Είναι απορίας άξιον πώς, ενώ μεταξύ των ομάδων της Superleague δεν υπάρχει καμία συζήτηση για αλλαγές στο πρωτάθλημα, το ίδιο και στην ΕΠΟ, ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης, επιμένει ότι «είμαι αποφασισμένος να προχωρήσει η αναδιάρθρωση του πρωταθλήματος»
Είναι πραγματικά να απορεί κανείς, πώς γίνεται να μην ασχολούνται με τις όποιες αλλαγές σε ένα προϊόν αυτοί που το παράγουν και το εμπορεύονται και να ενδιαφέρεται κάποιος ο οποίος δεν έχει κανέναν άλλο ρόλο εκτός από την εποπτεία του…
Δεν υπάρχει προηγούμενο, από συστάσεως επαγγελματικού ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, με υπουργό Αθλητισμού ο οποίος να υποκαθιστά τους θεσμούς του ποδοσφαίρου και αντ’ αυτών να προτείνει πώς θα είναι τα πρωταθλήματα, πόσες ομάδες θα αγωνίζονται στο καθένα απ’ αυτά, ποιος τηλεοπτικός σταθμός θα δείχνει τα παιχνίδια και πόσα χρήματα θα πληρώνει για τα δικαιώματα μετάδοσης.
Είναι πρωτοφανές και απολύτως ενδεικτικό της κατάστασης που έχει επιβληθεί τα τρία τελευταία χρόνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο, σύμφωνα με την οποία κουμάντο στα του οίκου τους δεν κάνουν η ΕΠΟ, οι λίγκες και οι Ενώσεις Ποδοσφαιρικών Σωματείων, αλλά η πολιτική ηγεσία του Αθλητισμού, σε συνεργασία με την ΟΥΕΦΑ και την ΦΙΦΑ.
Αυτό ζούμε την τελευταία τριετία, αυτό είναι που έχουν αποδεχτεί οι θεσμοί του ποδοσφαίρου. Πρόκειται για τον απόλυτο έλεγχο του ποδοσφαίρου από το κράτος.
Ουδείς αντιδρά. Για την ΕΠΟ, ουδείς αμφιβάλλει, πλέον, ότι το μόνο που ενδιαφέρει τον πρόεδρό της και τους συμβούλους του είναι οι θέσεις τους και τίποτε άλλο.
Τα γραφεία της ομοσπονδίας έχουν γεμίσει από ξένους, κάθε λίγο έρχεται και κάποιος καινούργιος, η διαιτησία ελέγχεται πλήρως από ξένους και δικαιολογημένα ο καθένας αναρωτιέται ποιος είναι ο λόγος ύπαρξης της εκλεγμένης διοίκησης…
Η εκχώρηση, ωστόσο, όλων αυτών των δικαιωμάτων επί του ελληνικού ποδοσφαίρου στους ξένους δεν θα υπήρχε αν δεν την είχε προσφέρει απλόχερα ο –αλήστου μνήμης- προκάτοχος του Βασιλειάδη, ο Κοντονής. Στα βήματα του οποίου βαδίζει, βέβαια, καθώς μια χαρά τον βολεύει, και ο νυν υφυπουργός Αθλητισμού.
Το ζήτημα είναι αν σκοπεύουν κάποια στιγμή να αντιδράσουν οι θεσμοί του ποδοσφαίρου, ή αν το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα… λεφτά. Εστω κι αν έρχονται μέσω ενός υφυπουργού Αθλητισμού που θα λειτουργεί ως μάνατζερ ο οποίος κάνει επαφές με τα κανάλια, διαπραγματεύεται με τον υπουργό Οικονομικών για να πάρει ένα μέρος από την φορολόγηση των στοιχηματικών εταιρειών κι αντί να το διαθέσει για κοινωνική πολιτική ή για στήριξη των ομοσπονδιών, να το δώσει ως δώρο σε ανώνυμες εταιρείες αθλητικού θεάματος…