Τι λέγαμε χθες; Αν ήταν ικανός ο ΠΑΟΚ θα γαϊδουρόδενε την πρόκριση. Τι λέμε σήμερα; Ήταν ανίκανος – με ευθύνη προπονητή και παικτών – και την γαϊδουρογυρεύει! Η ήττα και δη με δυο γκολ διαφορά μπλέκει την ελληνική ομάδα σε περιπέτειες. Αφήστε που λυγίζει την ψυχολογία της. Τσακίζει συνάμα και την εμπιστοσύνη του κόσμου της.
Μέχρι το 45ο λεπτό ο ΠΑΟΚ υπέφερε από …αμνησία! Δεν ήξερε ποιος ήταν, που ήταν, πως έπαιζε. Έδωσε την εικόνα ομάδας η οποία αποτελούνταν από παίκτες άγνωστους μεταξύ τους. Κι άγνωστους με τον προπονητή τους. Με λίγα λόγια; Παίκτες και προπονητές ήταν αλλού. Δεν ήταν στο Μπακού!
Αυτό ήταν το χειρότερο το οποίο συνέβη. Το χείριστο; Ο ΠΑΟΚ δεν άλλαξε και μετά το 45ο λεπτό. Μετά το 1-0 απλά, άλλαξε παίκτες… Επιχείρησε να διορθώσει σοβαρά λάθη του ο Βλάνταν Ίβιτς. Κι άλλαξε μερικώς εικόνα ο ΠΑΟΚ. Μία ακόμη τρύπα στο νερό
Τέτοιο και τόσο κακό πρόσωπο πάντως, δεν είχε ξαναδείξει ο ΠΑΟΚ στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. Χρειάστηκε δε, ένα βουνό… τύχης (ε, κάπου κάπου κι αυτή του σκάει κανά χαμόγελο!) για να κρατήσει το «μηδέν» στο παθητικό του. Δυο φορές η άμυνα (ποια άμυνα, δηλαδή;) του ΠΑΟΚ εκτέθηκε. Στις δυο ουχί ανεπανόρθωτα. Στην τρίτη όμως…
Η τρίτη έκθεση του ΠΑΟΚ (στο 55ο λεπτό) ήταν ανεπανόρθωτη. Τούτο επειδή η Καραμπάχ έκανε το 1-0 με τον Κιντάνα (από αμφισβητούμενη θέση) σα σε προπόνηση. Το γκολ των Αζέρων προκάλεσε και την πρώτη αλλαγή του ΠΑΟΚ. Για να ακολουθήσουν κι άλλες. Με χαρακτηριστική καθυστέρηση όλες. Οι εκπλήξεις του Βλάνταν Ίβιτς – βλέπετε – βγήκαν ξινές στον ΠΑΟΚ. Κάποιες επιλογές του αποδείχθηκαν επιεικώς απαράδεκτες. Όπως για παράδειγμα η επιμονή του να αφήνει στον πάγκο τον Περέιρα. Και η επιμονή του ακόμη και στον Τιάμ, για φορ κρούσης!
Το 1-0 κι οι κατόπιν εορτής αλλαγές του Σέρβου προπονητή εμφάνισαν τον ΠΑΟΚ στο γήπεδο. Εμφάνισαν; Από αόρατο τον έκαναν… θολό. Το 2-0 επιβεβαίωσε την απόλυτη ανυπαρξία του χθες, στο Μπακού. Με ευθύνη του προπονητή κι όλης της αρχικής ενδεκάδας. Ήταν απαράδεκτοι όλοι τους…