O Kωνσταντινίδης, που πέρσι είχε δοθεί δανεικός, επέστρεψε και παρέμεινε στο ρόστερ, για να γίνει εφεδρικός του Μάτος. Ετσι, «περίσσεψε» ο Κίτσιου, που δόθηκε φέτος δανεικός. Στην πορεία, προέκυψε ως μπακ απ του Μάτος ο Δεληγιαννίδης, που όντως, έχει δείξει ότι έχει προσόντα και θα του άξιζε να παίζει περισσότερο.
Πηγαίνει, λοιπόν, ο ΠΑΟΚ στη Λιβαδειά και δεν μπορεί να παίξει ούτε ο τιμωρημένος Μάτος, ούτε ο τραυματίας Δεληγιαννίδης. Ο Λουτσέσκου, ωστόσο, αντί να χρησιμοποιήσει τον Κωνσταντινίδη, προτιμάει να «κάνει» δεξί μπακ τον Κρέσπο και να βάλει στη θέση του, στα στόπερ, τον Μαλεζά, για να καλυφθεί στα σίγουρα απέναντι στην... εκρηκτική επίθεση του Λεβαδειακού.
Τα συμπεράσματα είναι δύο: Ο Κωνσταντινίδης θα παίξει μόνο όταν ο ήλιος ανατείλει από τη δύση και ο Λουτσέσκου μπαίνει στη λίστα των πολλών αγχωμένων προπονητών του ΠΑΟΚ που φοβούνται μη τυχόν κριθούν ανίκανοι με το παραμικρό αρνητικό αποτέλεσμα. Και τα δύο είναι πολύ δυσάρεστα.
Το πρώτο, γιατί όλοι οι παίκτες θα χρειαστούν στη διάρκεια της σεζόν και πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή ετοιμοπόλεμοι και σε καλή ψυχολογική κατάσταση. Ο Ρουμάνος, όμως, μ’ αυτή την κίνηση «τσάκισε» ψυχολογικά τον Κωνσταντινίδη. Ηταν σα να του έλεγε κατάμουτρα «είσαι άχρηστος, δεν σε υπολογίζω, δεν σε έχω ικανό ούτε καν με τον Λεβαδειακό να παίξεις...»
Το δεύτερο, γιατί δεν έλειπε από τον ΠΑΟΚ ένας προπονητής που φοβάται και τη σκιά του. Πέρασαν πολλοί τέτοιοι. Μάγκα και έξυπνο προπονητή χρειαζόταν ο ΠΑΟΚ κι αν ο Λουτσέσκου δεν δείξει ότι είναι μάγκας και έξυπνος, νύχτα θα φύγει κι αυτός, με τη στάμπα του αποτυχημένου. Δεν είναι, λοιπόν, μαγκιά να φοβάσαι να βάλεις τον Κωνσταντινίδη ή οποιονδήποτε παίκτη που ανήκει στο ρόστερ του ΠΑΟΚ μην τυχόν και χάσεις από τον... φοβερό και τρομερό Λεβαδειακό. Και στο κάτω – κάτω πώς ξέχασε μέσα σε μια μέρα τα διθυραμβικά σχόλια που έκανε για το καταπληκτικό ρόστερ της ομάδας; Ο Κωνσταντινίδης δεν ανήκει σ’ αυτό το ρόστερ;
Αντίθετα, μου άρεσε που έριξε στην αρχική ενδεκάδα τον Λημνιό. Αρκεί να μην είναι ένα πυροτέχνημα που θα το ξαναρίξει δυο-τρεις φορές ακόμη όλο κι όλο. Σε κάθε νεαρό πρέπει να δίνουν επίμονα ευκαιρίες οι προπονητές, όπως δίνουν και στους ξένους λεγεωνάριους που βρίσκουν δεξιά κι αριστερά σε κάθε μεταγραφική περίοδο. Μόνο με πολλά ματς θα δείξει ο πιτσιρικάς αν αξίζει ή όχι. Κι αν φανεί ότι δεν αξίζει, δεν τρέχει και τίποτε. Μήπως αυτοί που έχουν πάντα την εύνοια των προπονητών, προσφέρουν περισσότερα; Η, να το πούμε αλλιώς: Βγήκε προχθές ο Λημνιός και μπήκε ο Μπίσεσβαρ. Αλλαξε τίποτε; Η, μήπως, αν έπαιζε από την αρχή ο Μπίσεσβαρ και κάποια στιγμή έβαζε στη θέση του ο Λουτσέσκου τον Λημνιό και χάρη σε μια δική του ενέργεια κέρδιζε ο ΠΑΟΚ, θα λέγαμε ξαφνικά ότι ο Λημνιός είναι καλύτερος του Μπίσεσβαρ; Οχι βέβαια.
Θέλω να πω ότι πρέπει να γίνει σαφές αν και ποιοι αξίζουν στον ΠΑΟΚ. Για να φανεί, όμως, πρέπει να νιώσουν κι αυτοί ότι είναι υπολογίσιμα κομμάτια του παζλ. Εδώ, ούτε ο Πέλκας το ένιωσε ακόμη...
