H χθεσινή ανάρτηση του προέδρου της ΚΑΕ Αρης Λευτέρη Αρβανίτη στο Facebook ερμηνεύεται ως πρώτη κίνηση για τη δημιουργία μίας μεμβράνης ασφαλείας γύρω από την ομάδα. Ο πρόεδρος των «κίτρινων» ζήτησε από την οικογένεια του Αρη «συσπείρωση, ομοψυχία και πάνω από όλα την γλώσσα της αλήθειας». Η κίνηση αυτή του κ. Αρβανίτη η οποία επακολούθησε της τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχε με τον ιδιοκτήτη της ΚΑΕ Αρης κ. Λάσκαρη, ερμηνεύθηκε και ως σήμα κινδύνου για την επόμενη ημέρα της ομάδας μπάσκετ, λόγω των δικαστικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η οικογένεια Λάσκαρη. Προβλήματα τα οποία προς το παρόν είναι άγνωστο ποια κατάληξη θα έχουν.
Ο κ. Αρβανίτης προφανώς αντιλαμβανόμενος ότι τόσο για ουσιαστικούς όσο και για ηθικούς λόγους θα πρέπει να διαχειριστεί την κρίση, προφανώς επιχειρεί να προετοιμάσει τις κατάλληλες συνθήκες για παν ενδεχόμενο. Δεν ξέρω εάν η αντίδραση του ήταν προϊόν μόνο των αντανακλαστικών του ή υπέκρυπτε και κάποιες φιλοδοξίες του, σε κάθε περίπτωση όμως η τοποθέτηση του κρίνεται θετική και αναγκαία.
Το ζήτημα είναι ότι εκτός των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κ. Λάσκαρης με τη δικαιοσύνη έχει εγκλωβιστεί και από τους λάθος επικοινωνιακούς του χειρισμούς, αρχής γενομένης από την παρουσία του στην τηλεοπτική εκπομπή του ΣΚΑΪ. Εκεί όπου μίλησε για project πολλών εκατομμυρίων τα οποία θα προσφέρουν χιλιάδες θέσεις εργασίας. Την ίδια χρονική στιγμή που είχε διαρρεύσει η οικονομική ασφυξία που «πνίγει» τον Αρη. Η δεύτερη επικοινωνιακή γκέλα του κ. Λάσκαρη έγινε την ημέρα της προσαγωγής του στη ΓΑΔΑ. Όταν σε αντιπερισπασμό της αρνητικής είδησης μίλησε για συνάντηση με χορηγούς. Ακόμη κι αν ήταν ένα αληθινό γεγονός, όταν βλέπεις ότι έρχεται ένα δικαστικό τσουνάμι βρίσκεις άλλο τρόπο να διαχειριστείς το πρόβλημα. Όλα μάλιστα θα ήταν περισσότερο απλά εάν από τη στιγμή που άρχισε να σέρνεται το θέμα ως φήμη, δηλαδή τον περασμένο Δεκέμβριο, η οικογένεια αξιολογούσε περισσότερο σοβαρά τους κινδύνους που ελλοχεύουν. Τόσο για τα φυσικά πρόσωπα όσο και για την ομάδα.
FOCUS
Υπάρχει έστω μία λογικοφανής απάντηση στο ερώτημα γιατί η ΠΑΕ Ηρακλής πριν καταθέσει τον φάκελο για την αδειοδότηση δεν φρόντισε να προχωρήσει σε ρύθμιση των χρεών προς το δημόσιο και γιατί δεν συμπεριέλαβε σ’ αυτόν έστω το χαρτί του διακανονισμού του χρέους προς το Καυτανζόγλειο;