Όταν προχθές έγραφα σ’ αυτή την γωνιά ότι «προέχει να μην αποδειχθεί καταδικαστικός ο σχεδιασμός», αυτό που είχα στο μυαλό μου δεν αφορούσε σε καμία περίπτωση την πιθανότητα να αποκλειστεί ο ΠΑΟΚ από την Εστερσουντ. Πραγματικά, δεν το πίστευα ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο…
Το ενδεχόμενο οι προβληματικές του εμφανίσεις να συνεχιστούν και να του κοστίσουν στο πρωτάθλημα, να μείνει πίσω από νωρίς και να χάσει την επαφή με την κορυφή, ήταν αυτό που με προβλημάτιζε.
Ο αποκλεισμός από τους ομίλους του Europa League είναι μια τραγωδία για τον ΠΑΟΚ. Είναι ένα από τα πιο σκληρά χτυπήματα που έχει δεχθεί τα τελευταία χρόνια.
Ανοίγει μια τεράστια πληγή, σε μια περίοδο που, όπως έχει ήδη επισημανθεί, άπαντες περίμεναν από τον ΠΑΟΚ να είναι οργανωμένος, να έχει κάνει όλα όσα χρειάζονται ώστε μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου, να διεκδικεί με αξιώσεις όχι μόνο την είσοδο του στους ομίλους του Europa League αλλά πολύ περισσότερα πράγματα.
Ωστόσο, χθες το βράδι στην Σουηδία είδαμε για μια ακόμη φορά πόσο λάθος έγιναν κάποια πράγματα αυτό το καλοκαίρι, πόσο κόστισε στον ΠΑΟΚ η –έξω από κάθε λογική- επιλογή του Στανόγεβιτς, πόσο κακό έκανε στην ομάδα όλη αυτή η αναστάτωση με την παρουσία ενός προπονητή που κανέναν δεν έπειθε, πόσο γυμνός είναι ο ΠΑΟΚ εξαιτίας του γεγονότος ότι φτάσαμε τέλη Αυγούστου και δεν έχουν καλυφθεί κενά που είναι γνωστά από τον Μάιο.
Νομίζω ότι δεν έχει καμία απολύτως σημασία να ασχοληθεί κάποιος με τις λεπτομέρειες και με την τεχνική ανάλυση του χθεσινού παιχνιδιού, με τις αιχμές του Λουτσέσκου για την φυσική κατάσταση της ομάδας του, ακόμη και με τα λάθη που έκανε ο Ρουμάνος στην διαχείριση του ματς, διότι κι αυτός έκανε λάθη.
Σημασία έχει να αποφασίσουν στον ΠΑΟΚ ότι δεν μπορούν να πορεύονται χωρίς να αξιολογούνται αυτοί από τους οποίους εξαρτάται το μέλλον της ομάδας. Δεν γίνεται να μην ευθύνεται κανείς γι’ αυτό το χάλι.
Δεν μπορεί ο ΠΑΟΚ να λειτουργεί χωρίς κανένας να κάνει την αυτοκριτική του, χωρίς κανένας να πληρώνει το κόστος τόσο επώδυνων συνεπειών.
Ο κόσμος έχει κουραστεί να βλέπει το ίδιο έργο σε επανάληψη. Οι οπαδοί δεν είναι, πλέον, απλά επιφυλακτικοί, αλλά καχύποπτοι. Με όλους. Και ιδιαίτερα μ’ αυτούς που τους τελευταίους μήνες τους προτρέπουν να… σιωπούν, να μην αναρωτιούνται για ποιο λόγο γίνονται στραβά κάποια πράγματα, να μην ασκούν κριτική, διότι κάνουν κακό στον ΠΑΟΚ.