Ενα αουτσάιντερ θα είναι σίγουρα φιναλίστ στο Ευρωπαικό Κύπελλο. Ενα αουτσάιντερ ή ακόμη και ένα «μικρό» όνομα θα φτάσει σίγουρα στον τελικό και θα διεκδικήσει το τρόπαιο! Ετσι τα «κατάφερε» η Ισπανία, οδηγώντας τον εαυτό της σε πρώιμο τελικό με την Ιταλία, διαταράσσοντας το «πρόγραμμα» της ΟΥΕΦΑ με τις διασταυρώσεις και ανοίγοντας δρόμο στις ελπίδες των θεωρητικά «μικρών». Ισως, όμως αυτό τελικά θα είναι και το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του Euro του 2016.
Ο νικητής του αγώνα Ισπανία – Ιταλία, θα αντιμετωπίσει τον νικητή του αγώνα Γερμανία – Σλοβακία. Εάν δεν «την πατήσουν» οι Γερμανοί, θα έχουμε έναν ακόμη πρώιμο τελικό και εκτός διοργάνωσης δύο από τα «βαριά» ονόματα. Στους τέσσερις θα πάει μόνο μία από τις Ισπανία, Ιταλία, Γερμανία. Κι αυτό γιατί «ήρθε» σ’ αυτές τις διασταυρώσεις η Ισπανία, ενώ θα έπρεπε να είναι στις άλλες, «απέναντι». Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι η Ισπανία θα είναι αυτή που θα περάσει, νικώντας και την Ιταλία, αλλά και τη Γερμανία, αν η Γερμανία αποκλείσει τη Σλοβακία.
Ο νικητής του αγώνα Γαλλία – Ιρλανδία θα αντιμετωπίσει τον νικητή του αγώνα Αγγλία – Ισλανδία. Εδώ, λογικά, θα έχουμε πρόκριση των δύο «μεγάλων» και μετά ένας από τους δύο θα μείνει απ’ έξω. Ας υποθέσουμε ότι θα είναι η Γαλλία. Εχουμε, λοιπόν μέχρι στιγμής και εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, δύο «μεγάλους» στους τέσσερις.
Δείτε τώρα τι γίνεται στις «απέναντι» διασταυρώσεις, στις οποίες μετέχουν μόνο αουτσάιντερ και κανένα «μεγάλο» όνομα. Ο νικητής του αγώνα Πορτογαλία – Κροατία θα αντιμετωπίσει τον νικητή του αγώνα Πολωνία – Ελβετία. Ας υποθέσουμε ότι περνάει η Πορτογαλία, νικώντας και την Κροατία (εξαιρετικά αμφίβολο το βρίσκω) αλλά και την Πολωνία, αν η Πολωνία αποκλείσει την Ελβετία.
Ο νικητής του αγώνα Ουγγαρία – Βέλγιο θα αντιμετωπίσει τον νικητή του αγώνα Ουαλία – Β. Ιρλανδία. Οποιον να διαλέξετε στους τέσσερις, αουτσάιντερ είναι. Ας υποθέσουμε ότι θα είναι το Βέλγιο, που θα νικήσει και την Ουγγαρία και τον νικητή του αγώνα Ουαλία – Β. Ιρλανδία.
Στην υποθετική αυτή περίπτωση, θα έχουμε στους τέσσερις Ισπανία, Γαλλία, Πορτογαλία και Βέλγιο. Και εννοείται, βέβαια, ότι αν μία έστω από αυτές δεν τα καταφέρει, στους τέσσερις θα βρεθεί ένα «μικρότερο» όνομα. Τα ζευγάρια των ημιτελικών θα είναι Ισπανία - Γαλλία και Πορτογαλία - Βέλγιο. Επομένως, έχουμε έναν ακόμη πρώιμο τελικό και πρόκριση ενός από τα αουτσάιντερ στον τελικό.
Αν το δούμε αλλιώς, μπορεί να έχουμε στον έναν ημιτελικό Γερμανία ή Ιταλία εναντίον Γαλλίας ή Αγγλίας, οπότε, σε κάθε περίπτωση, μόνο ένα «μεγάλο» όνομα θα φτάσει τελικό. Στον άλλο ημιτελικό μπορεί να έχουμε Κροατία ή Πολωνία εναντίον Ουγγαρίας ή Ουαλίας ή Β. Ιρλανδίας, οπότε υπάρχει πιθανότητα να φτάσει στον τελικό ένα ακόμη «μικρότερο» όνομα από την Πορτογαλία και το Βέλγιο.
Με άλλα λόγια, μία από τις Πορτογαλία, Βέλγιο, Κροατία, Πολωνία, Ουγγαρία, Ελβετία, Ουαλία και Β. Ιρλανδία δεν θα φτάσει απλώς στους τέσσερις, αλλά θα παίξει και στον τελικό. Θα έχουμε, λοιπόν, νοκ άουτ αγώνες… δύο «ταχυτήτων». Στη μία θα συγκρουστούν μεταξύ τους τα «θηρία» για μία μόνο θέση στον ήλιο και στην άλλη οι «δευτεροκλασάτοι» για να εξασφαλίσουν την άλλη θέση. Κι αν τυχόν κάνει καμιά «πλάκα» μία από τις Ιρλανδία, Ισλανδία και Σλοβακία, τότε θα έχουμε τελικό μεταξύ ενός αουτσάιντερ και ενός που δεν τον χωρούσε καμία φαντασία.
Κι όλα αυτά γιατί; Γιατί έχασε η Ισπανία από την Κροατία και προκρίθηκε ως δεύτερη από τον όμιλό της. Μια χαρά τα είχε «ταιριάξει», όπως πάντα, η ΟΥΕΦΑ, αλλά λογάριαζε χωρίς τους Κροάτες…