Θα είμαι ο τελευταίος ο οποίος θα αποτολμούσε να αμφισβητήσει τον καθοριστικό ρόλο του Ιβάν Σαββίδη, στην πιο κρίσιμη «καμπή» της ιστορίας του δικέφαλου. Θαρρώ, όμως, ότι είμαι ο πρώτος που είχε επισημάνει τις αρχικές ενδείξεις της αδυναμίας και της δυσλειτουργίας του εγωκεντρικού μοντέλου διοίκησης που επιχειρήθηκε να επιβληθεί. Και το οποίο μοντέλο ολοκληρώθηκε και διαμορφώθηκε με την συστηματική διάβρωση των εμπίστων εκπροσώπων του μεγαλομετόχου από συγκεκριμένους, ιδιοτελείς και πολυπράγμονες παρατρεχάμενους.Οι τελευταίοι συγκρότησαν μια δυναμική «παρέα» και «αυλή» η οποία περνούσε όλες τις εισηγήσεις της προς τον καλόπιστο επενδυτή μέσα από τον ελεγχόμενο (πειραγμένο) δίαυλο επικοινωνίας Θεσσαλονίκης- Ροστόφ.
Νομίζω ότι οι αναγνώστες των «Ελευθέρων Σκέψεων», δε θα έχουν ξεχάσει τις επίμονες καταγγελίες μου και συστάσεις προς αυτούς τους παρασκηνιακούς και παρασιτικούς τύπους, να σταματήσουν την παραπλανητική ενημέρωση του μεγαλομετόχου. Δεν σταμάτησα στη διάρκεια των δυο αυτών χρόνων να τους προειδοποιώ ότι με αυτήν τους την συμπεριφορά είναι σε θέση να μετατρέψουν την «ευλογία» της παρουσίας ενός σημαντικότατου επενδυτή, όπως είναι ο Ιβάν Σαββίδης, σε «κατάρα». Οι επισημάνσεις και οι χαρακτηρισμοί όπως «Προσοχή επιχειρείται συστηματική διάβρωση των Ρώσων εμπίστων», «Είναι πειραγμένος ο δίαυλος επικοινωνίας Ροστόφ- Θεσσαλονίκης», όπως επίσης και «Το μοντέλο διοίκησης αποδεικνύεται λαθεμένο και αυτοκαταστροφικό» έχουν καταγραφεί έντονα, θα λεγα και κουραστικά, πολλές φορές στους σχολιασμούς μου για τα δρώμενα της τελευταίας τραγικής διετίας.
Φυσικά και δεν διεκδικώ …δάφνες επιβράβευσης ή κάποιας ηθικής δικαίωσης. Η παραδοχή από μέρους του ιδίου του μεγαλομετόχου, στον τελευταίο «απολογισμό» του των σφαλμάτων του παρελθόντος, τα οποία του έγιναν μάθημα, μου αρκεί. Συγχρόνως, αυτή η ομολογία μας δίνει και την ελπίδα πως αυτά τα λάθη δεν πρόκειται να επαναληφθούν. Πραγματικά θα είναι κρίμα μεγάλο να συνεχιστεί η «θολούρα», η παρελκυστική και αναποτελεσματική διοικητική τσαπατσουλιά και η ορατή, δια γυμνού οφθαλμού, ανευθυνόυπευθυνότητα. ΟΙ φίλοι του ΠΑΟΚ αναγνωρίζουν την μεγάλη προσφορά του Ιβάν. Δεν πρόκειται να ξεχάσουν τι του οφείλουν. Ωστόσο όμως, δεν μπορούν να κρύψουν κάποιες αγωνίες και ορισμένες επιφυλάξεις τους την στιγμή που διαπιστώνουν ακόμη και σήμερα, ορισμένες νεφελώδεις αρρυθμίες και ασυνεννοησίες, όπως και την παντελή έλλειψη διάκρισης αρμοδιοτήτων (άραγε είναι κατάλοιπα της διοικητικής δυσλειτουργίας του παρελθόντος;).
Από την μια μεριά βλέπουν ότι ο μεγαλομέτοχος βάζει βαθιά το χέρι του στην τσέπη, ξεκινάει και χρηματοδοτεί έργα Ευρωπαϊκού επιπέδου με εκπαιδευτικά κέντρα εξαιρετικού σχεδιασμού και ακαδημίες με τεράστιες προοπτικές τις οποίες απλώνει μάλιστα σε όλη την ελληνική επικράτεια. Αναμορφώνει κατά διαστήματα τη θρυλική Τούμπα, έχοντας πάντοτε στα σχέδια του ένα καινούριο γήπεδο. Βοηθάει το μπάσκετ και δεν κρύβει ότι για τον ΠΑΟΚ έχει μεγάλο όραμα.
Από την άλλη; Η αγωνία και ο ενδόμυχος φόβος μήπως αυτή η μεγαλοσύνη και η γενναιοδωρία πάνε και πάλι στράφι. Οι αγκυλώσεις και οι παθογένειες του παρελθόντος δείχνουν να καραδοκούν μόνιμα στρατοπαιδευμένες έξω από την Τούμπα. Ψυχανεμίζονται, λοιπόν, οι φίλοι του δικέφαλου. Τιμούν την παρουσία του Ιβάν. Του αναγνωρίζουν επίσης, την μεγάλη προσφορά του. Ιδιαίτερα με την οικονομική και σωτήρια του στήριξη, η οποία κράτησε όρθια την ομάδα τους μέσα στην καταιγίδα. Είναι υπερήφανοι για τη δουλειά που γίνεται στις ακαδημίες, για τις προοπτικές τις ευρωπαϊκές του ΠΑΟΚ, με τα δώδεκα εκπαιδευτικά κέντρα που σχεδιάζει να «φυτέψει» σε ολόκληρη την χώρα. Έχει όμως και τις επιφυλάξεις του (το δίλημμά του) : θα φτιάξει φέτος μεγάλη ομάδα ο Ιβάν ή θα χτίσει από την αρχή και από τα θεμέλιά του έναν νέο ΠΑΟΚ; Ξεκάθαρο πλάνο δεν φαίνεται να υπάρχει. Οι πρώτες ενδείξεις δεν ξεκαθαρίζουν κάτι τέτοιο.
Κοντά σε αυτά γεννιέται και ένα ερωτηματικό από τις πρόσφατες καθυστερημένες αποφάσεις ακόμη και για πράγματα που αφορούν τυπικές διαδικασίες. Λειτουργεί εύρυθμα φέτος ο ΠΑΟΚ; Όλοι εύχονται, όλα να πάνε καλά. Και να μην έχουμε «μια από τα ίδια». Ο Ιβάν παραδέχτηκε και ομολόγησε ότι έμαθε πολλά από τα παθήματα του παρελθόντος. Ήρθε η ώρα να το αποδείξει. Και αυτή την φορά τα λεφτά που θα ξοδέψει να πιάσουν τόπο.
