Δεκαετίες ολόκληρες με τις φιλικές μας σχέσεις «δεμένες» άρρηκτα σε ό,τι έχει σχέση με τον ΠΑΟΚ, μας ένωσαν πολλά και δόξα τον Θεό δεν μας χώρισε ΠΟΤΕ τίποτα. Γεγονός, βέβαια, που έχει την εξήγησή του από την στιγμή που ο Θανάσης Κατσαρής από τα πρώτα του βήματα σαν άβγαλτος πρωτάρης στα διοικητικά μέχρι και σήμερα που άσπρισαν τα μαλλιά του παρέμεινε αναλλοίωτος και σταθερός στις αρχές του.
Σοβαρός, έντιμος και αδιαπραγμάτευτος σε θέματα ηθικής αποτελούσε διαχρονικά μια στέρεη βάση που πάνω της μπορούσες να θεμελιώσεις και περισσότερο να διατηρήσεις μια αξιοθαύμαστη σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης και εκτίμησης. Τον γνώρισα από τον καλό μου φίλο, Τάκη Πανελούδη. Ανωπολίτες και οι τρεις. Εγώ Κουλεκαφιώτης και τα δύο νεαρά διοικητικά στελέχη Ακροπολίτες. Μας δόθηκε, έτσι, η ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα, να «δεθούμε» και να πορευτούμε μαζί αρκετά χρόνια.
Και μέσα από τρικυμιώδεις περιόδους, στα πλαίσια των δικών τους διοικητικών υποχρεώσεων και του δικού μου δημοσιογραφικού καθήκοντος, να ζήσουμε κρίσιμα γεγονότα. Είμαι υποχρεωμένος να πω πως στην διάρκεια αυτής της συστράτευσης γνώρισα και επιβεβαίωσα την πολύ μεγάλη αγάπη που είχαν και οι δύο για τον ΠΑΟΚ. Στα εύκολα και στα δύσκολα ήταν πάντοτε κοντά του. Ηταν δύο διαφορετικοί χαρακτήρες. Από την μια ο χειμαρρώδης και παρορμητικός, Τάκης Πανελούδης και από την άλλη ο νηφάλιος, ο μεθοδικός και ψύχραιμος, Θανάσης Κατσαρής. Υπήρξαν εποχές κατά τις οποίες και οι δύο με «γενναίες χειρονομίες» ενίσχυσαν και κράτησαν όρθιο τόσο τον μπασκετικό ΠΑΟΚ, όσο και τον αντίστοιχο ποδοσφαιρικό. Αδιαφορώντας για το μεγάλο ρίσκο (μιλάμε για εξωφρενικά ποσά για εκείνη την εποχή) και για την όλη ατμόσφαιρα που δημιουργήσαν σε βάρος του οι γνωστοί μυαλοπώλες και καλοθελητές που μόνιμα παρασιτίζουν σε βάρος του συλλόγου. Στη διάρκεια οι δρόμοι τους χώρισαν. Ο ένας αποχώρησε και ο άλλος παρέμεινε όρθιος και αποφασισμένος να κρατήσει γερά το τιμόνι ενός σκάφους που κλυδωνιζόταν επί μονίμου σχεδόν βάσεως επικίνδυνα, φορτωμένο από τα βάρη και τις αμαρτίες άλλων.
Σε αυτές τις ταραγμένες εποχές φάνηκε και αναδείχθηκε το μεγάλο ταλέντο, η ικανότητα και η χαρισματική προσωπικότητα του Θανάση Κατσαρή. Σε αυτές τις πολυσυζητημένες περιόδους δεχόταν ένα φοβερό και αναιτιολόγητο πόλεμο ο οποίος θα τσάκιζε τον οποιονδήποτε άλλο.
Τότε προσωπικά ένιωσα σαν υπέρτατη υποχρέωση απέναντί του, αλλά και απέναντι στον ΠΑΟΚ να σταθώ δίπλα του. Σε μία σειρά από υπερασπιστικά σχόλιά μου τον είχα χαρακτηρίσει μία αξιόλογη, «ήρεμη δύναμη» την οποία είχε απόλυτη ανάγκη ο σπαρασσόμενος σύλλογος. Κάτι το οποίο μου το υπενθύμιζε τακτικά και με την πρώτη ευκαιρία ο Θανάσης Κατσαρής, προσθέτοντας ότι αυτή η μικρή στήριξή μου και ο χαρακτηρισμός μου σαν «ήρεμη δύναμη» του έδιναν κουράγιο για να συνεχίσει. Ο Θανάσης Κατσαρής αναμφίβολα αποδείχθηκε και αναδείχθηκε ιδανικός θεματοφύλακας των ιερών και οσίων (και όχι μόνο) του ΠΑΟΚ και στάθηκε βράχος μπροστά σε εκβιασμούς και εξοντωτικές πιέσεις που είχαν στόχο να τον απομακρύνουν από την προεδρική θέση.
