Φωτογραφική απεικόνιση της πραγματικότητας σήμερα στην Ελλάδα: Όρθιοι και στην πρώτη σειρά εθνομειοδότες και ριψάσπιδες και καθήμενοι εκπρόσωποι από όλες τις φάρες των αεριτζήδων του λεκανοπεδίου. Γνωστοί και άγνωστοι καταχρεωμένοι, συγχρόνως και κατηγορούμενοι για κακουργήματα, αλλά και για απάτες που διεκδικούν μια θέση στο βιβλίο ρεκόρ Γκίνες για την εγκληματική επινοητικότητα των λαθροχειριών τους.
Εικόνα συνηθισμένη πλέον αλλά και ευδιάκριτη δια γυμνού οφθαλμού, η οποία δυστυχώς όμως τρομοκρατεί τον ήδη πανικόβλητο από όσα γύρω του συμβαίνουν… (για αυτόν και χωρίς αυτόν) υπεύθυνο Έλληνα πολίτη. Το μέχρι που θα πάει αυτή η κατάσταση παραμένει άγνωστο και ως εκ τούτου θεωρείται αβέβαιη και παρακινδυνευμένη η οποιαδήποτε πρόβλεψη. Για αυτό το λόγο ας περιοριστούμε σε μια προσπάθεια επισήμανσης συγκεκριμένων περιπτώσεων, που αποτυπώνουν με τον πλέον αδιάψευστο τρόπο τον εκφυλισμό που αφορά την ανοχή του κράτους αλλά και μέρους της απηυδισμένης και ανήμπορης να αντιδράσει κοινωνίας, σε ότι αχρείο και σε καθημερινή σχεδόν βάση, είμαστε υποχρεωμένοι να παρακολουθούμε.
«Προχθές» είχαμε την αήθη επίθεση ενός τηλεοπτικού σκουπιδιού, εκπροσώπου μια οπαδικής εκπομπής και προπαγάνδας στον Αντετοκούνμπο με τους περισσότερους σοβαρούς (μάλλον σοβαροφανείς) εκπροσώπους της ενημέρωσης να μην τολμούν να «πλησιάσουν» το θέμα, πολύ περισσότερο βέβαια να το «αναδείξουν» αλλά και να καταξεσκίσουν ως όφειλαν εκ του λειτουργήματος τους, τον ανεκδιήγητο και αποκρουστικό ρατσιστή. Υπήρξαν βέβαια εξαιρέσεις τιμητικές, το αναγνωρίζουμε. Ωστόσο οι περισσότεροι το έθαψαν πρόχειρα, μαζί με ότι απέμεινε από τη θλιβερή εικόνα που παρουσιάζουν σε καθημερινή βάση εκπρόσωποι του επαγγέλματος, που περιφέρονται στα πάνελ τηλεοπτικών εκπομπών, επιφορτισμένοι με τη διακίνηση προπαγάνδας που δεν διαφέρει σε τίποτε από την εξόφληση γραμματίων βολέματος. Μερικοί εξ αυτών, γνήσιοι γκεμπελίσκοι δεν κρατάνε ούτε τα προσχήματα.
Στο χώρο της ενημέρωσης λοιπόν, δυστυχώς παρατηρείται μια πολύ σημαντική «μόλυνση». Θέλετε ένα συγκεκριμένο και άκρως αντιπροσωπευτικό αυτής της εξαχρείωσης δείγμα; Είναι ο απηνής και αδίστακτος πόλεμος που έχει εξαπολυθεί από τη μέρα που πάτησε στην Ελλάδα το πόδι του και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ. Επικεφαλής; Ένας πανίσχυρος μιντιάρχης, ο οποίος διώκεται για τέσσερα κακουργήματα, αλλά κατάφερε να αποφύγει την προφυλάκιση, καταβάλλοντας ένα τεράστιο ποσό εγγύησης που συνοδεύτηκε με αντίστοιχους περιοριστικούς όρους. Ο συγκεκριμένος έχει δώσει εντολή μονίμου «προσβολής», «απαξίωσης» και σε μερικές των περιπτώσεων και «κατασυκοφάντησης» του Ιβάν.
