Σίγουρα ο καθένας τα ίδια ωραία και λυρικά θα έλεγε, θα έγραφε ή θα τραγουδούσε για μια αγάπη, ένα πρόσωπο, μια ιδέα, γενικά για επιτεύξεις στόχων καθαρά υποκειμενικών.
Στον Ηρακλή κάτι τέτοιο συμβαίνει από προχθές μετά από την αποφασιστική νίκη επί του Λεβαδειακού, μιας και το ποδόσφαιρο ανήκει σ΄ εκείνο το ανεξήγητο, για τους αμύητους, συναισθηματικό πεδίο ,όπου το παράλογο, το πάθος, η λατρεία και το μίσος συνυπάρχουν… αρμονικά, δημιουργώντας καταστάσεις υπερβολικές και συχνά ανεξέλεγκτες.
Το χάρηκαν την Τετάρτη το απόγευμα παίκτες και προπονητής στα αποδυτήρια, σαν μικρά παιδιά μόνοι, χωρίς Παπαθανασάκηδες, όπως παλιά και ιαχές του τύπου: «είναι τρελός ο πρόεδρος και τάξε, τάξε». Το τάξε για τον Παντελίδη και τους παίκτες ( που έχουν λαμβάνειν ποιος ξέρει πόσα) δεν αφορούσε πλέον ένα κάποιο πριμ ,μα μια νίκη στον επόμενο αγώνα των Ιωαννίνων. Αφορούσε δηλαδή καθαρά το ηθικό ρεγάλο προς τον εαυτό τους και την ομάδα. Το πριμ γι αυτούς είναι πλέον η παραμονή της ομάδας κι όσο για τα υπόλοιπα; «ό,τι βρέξει ας κατεβάσει ». Αλλωστε κάπως έτσι σκέφτηκε και ο Μπουκουβάλας αποποιούμενος κάθε διεκδίκηση κι έτσι από χθες ο Ηρακλής τρέχει προς το φινάλε με τους κανονικούς βαθμούς του, εκτός κι αν προκύψει κάτι άλλο.
Εξάλλου, έξω, στον περίγυρο του σταδίου ή στους χώρους όπου αποστασιοποιημένοι (για τους γνωστούς λόγους) Ηρακλειδείς φίλαθλοι παρακολούθησαν το παιχνίδι, η χαρά και η τρέλα ήταν ολοφάνερη στις σχεδόν παρανοϊκές αντιδράσεις τους. Κι ήταν σαν ξάφνου στη χώρα αυτή, πράγματι καταργήθηκαν τα μνημόνια, επανήλθαν οι μισθοί στην προτέρα τους κατάσταση και τα παιδιά στα σχολειά δεν πείναγαν πια. Στα προχθεσινά επινίκια οι δηλώσεις του Παντελίδη ήταν χαρακτηριστικές. «Υπάρχουν ομάδες που αν ήταν στη θέση μας θα τα είχαν παρατήσει.
Ο Ηρακλής είναι τεράστια ομάδα. Εχουμε καταπληκτικά αποδυτήρια. Το πίστευα και το πιστεύω πως θα παραμείνουμε», τόνισε, ενώ για την αδειοδότηση επισήμανε με νόημα. «Το τι θα γίνει δεν είναι δουλειά μου. Αν μπορούσα να βοηθήσω σε αυτό θα το έκανα». Και τώρα πείτε μου φίλοι και φίλες. Ποιός απλήρωτος και δη χαμηλών αποδοχών, θα αντιδρούσε, όπως αντιδρούν προπονητής και παίκτες (παλιοί και νέοι) του «αντιδραστικού» αυτού Σαλονικού συλλόγου που φέρει το όνομα του μεγαλύτερου ήρωα των Ελλήνων, όσο και πεχλιβάνη (σύμφωνα με τον μεγάλο Νίκο Τσιφόρο), του ημιθέου Ηρακλή;
