Με το δηλητήριο που έχει χυθεί τόσα χρόνια στο κορμί της αξιοπιστίας του ποδοσφαίρου, λογικό είναι να υπάρχει καχυποψία.
Σε ετούτο το σημείωμα δεν έχω στόχο να αναδείξω τους λόγους που ο κόσμος βλέπει υποψιασμένα τους αγώνες. Αυτή είναι μία πραγματικότητα στην οποία αναφέρθηκα σε προηγούμενο σημείωμα μου, καταθέτοντας τις ενστάσεις μου για την γκρίνια με υπονοούμενα και όχι με ονόματα, των παραγόντων. Μέχρι προχθές ήταν ο Αρης που γκρίνιαζε, τις περισσότερες φορές όχι αδίκως, για τις εχθρικές διαιτησίες αφήνοντας υπονοούμενα για τις ομάδες που στήνουν συνομωσία εναντίων του. Τώρα που η βαθμολογική διαφορά μειώθηκε στους -3, η Λαμία η οποία δεν έκανε θόρυβο μέχρι προχθές, βγήκε στις πολεμίστρες και αφήνει υπονοούμενα για τους αντιπάλους της. Οι ομάδες της Football League γνωρίζοντας τους κανόνες του παρασκηνίου «φωνάζουν» για επικοινωνιακούς λόγους μήπως και στον επόμενο αγώνα πάρουν το κάτι τις από τη διαιτησία.
Τους κανόνες κάτω από τους οποίους διεξάγεται το περισσότερο διεφθαρμένο Πρωτάθλημα, σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζουν παράγοντες ομάδων, δεν τους έβαλαν ούτε οι φίλαθλοι ούτε οι διαιτητές. Οι ίδιοι οι παράγοντες τους έβαλαν λειτουργώντας κοντόφθαλμα, επειδή έτσι τους βόλευε. Γνωρίζοντας λοιπόν ότι κυριαρχεί η διαφθορά φοβούνται και τον ίσκιο τους. Ετσι θα κυλήσει το Πρωτάθλημα της Football League μέχρι το τέλος γιατί όταν μπαίνει κάποιος σ’ αυτό το τρυπάκι δύσκολα ξεφεύγει. Είναι σαν το ναρκομανή που ψάχνει τη δόση του.
Οπότε πού να μείνει χρόνος στους παράγοντες να οργανώσουν τις ομάδες σε υγιείς βάσεις. Στην λογική του ό,τι βρέξει ας κατεβάσει διοικούν οι περισσότεροι και γι’ αυτό χθες από την ΕΕΑ εξετάστηκαν 16 υποθέσεις που αφορούν από αντιδικίες πιστωτών- ΠΑΕ μέχρι τις έγγραφες διαπιστώσεις του Συστήματος Στοιχηματικής Απάτης (BFDS), ήτοι για χειραγώγηση αγώνων στο πλαίσιο του Στοιχήματος.
Οσο για την πολιτική ηγεσία η οποία ίσως να μπορούσε να δώσει λύσεις, προς το παρόν κωφεύει. Η μόνη ελπίδα ο νέος αθλητικός νόμος.