Εντολή την οποία ανέλαβε να μετουσιώνει σε πράξη ο επί των δεξιών του καθήμενος υπασπιστής του, μια γραφική δημοσιογραφική ορντινάντσα. Βέβαια δεν είναι ο μόνος όπως επίσης και δεν ξέρουμε αν θα καταφέρει να συνεχίσει την τακτική του αυτή, από τη στιγμή που άλλαξαν τα πράγματα σε μεγάλο βαθμό και μάλιστα σε επίπεδο ιδιοκτησίας. Την περίπτωση αυτή την ανέφερα, παίρνοντας αφορμή από μια είδηση που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας και σε ελάχιστα έντυπα, η οποία αφορούσε μια νέα πρωτοβουλία του καθυβριζόμενου από τα λαμόγια μεγαλομετόχου του ΠΑΟΚ και η οποία έλεγε: «Ο Ιβάν Σαββίδης βρέθηκε τις τελευταίες ημέρες στην Αγία Πετρούπολη κι έδωσε το παρών τόσο στην τελετή της αποκάλυψης του μνημείου του Ιωάννη Καποδίστρια, όσο και στην προβολή του σχετικού ντοκιμαντέρ. Στη συνέχεια κατέθεσε ως πρόεδρος της ομοσπονδίας των ελληνικών συλλόγων της Ρωσίας, στεφάνι στο μνημείο του αναμορφωτή του ελληνικού κράτους. Περιττό να αναφέρουμε ότι ο Ιβάν Σαββίδης χρηματοδότησε όπως αποκαλύφτηκε την ταινία».
Θέλοντας και μη, ο καθένας από εμάς και παίρνοντας αφορμή από τη νέα πρωτοβουλία και χειρονομία του μεγαλόθυμου Ιβάν, επιβάλλεται να κάνει νομίζουμε μια σύγκριση. Έχουμε και λέμε: Από τη μια πλευρά ο Ιβάν της Ελλάδας και τη Ορθοδοξίας, με την αδιάκοπη προσπάθεια ενίσχυσης από μέρους του του ελληνισμού με γενναίες χρηματοδοτήσεις σε ότι αφορά την ενίσχυση του εθνικού μας φρονήματος, όπως και της ορθόδοξης πίστης μας (σ.σ ας μην ξεχνάμε ότι είναι αυτός που πέτυχε το ακατόρθωτο να ανοίξει ύστερα από δεκαετίες ολόκληρες το μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά και προσφέροντας τεράστιο ποσό στους Τούρκους να πάρει και την άδεια της πρώτης λειτουργίας του), όπως επίσης και τον άγνωστο αριθμό φιλανθρωπιών που τις πληροφορούμαστε από τις εκδηλώσεις ευγνωμοσύνης προ το πρόσωπο του από τις οικογένειες των φτωχών ανθρώπων που δεν είχαν στήριξη και βοήθεια από κανέναν και με χρήματα του Ιβάν σώθηκαν τα παιδιά τους από σοβαρές ασθένειες – αποστολές στο εξωτερικό, τέλος και την ανέγερση εκκλησιών σε απομονωμένες (και όχι μόνον) περιοχές της Ελλάδας και από την άλλη τα λαμόγια, οι καταχρεωμένοι μιντιάρχες που διώκονται για κακουργήματα, οι ληστές του δημοσίου χρήματος, οι αρνητές της γενοκτονίας και οι παντός είδους μειοδοτούντες σε υψίστης ιστορικής σημασίας Εθνικά θέματα. Που καταλήγουμε; Εμείς τουλάχιστον σε ένα βροντόφωνο… «άντε στο διάολο κοπρίτες».
ΥΓ: Όσο για τους μη γνωρίζοντες (συνειδητά βέβαια) τον ιστορικό ρόλο του Ιωάννη Καποδίστρια, τους παραπέμπουμε στα εγχειρίδια του αλυτρωτισμού των τρισμέγιστων Ζάεφ και Ράμα στα οποία προφανώς ο μέγας Έλληνας αναμορφωτής να θεωρείται εγκληματίας ή πολιτικός «νάνος».
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (20/11)
