόνια, ο ΠΑΟΚ διαθέτει έναν τερματοφύλακα που με τις επεμβάσεις του έχει κερδίσει αγώνες, ή τουλάχιστον δεν επέτρεψε να χαθούν αγώνες.
Οσο για τους άλλους της άμυνας, είναι ξεκάθαρο: Ο Βαρέλα και ο Κρέσπο σπάνια επιτρέπουν να δημιουργούνται κίνδυνοι για τον τερματοφύλακά τους από το κέντρο της άμυνας. Κάποιες λίγες φορές «έχασαν» μάχες στον αέρα και ο ΠΑΟΚ δέχτηκε γκολ, αλλά στο ποδόσφαιρο… παίζουν και οι αντίπαλοι. Εκτός αυτού, δεν είναι και λίγες οι φορές που έβγαλαν το φίδι από την τρύπα σκοράροντας.
Ο Κάνιας είναι ο πιο συνεπής υποστηρικτής των δύο στόπερ. Τρέχει ασταμάτητα, κλείνει τους χώρους στη ζώνη ευθύνης του ως καθαρόαιμος αμυντικός χαφ και συνεργάζεται άψογα και με τους άλλους χαφ. Αν τον προίκιζε ο Θεός με χάρισμα και στις μεταβιβάσεις, θα πλησίαζε το άριστα. Αλλά αν πλησίαζε το άριστα, ενδεχομένως να μην έπαιζε στον ΠΑΟΚ…
Στις περιπτώσεις που ο ΠΑΟΚ χάνει, η κριτική που γίνεται από τους περισσότερους περιλαμβάνει και τα «προβλήματα στην άμυνα». Η αλήθεια είναι ότι σπάνια η ομάδα έχει προβλήματα στην άμυνα. Το πρόβλημά της, όταν εμφανίζεται, είναι στην ανάπτυξη του παιχνιδιού και σ’ αυτό την κύρια ευθύνη έχουν οι δημιουργικοί χαφ. Όταν οι χαφ δεν δημιουργούν, η ομάδα δεν μπορεί να απειλήσει και να σκοράρει, ενώ ο αντίπαλος έχει τη δυνατότητα να επιχειρήσει περισσότερες επιθέσεις, άρα και να αυξήσει τις πιθανότητες να σκοράρει εκείνος.
Εχω την εντύπωση ότι αυτός που ανταγωνίζεται σε συνολική προσφορά τους Πασχαλάκη, Μάτος, Βιειρίνια, Κρέσπο, Βαρέλα και Κάνιας, είναι ο Πρίγιοβιτς. Τι παράπονο μπορεί να έχει κανείς από τον Σέρβο γκολτζή; Αλλά, εδώ που τα λέμε, όλοι έχουν μερίδιο στην πετυχημένη πορεία στο Πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Με σκαμπανεβάσματα, με καλές και κακές εμφανίσεις, με ωραίες και άτυχες στιγμές, όταν μιλάμε για μια ομάδα που κάνει περίπατο στο Πρωτάθλημα και προχωράει και στο Κύπελλο, πρώτα πρέπει να πούμε «μπράβο» σε όλους και ύστερα να καταπιαστούμε με επιμέρους θέματα, που, αν λυθούν, θα βελτιώσουν την απόδοση της ομάδας. Κάτι, πάντως, που είναι δουλειά του προπονητή.
Απολογιστικά, συγχαρητήρια για όσα έγιναν από τον ΠΑΟΚ μέσα στο 2018, αξίζουν και στον Ρουμάνο τεχνικό. Είναι τέλειος; Όχι. Είναι αλάνθαστος; Όχι. Εχει εμμονές που τον βραχυκυκλώνουν; Εχει. Αλλά, γενικά, είναι πετυχημένος στον ΠΑΟΚ κι αυτό δεν μπορείς να του το αρνηθείς. Στο κάτω-κάτω, κάθε μέρα που περνάει γίνεται κι αυτός πιο έμπειρος και πιο σοφός. Αν κατορθώσει να παρουσιάσει μια ομάδα που θα συνεχίσει την αήττητη πορεία της και ταυτόχρονα θα παίζει καλύτερο ποδόσφαιρο, νομίζω ότι θα έρθει η στιγμή που θα αποθεωθεί από τους φίλους του ΠΑΟΚ. Ακόμη κι από αυτούς που, από την πρώτη στιγμή, τον αντιμετώπισαν με επιφυλακτικότητα και δυσπιστία…
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport