Ο ΠΑΟΚ αναζητά την επιστροφή στις νίκες και αυτό σε μία εποχή που τα βλέμματα δεν είναι σίγουρα στραμμένα στην ομάδα. Κακά τα ψέματα, άπαντες ασχολούνται με τα τις ΕΠΟ.
Εννοείται πως αυτό δεν ισχύει για τον προπονητή που είναι υποχρεωμένος να ασχολείται με αυτήν και να την προετοιμάσει για μία εβδομάδα «φωτιά». Με υποχρέωση νίκης στο πρώτο παιχνίδι και αποφυγή ήττας στο δεύτερο στο Καραϊσκάκη.
Εννοείται πως διαφωνώ με την επιλογή η ομάδα να πάει Τετάρτη στο Μπακού και επιστρέψει Παρασκευή Ελλάδα για να μείνει Αθήνα. Είναι πολλές οι μέρες, οι παίκτες δεν ενθουσιάζονται ποτέ με αυτή την προοπτική και φτάνουν Κυριακή να παρακαλάνε να τελειώσει το παιχνίδι για να γυρίσουν στα σπίτια τους.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά το παιχνίδι στη Χάιφα που δεν κάνανε φάση – για την ακρίβεια 90 λεπτά ένα τετ α τετ του Στοχ, μετά πήγαμε στο Καραϊσκάκη και το κοντέρ έγραψε τέσσερα.
Υπάρχει και το παράδειγμα της Πορτογαλίας, εκεί όπου ο ΠΑΟΚ αποκλείστηκε από την Μπενφίκα και κατόπιν απευθείας στο Ηράκλειο. Ήταν το τελευταίο παιχνίδι του Χιουμπ Στέφενς αφού παρότι η ομάδα κέρδιζε 0-2, ισοφαρίστηκε από τον Εργοτέλη και παραλίγο να χάσει.
Από εκεί και πέρα, για το αυριανό παιχνίδι δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Λογικά ο Ίβιτς θα βάλει την καλύτερη δυνατή ενδεκάδα μην υπολογίζοντας βέβαια τον Τζαβέλλα που είναι εκτός. Αυτό που χρειάζεται η ομάδα είναι ηρεμία.
Ο Ηρακλής δείχνει προβληματικός αλλά επειδή τον έχω δει στα φετινά του παιχνίδια αν κάτι κάνει καλά είναι να αμύνεται. Η ΑΕΚ για παράδειγμα δεν κατάφερε να τον πιέσει μέσα στο ΟΑΚΑ. Παίζει χωρίς φορ, μάλλον και χωρίς Λεοζίνιο, αλλά έχει έναν προπονητή που διαβάζει καλά τα παιχνίδια και ξέρει να κάνει σωστά τα αυτονόητα.
Ο ΠΑΟΚ είναι πιο αθλητικός, πιο ποιοτικός, αλλά αν δεν είναι σοβαρός μπορεί να κινδυνέψει. Το περυσινό παράδειγμα δεν είναι μακριά από τη σημερινή πραγματικότητα, απλά ο ΠΑΟΚ φέτος δείχνει πιο σοβαρός.
Απλά είναι υποχρεωμένος να το αποδεικνύει πάντα.
