Η επιχείρηση τρομοκράτησης του ΠΑΟΚ από την γνωστή συμμορία του λιμανιού στέλνει το μήνυμά της στην Κυβέρνηση πως αν δεν συμμαζέψει και δεν μαντρώσει αυτούς τους τραμπούκους, το ελληνικό ποδόσφαιρο σύντομα θα επιστρέψει στον μεσαίωνα της παράγκας.
Δεν γνωρίζω τις εξελίξεις (κι αν υπήρξαν) από την πλευρά εκείνων που είχαν υποχρέωση και καθήκον να επιληφθούν για τα όσα τραγικά συνέβησαν πριν από το παιχνίδι Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ. Οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, υφυπουργός αθλητισμού και αθλητικοί εισαγγελείς, προφανώς θα περιμένουν να έχουν μια λεπτομερέστερη ενημέρωση από τους υφισταμένους τους. Κάτι που οι ίδιοι όφειλαν να πράξουν και μάλιστα εσπευσμένα, λόγω της σοβαρότητα των όσων διαδραματίστηκαν και του κυρίαρχου ρόλου που είχε στην τρομοκρατική αυτή ενέργεια ένας συγκεκριμένος σύλλογος, στον “χώρο” του οποίοι εξελίχθησαν σκηνές ακραίας πραγματικότητας από οικείους αλλά και φιλοξενούμενους χουλιγκάνους.
Θα μου πείτε και τι νόημα υπάρχει, αλλά και τι θα πρέπει να περιμένει κανείς, όταν οι πάντες γνωρίζουν πως η όλη διαδικασία ενημέρωσης του υφυπουργού και των αθλητικών εισαγγελέων, επί μονίμου βάσεως, “φιλτράρεται” μέσα από τα γνωστά κανάλια που ελέγχονται απόλυτα.
Άλλωστε, ένα δείγμα του τρόπου με τον οποίον υπήρξαν οι πρώτες χλιαρές αντιδράσεις ήταν και οι δηλώσεις του υφυπουργού, ο οποίος -άκουσον άκουσον – θέτει μέσα στους ενεχόμενους και τους παράγοντες του ΠΑΟΚ, που διαμαρτυρήθηκαν για τα όσα υπέστη η ομάδα τους. Και πάλι ο κ. Αυγενάκης, όπως το έκανε πρόσφατα με την εξομοίωση Ιβάν με Καραπαπά, διαπράττει το ίδιο ολίσθημα εξομοιώνοντας τους θύτες με τα θύματα. Αλήθεια, μπορεί να είναι τόσο αφελής;
Για τον έναν ή για τον άλλον λόγο λοιπόν, χωρίς να θέλουμε να σας επηρεάσουμε, μην περιμένετε μεγάλα πράγματα από αυτήν την ιστορία. Αν υπάρξει κάποια ποινή, αυτή δεν θα προβληματίσει το λιμάνι, θα είναι τελείως ανώδυνη.
Και για να σας προϊδεάσω, μην ξαφνιαστείτε όταν δείτε και μία αντίστοιχη εξισορροπητική για τον ΠΑΟΚ! Ναι, υπάρχει και τέτοιο ενδεχόμενο. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μια υποψία που δεν έχει καμία σχέση με την οποιαδήποτε συνωμοσιολογική επινόηση, αλλά βασίζεται σε ενδείξεις και μάλιστα αποχρώσεις. Βλέποντας λοιπόν τον τελευταίο 1,5 χρόνο εμφατικά και πιεστικά ο Ολυμπιακός να επιζητεί με τον οποιονδήποτε τρόπο την απομάκρυνση των ξένων διαιτητών, δίνοντας αγώνα ακόμη και με κωμικούς ισχυρισμούς και φαιδρές καταγγελίες, έρχομαι σήμερα να επαναθεωρήσω τα όσα πίστευα ότι οδήγησαν τους ξένους να δηλώνουν με την σειρά τους ότι, αν θα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα αποχωρήσουν... από την Ελλάδα. Μια απειλή η οποία άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο με λίγη πίεση να γίνει πραγματικότητα.
