Ακούγοντας διάφορες εκπομπές και διαβάζοντας κάποιες αναλύσεις «ειδικών» (σοβαρών), καταλήγεις στο συμπέρασμα πως η επικρατούσα άποψη γύρω από το επίπεδο ποιότητας των τεσσάρων ομάδων που συμμετέχουν στα πλέι οφ, είναι ότι ο ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή παρουσιάζεται καλύτερος από τους ανταγωνιστές του.
Οι συγκρίσεις γίνονται με κριτήρια που αφορούν τόσο την συνολική εικόνα που παρουσιάζουν στο μίνι πρωτάθλημα μέχρι στιγμής οι ομάδες, όσο και στην διαφορά προφίλ και ποιότητας των μονάδων που διαθέτουν. Δεν ξέρω αν και κατά πόσο συμφωνούν όλοι σε αυτή την άποψη. Αν όμως την αποδεχθούμε και την συμπληρώσουμε και με τις πρόσφατες δηλώσεις των παικτών του Ίβιτς, ότι δηλαδή είναι οι καλύτεροι και ότι θα το αποδείξουν στους αγώνες που ακολουθούν, αρχής γενομένης από το σημερινό, δεν απομένει παρά να έχουμε την υπομονή για να μας δοθεί η ευκαιρία να χειροκροτήσουμε την επιβεβαίωση μιας τόσο σημαντικής υπόσχεσης. «Είστε οι καλύτεροι;». Αποδείξτε το! Κάπως έτσι ακούγεται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο αυτές τις ώρες η πρόκληση και η παραίνεση από μέρους των οπαδών του ΠΑΟΚ στον κόουτς και στους παίκτες του, μετά από τα θετικά αποτελέσματα των πρώτων αγωνιστικών.
Είναι αλήθεια ότι οι ΠΑΟΚτσήδες έχουν αναθαρρήσει νιώθοντας τα ιδιαίτερα εκείνα συναισθήματα που τους κατακλύζουν, όταν η ομάδα τους συμμετέχει σε διεκδικήσεις υψηλών διακρίσεων όπως είναι αυτή της πρωτιάς που οδηγεί στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Τα πλέι οφ βεβαίως βρίσκονται σε μια κρίσιμη καμπή. Μπορεί ο ΠΑΟΚ να έχει ένα σχετικό (μικρό) προβάδισμα, έναντι του «διδύμου» του ΠΟΚ – ΑΕΚ, ΠΑΟ – αλλά η υπόθεση της πρωτιάς έχει ακόμη «μεγάλο δρόμο». Ο οποίος δρόμος μπορεί για πολλούς και διάφορους λόγους, όπως και για ορισμένες ασύμμετρες απειλές που εμφανίζονται από εκεί που δεν το περιμένεις (πιθανόν και από εκεί που υποψιάζεσαι) να γίνει δύσβατος κι επικίνδυνος και να σε οδηγήσει σε απρόβλεπτους εκτροχιασμούς. Για αυτόν ακριβώς το λόγο επιβάλλεται από πλευράς κόουτς, παικτών αλλά και της διοίκησης, το διάστημα αυτό από σήμερα μέχρι και το τελευταίο σφύριγμα της τελευταίας αναμέτρησης να χαρακτηριστεί σαν μια χρονική περίοδος υψηλού κινδύνου, στην οποία αναμένεται να μετρήσουν ιδιαίτερα κάποια πράγματα που έχουν άμεση σχέση με την ευψυχία, τη γενναιότητα και την διαρκή εγρήγορση των αντανακλαστικών επιβίωσης.
Αυτό ισχύει για όλους. Και για τους ανθρώπους της ΠΑΕ που δεν εξαιρούνται από αυτό το χρέος. Η αποστολή τους είναι το ίδιο βασική και ουσιαστική όπως και της ομάδας. Αφορά την προστασία της μεγάλης προσπάθειας από τις παγίδες του συστήματος που εμφανίστηκαν από την πρώτη στιγμή κι ευτυχώς αποφεύχθηκαν, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι δεν υπάρχει πιθανότητα να επανεμφανιστούν. Το να δέχεσαι έτσι άνετα και αφελέστατα επόπτες – Τσουκαλάδες – όπως ο περιβόητος Γεωργαράκος, δεν είναι και ότι φρονιμότερο. Δεν χρειάζεται επίσης να υπενθυμίσουμε σε όλους τους «εμπλεκόμενους» ότι ο σημερινός αγώνας αν δεν «μετρηθεί» και δεν εκτιμηθεί ορθολογικά κι έξυπνα, μπορεί να αποτελέσει μια ευκαιρία για όσους ναρκοθετούν την πορεία του ΠΑΟΚ, ώστε να στηθεί μια παγίδα με υπαιτιότητα των γηπεδούχων, που θα την εκμεταλλευτούν άμεσα οι γνωστοί αντιΠΑΟΚτσήδικοι κύκλοι.
