Σήμερα θα μιλήσω επί προσωπικού. Κόντρα στην πλειοψηφία, η άποψη μου για τα γεγονότα στον ΠΑΟΚ μετά την ήττα από τον Ατρόμητο, δημιούργησε σε λίγους (ελάχιστους θέλω να πιστεύω), την (ψευδή) εντύπωση ότι «χτυπάω τον Ίβιτς». Δεν υπάρχει κάτι πιο ψευδές από αυτό! Και εξηγούμαι.
Ας αρχίσουμε από το αυτονόητο: Είναι καλός ή κακός προπονητής ο Ίβιτς; Ανεξάρτητα από το τι πιστεύει υποκειμενικά ο καθένας, υπάρχει ένα και μόνο αξιόπιστο μέγεθος που μπορεί να δώσει αντικειμενική απάντηση: τα αποτελέσματα. Ο Σέρβος κάνει στον ΠΑΟΚ τα πρώτα του βήματα. Οι λίγοι μήνες στον πάγκο δεν αποτελούν ασφαλές δείγμα γραφής. Ούτε ένα –δύο χρόνια φτάνουν. Πρέπει να περιμένουμε. Ακόμη και ο ίδιος ο Ίβιτς αν ερωτηθεί, δεν είναι σε θέση να δηλώσει κατηγορηματικά ότι είναι καλός προπονητής. Θα είναι η υποκειμενική του άποψη. Σεβαστή μεν αλλά δεν θα στηρίζεται πουθενά.
Αυτό σημαίνει ότι όποιος σήμερα εκφράζει την άποψη ότι ο Ίβιτς είναι είτε καλός, είτε κακός προπονητής, δεν κάνει τίποτα περισσότερο από μια πρόβλεψη υψηλού ρίσκου με κίνδυνο να δικαιωθεί ή να διαψευστεί πανηγυρικά. Τα αποτελέσματα, οι διακρίσεις και η διάρκεια κάνουν πάντα την διαφορά. Όχι μόνο στην προπονητική. Παντού! Ο Ίβιτς έδειξε ότι έχει τις προϋποθέσεις. Πρέπει όμως να περιμένουμε.
Πέρσι κατάφερε μια μεγάλη επιτυχία που πρέπει να του πιστωθεί. Πήρε την ομάδα σχεδόν σε κατάσταση διάλυσης και κατάφερε να την οδηγήσει στην κορυφή των πλέι οφ κι από εκεί στην προκριματική φάση του Τσάμπιονς λίγκ. Επιτυχία που φέρει φαρδιά- πλατιά την υπογραφή του. Την εξαργύρωσε παραμένοντας και τη φετινή περίοδο.
Από τα περσινά υψηλά, στα φετινά χαμηλά μετά την ήττα από τον Ατρόμητο, τις αψυχολόγητες δηλώσεις για παίκτες που στήθηκαν να χάσουν με σκοπό να τον διώξουν από τον πάγκο, την… κωλοτούμπα μετά το παιχνίδι με τα Τρίκαλα. Αυτογκόλ! Σε βάρος του ΠΑΟΚ και του εαυτού του. Αποδείχθηκε άπειρος να διαχειριστεί την κρίση. Αντί να σβήσει την φωτιά, πρόσθεσε τόνους λάδι…
Ποιο είναι λοιπόν το αληθινό πρόσωπο του προπονητή Ίβιτς; Το περσινό ή το φετινό μετά τον Άτρόμητο; Να γιατί οι βιαστικές κρίσεις μπορεί να οδηγήσουν σε λάθος εκτίμηση. Πρέπει να περιμένουμε! Αυτή είναι η γνώμη μου!