Χτυπήματα σαν αυτό στον Τζήλο χθες το πρωί στην Λάρισα υπήρχαν και το προηγούμενο διάστημα, θα υπάρχουν και το επόμενο.
Δεν είμαι μάντης κακών. Ρεαλιστής είμαι. Τυγχάνει, επίσης, λόγω προσωπικής εμπειρίας, να ξέρω από πρώτο χέρι πώς αντιμετωπίζονται ξυλοδαρμοί διαιτητών, δημοσιογράφων, εμπρησμοί σπιτιών, αυτοκινήτων. Ξέρω πώς αντιμετωπίζονται όλοι όσοι προσβάλλουν, συκοφαντούν, λασπώνουν και εντέλει στοχοποιούν αυτούς που πέφτουν θύματα ενεδρών που στήνουν άνθρωποι του υποκόσμου.
Δεν υπάρχει καμία απολύτως βούληση, από κανέναν εξ αυτών που θα μπορούσαν, αν πραγματικά ήθελαν, να σταματήσουν αυτό το φαινόμενο.
Όλα ξεκινάνε από τις προκλητικές δηλώσεις των παραγόντων και τα ακόμη πιο προκλητικά δημοσιεύματα κάποιων media, που χωρίς να σκέφτονται οι μεν τις συνέπειες των λόγων, οι δε των γραφομένων τους, δημιουργούν ένα κλίμα το οποίο είναι μαθηματικά βέβαιο πως αργά ή γρήγορα θα οδηγήσει στην απόπειρα εκφοβισμού με έναν ξυλοδαρμό, συνήθως, αυτού που στοχοποίησαν, έως και εξόντωσής του.
Οσο δεν ελέγχονται οι παράγοντες γι’ αυτά που λένε, αδιαφορώντας για το τι προκαλούν οι δηλώσεις τους, όσο μπορεί ο κάθε «δημοσιογράφος» να γράφει πέρα από κάθε έννοια δεοντολογίας, ηθικής, σεβασμού, χρησιμοποιώντας λεξιλόγιο που δεν θα χρησιμοποιούσε ούτε ένας χούλιγκαν, όσο θα συντηρείται αυτή η πόλωση την οποία επιδιώκουν οι μεγάλες ομάδες κι όταν γίνεται το κακό σπεύδουν να χύσουν κροκοδείλια δάκρυα, τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει.
Διότι τα ίδια και χειρότερα γίνονται και αφού συμβεί το κακό και μετά. Ούτε οι φυσικοί αυτουργοί βρίσκονται ποτέ, ούτε οι ηθικοί.
Αγνωστο πώς, οι δράστες πάντα διαφεύγουν, ποτέ δεν τους βρίσκει η αστυνομία, ακόμη και σε περιπτώσεις που υπάρχουν κάποια στοιχεία τα οποία θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν, οι εισαγγελικές αρχές δεν χρησιμοποιούν εργαλεία που έχουν στη διάθεσή τους για να οδηγηθούν σε ένα αποτέλεσμα.
Κι όσο οι δράστες ξυλοδαρμών, πυροβολισμών, εμπρησμών, δεν βρίσκονται, άρα δεν υπάρχει τιμωρία, τόσο πιο εύκολα έρχονται τα επόμενα χτυπήματα, αφού αυτοί που τα κάνουν δεν αισθάνονται ότι κινδυνεύουν από τους μηχανισμούς του κράτους.
Η Πολιτεία… σφυρίζει αδιάφορα, δεν δείχνει καμία διάθεση να παρέμβει αποφασιστικά στον χώρο του ποδοσφαίρου, να βάλει το μαχαίρι και να το φτάσει μέχρι το κόκαλο, να ξεριζώσει την σαπίλα που υπάρχει.
Είναι ολοφάνερο πως η επιτροπεία από την ΟΥΕΦΑ και την ΦΙΦΑ κανένα πρόβλημα δεν μπορεί να λύσει, όταν το παρασκήνιο δρα ανενόχλητο και σε συνεργασία με τον υπόκοσμο σκορπά τον πανικό σε κάθε ευκαιρία…
Από την έντυπη έκδοση της Metrsport (20/12)