Μια πραγματικότητα που δυστυχώς ήταν κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Ολυμπιακού. Γεννάται λοιπόν το ερώτημα, πώς είναι δυνατόν ο Ολυμπιακός να συνεχίζει επίμονα αυτή την πίεση, χωρίς τεκμηριωμένα επιχειρήματα, απλά και μόνο για να δώσει το δικαίωμα στην επιτροπεία να τα μαζέψει και να φύγει; Εδώ έρχομαι και υποψιάζομαι. Κάποιος έχει οργανώσει αριστοτεχνικά αυτήν την κόντρα, η οποία ούτως ή άλλως και με την δήλωση των ξένων, ότι τα μαζεύουν, επιβεβαιώνει την επιχείρηση κατά της τρομοκράτησης του ΠΑΟΚ, που οργανώθηκε ακριβώς πάνω σε αυτό το σημείο. Η άποψη μου είναι πως αυτός δεν είναι άλλος από τον επιτυχημένο σκηνοθέτη και άλλων εντυπωσιακών εξελίξεων στο χώρο τον θεσμικό του ελληνικού ποδοσφαίρου, τον ισχυρό άνδρα της ΟΥΕΦΑ, γιο του παραληρούντος Σάββα Θεοδωρίδη. Βάσει λοιπόν σχεδίου κινούνται οι κρετίνοι και μάλλον δεν έπεσαν μέσα στην παγίδα που οι ίδιοι έστησαν και η οποία ασφαλώς θα μπορούσε να τους βάλει σε κινδύνους αν δεν είχαν και διασφαλισμένη την ατιμωρησία τους ή μια ποινή που δεν θα τους έβλαπτε σε τίποτα μπροστά στο μεγάλο κέρδος που θα το γιόρταζαν με μια βραδιά πυροτεχνημάτων στο λιμάνι.
Επαναλαμβάνουμε πως, κατά την άποψή μας, οι κρετίνοι εκτελούσαν εντολές και βάσει σχεδίου που είχε εκπονηθεί στην προ καιρού έναρξη των εχθροπραξιών σε βάρος των ξένων διαιτητών. Διαπιστώνοντας λοιπόν ότι με μία ακόμη πράξη, όπως αυτή που συνέβη την Κυριακή, θα μπορούσε να υπάρξει η αρχή του τέλους μιας κατάστασης, που δεν τους ευνοούσε, προχώρησαν σε όσα άθλια και επικίνδυνα επιχείρησαν σε βάρος πρωτίστως του ΠΑΟΚ και κατ’ επέκταση του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Έχω την ελπίδα και την αίσθηση ότι αυτές οι υποψίες μου είναι πολύ μακριά από επινοήσεις ή εφευρέσεις συνωμοσίας, που υπάρχει το ενδεχόμενο να μου χρεώσουν. Εύχομαι τελικά να διαψευστώ. Ας πούμε όμως και δύο κουβέντες για την αγωνιώδη προσπάθεια της προπαγάνδας του Πειραιά, που επιμένει να απαξιώνει το στραπάτσο που υπέστη μέσα στο κολαστήριο της από τον γενναίο ΠΑΟΚ, θυμίζοντας σε όλους παιχνίδια πρόσφατα, που ο ΠΑΟΚ όχι ήταν πολύ καλός αλλά τους ισοπέδωσε και τους ταπείνωσε στην κυριολεξία, όπως το εντυπωσιακό περσινό 3-1, που το σκορ θα μπορούσε να είναι και 6-1. Με την αντίδραση του Μαρινάκη και την μπούκα του στου Ρέντη και τα όσα φαιδρά ακολούθησαν με χαρακτηρισμούς προς τους παίκτες του, ότι είναι κοπρίτες, άχρηστοι και ότι αυτοί ευθύνονται για την απώλεια του Πρωταθλήματος και όχι οι διαιτητές και ότι θα ήταν ευχής έργον να μην τους έβρισκε μπροστά του την επόμενη αγωνιστική περίοδο. Και κάτι ακόμα, σε ό,τι έχει σχέση βέβαια με το κατά φαντασία πέναλτι του Ελ Καντουρί και το κλασσικό που έγινε σε βάρος του Μάτος. Εδώ, υπάρχει μια περίεργη χαλαρότητα από μέρους συγκεκριμένων, εδώ πάνω, παραγωγών και σχολιαστών, οι οποίοι επικεντρώθηκαν στο πρώτο, που δεν έγινε, και προσπέρασαν τελείως αδιάφορα σχεδόν το άλλο, που έγινε. Θύματα απλής αδιαφορίας ή των αντι-ΠΑΟΚτσήδικων συνδρόμων από τα οποία μονίμως διακατέχονται;
Υ.Γ.: Διακριτική ήταν η τοποθέτησή μου για την μη χρησιμοποίηση του Βιεϊρίνια, αμέσως μετά τον αγώνα. Κι αυτό γιατί είχα την ελπίδα -αν θέλετε - να ακούσω ότι ο μεγάλος αρχηγός είχε κάποιο πρόβλημα. Όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη, όποτε επανέρχομαι και ολοκληρώνω την άποψή μου κρίνοντας σαν μεγάλο και ανεξήγητο το λάθος της μη χρησιμοποίησής του. Θα έλεγα και ασυγχώρητο, γιατί με την παρουσία του εκείνο το χρονικό διάστημα, ο ΠΑΟΚ είχε μεγάλες πιθανότητες να φύγει με νίκη από το Φάληρο. Όμως, τίποτα δεν μπορώ να χρεώσω στον κόουτς από τη στιγμή που και ο ίδιος έδωσε με ηρωικό τρόπο μια μεγάλη μάχη την οποία και κέρδισε μέσα στο κολαστήριο.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport
