Θα μπορούσε κανείς να καταλογίσει ευθύνες στον κόουτς για κάποιες ατυχείς εμπνεύσεις του και για λαθεμένη διαχείριση του…«έμψυχου υλικού» που…διέθετε για το χθεσινό αγώνα, εάν η συνολική εικόνα της ομάδας του, η «διάθεση» των παικτών του και ο τρόπος με τον οποίο επιχείρησαν να διεκδικήσουν τη νίκη από τους αντιπάλους τους, σου άφηναν το περιθώριο να αναφερθείς σε μια στοιχειωδώς ορθόδοξη αγωνιστική συμπεριφορά.
Δυστυχώς ο χθεσινός ΠΑΟΚ δεν σου δίνει, ούτε τα περιθώρια, αλλά ούτε και το δικαίωμα να αναζητήσεις στοιχεία (έστω και ψήγματα) ενός ποδοσφαιρικού ορθολογισμού, όπως επίσης και μιας συγκροτημένης ατομικής παρουσίας και απόδοσης των περισσοτέρων παικτών του. Ο Δικέφαλος χθες ήταν μια ομάδα «χύμα στο κύμα», ρηχή, άχρωμη, ασόβαρη, ασυντόνιστη και βασανιστικά αργή. Σχεδόν «πεθαμένη», όπως θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει κανείς για την παρουσία της στο πρώτο ημίχρονο.
Ο Αναστασίου εκμεταλλευόμενος κατά τον καλύτερο τρόπο τα «δώρα» που του προσέφερε ο συνάδελφος του (σημαντικοί παίκτες στον πάγκο που όταν χρησιμοποιήθηκαν στην επανάληψη άλλαξαν την εικόνα και τη ροή του παιχνιδιού μέχρι του σημείου της αποχώρησης του Αθανασιάδη που τραυματίστηκε), θεμελίωσε την ψυχολογία της ανωτερότητας της ομάδας του, την οποία και μετουσίωσε σε νίκη με ένα τρίβαθμο πραγματική εκτόξευση στην κορυφή της βαθμολογίας. Βολτάροντας – στην κυριολεξία – οι πράσινοι σε ολόκληρο το πρώτο σαρανταπεντάλεπτο έδειχναν ότι θα έπαιρναν το πιο εύκολο διπλό στην ιστορία των αγώνων τους μέσα στην Τούμπα. Ξαφνιάστηκαν βέβαια όταν ο Γ.Χ «διόρθωσε» το λάθος του και με το ξεκίνημα της επανάληψης ανησύχησαν όταν είδαν τα πράγματα να αλλάζουν.
Ο νέος και άπειρος Πόζογλου και ο ανέτοιμος (όπως έδειξε και με τον Αστέρα) και σοβαρά επηρεασμένος από τον τραυματισμό του Παπαδόπουλος δεν του έδωσαν αυτό που περίμενε. Οι αντικαταστάτες τους (Αθανασιάδης, Περέιρα), άλλαξαν και με την απλή θα έλεγε κανείς παρουσία τους την ψυχολογία και τις προοπτικές της αναμέτρησης, προκαλώντας πίεση και δυσκολίες στην πράσινη άμυνα.
Δυστυχώς σε αυτό το σημείο στάθηκε άτυχος ο κόουτς. Ο τραυματισμός του Αθανασιάδη και η αποχώρηση του έκλεισαν άδοξα και γρήγορα τον κύκλο της ανάκαμψης. Η ομάδα ξαναέπεσε σε λήθαργο και σε ρυθμούς «slowmotion» και δεν τα κατάφερε να ισοφαρίσει παρά τις ηρωικές προσπάθειες του νεαρού Κίτσιου (ήταν ο μοναδικός σπινθήρας ανάφλεξης). Το χθεσινό αποτέλεσμα, έρχεται να επιβαρύνει την ήδη «ασήκωτη» ατμόσφαιρα.
Συγχρόνως και να πολλαπλασιάσει τις αναταράξεις και τις διαμαρτυρίες μέσα στην ασπρόμαυρη οικογένεια. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ σαφέστατα και δικαιολογημένα οργισμένος, αλλά και προβληματισμένος με τη συνεχιζόμενη αγωνιστική κατρακύλα άρχισε πλέον να αμφιβάλλει, αν αυτή η ομάδα είναι ικανή να κατακτήσει ακόμη και την δεύτερη θέση. Παρόντος και του νέου τεχνικού διευθυντή Άρνεσεν θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι εξετάσεις που έδωσαν οι περισσότεροι από τους παίκτες του ΠΑΟΚ κρίνονται απογοητευτικές.
Το τι θα γίνει από εδώ και πέρα; Αυτό μάλλον θα το αποφασίσουν και θα το σχεδιάσουν ο μεγαλομέτοχος με το Δανό γενικό κουμανταδόρο (πλουσιότατο βιογραφικό με παρουσία στις Αϊντχόφεν με Σερ Μπόμπι Ρόμπσον και Γκους Χίντινκ και Τσέλσι των Αμπράμοβιτς, Μουρίνιο και Αντσελότι) και το νέο προπονητή που μάλλον θα τον έχει ήδη επιλέξει ο τελευταίος. Μέχρι τότε και για το μικρό χρονικό διάστημα που μένει και στη διάρκεια του οποίου θα κριθεί και η δεύτερη προνομιούχα (!) θέση, ο Θεός να βάλει το χέρι του.
Όσο για τον κόσμο που βρέθηκε χθες στο γήπεδο και που ασφαλώς ήταν λίγος (με ότι σημαίνει αυτό), χάρηκε τουλάχιστον καμαρώνοντας και αποθεώνοντας τις πρωταθλήτριες Ελλάδας ομάδες του Χάντμπολ και των γυναικών. Μετά το βόλεϊ, άλλες δύο «κούπες» στην τροπαιοθήκη της Τούμπας. Μπράβο στον Ερασιτέχνη και σε όσους μόχθησαν για αυτά τα λαμπρά επιτεύγματα.