Θα πρέπει, λοιπόν, κάποιοι να γνωρίζουν το ότι «υπάρχει» σήμερα Τούμπα οφείλεται σε εκείνον. Χειρίστηκε με εκπληκτική δεξιοτεχνία, δυναμική και αποφασιστικότητα, αλλά και ΠΑΟΚτσήδικη συνείδηση όλα τα κρίσιμα θέματα που προέκυψαν μέσα σε αυτές τις ταραγμένες περιόδους (Μπατατούδης, Γούμενος και Σία). Επίσης το ίδιο συνέβη και με την έλευση του Ιβάν. Σε αυτήν την τελευταία περίπτωση αξίζει να επισημανθεί ότι ήταν αυτός που εντόπισε την αρνητική διάθεση του πρώτου διαμεσολαβητή (σ.σ. του γνωστού από την ιστορία των βλημάτων, Παπαδόπουλου τον οποίο και περιθωριοποίησε), διευκολύνοντας την δεύτερη φάση της οριστικής και θετικής κατάληξης. Αναμφίβολα και αναντίρρητα ο Ερασιτέχνης ΠΑΟΚ επί των ημερών του μεγαλούργησε. Πανελλήνιοι τίτλοι απέναντι σε μεγαθήρια, απίστευτη διαδρομή, πραγματική κοσμογονία.
Ο νεαρός Ακροπολίτης, χαρισματικός και πεισματάρης, τώρα τελευταία προσπάθησε να βρει έναν διάδοχο που θα μπορούσε να σηκώσει το βάρος της εκπληκτικής του «κληρονομιάς» ώστε να διατηρηθούν όλες οι προοπτικές που υπάρχουν για να συνεχιστεί αυτή η θαυμαστή πορεία προς την κορυφή. Όπως επίσης και να μείνουν στο ίδιο ιδανικό επίπεδο οι σχέσεις του ΑΣ με τον Ιβάν Σαββίδη. Στο στενό του κύκλο πολλές φορές δείχνει κουρασμένος και έτοιμος για την διαδοχή του. Προς αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε επανειλημμένα αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε. Πολύ κοντά βρέθηκε στο να δώσει την σκυτάλη στον γνωστό επιτυχημένο επιχειρηματία Κώστα Αμοιρίδη, κάτι που, όμως, την τελευταία στιγμή «ναυάγησε». Ετσι, ξαναμπαίνει στην πρώτη γραμμή όντας αποφασισμένος να συνεχίσει αταλάντευτα προς τις ίδιες λαμπρές κατευθύνσεις που ανοίγονται. Προς τούτου έχει και ιδιαίτερα κίνητρα.
Ένα από τα ισχυρότερα παραμένει το γεγονός ότι οι μέχρι πρότινος πολέμιοί του (υβριστές και συκοφάντες) έχουν μπει στην σειρά ο ένας μετά τον άλλον για να ζητούν συγνώμη, να του φιλάν το χέρι και να … γλείφουν εκεί που έφτυναν. Προσωπικά νιώθω περήφανος για την φιλία του, ικανοποιημένος απόλυτα για το έργο του και σίγουρος και για το επόμενο βήμα του. Καλή δύναμη και καλό κουράγιο Θανάση. Πίστευα και πάντα θα πιστεύω ότι ήσουν και θα παραμένεις η «ήρεμη δύναμη» για τον ΠΑΟΚ, τον οποίο τίμησες, σεβάστηκες και υπερασπίστηκες με το ήθος σου και τις αδιαπραγμάτευτες αρχές σου.
ΥΓ Το ερυθρόλευκο ρεπορτάζ το πρωί έλεγε πως ο Ολυμπιακός αγωνίζεται για να κλείσει τον Φετφατζίδη, τον Μολέδο και τον Πρίσιτς από στιγμή σε στιγμή και το μεσημέρι αναφέρουν πως ο τελευταίος έφυγε χωρίς να υπογράψει! Ο καθένας από εσάς μπορεί να υποθέσει ό,τι επιθυμεί.
