Θυμάμαι, πριν τρία χρόνια, ότι για να απαντήσω σε εντελώς ανυπόστατες και αστήρικτες φήμες που ανέφεραν ότι ο Ιβάν Σαββίδης σκέφτεται να αποχωρήσει από τον ΠΑΟΚ, είχα πει από το μικρόφωνο του Metropolis 95,5 και είχα γράψει σ’ αυτή τη στήλη ότι υπάρχει για τον ΠΑΟΚ μια ευτυχής συγκυρία. Το γεγονός ότι ο ιδιοκτήτης του έχει δύο γιούς. Οχι απλά δύο παιδιά, αλλά δύο γιους.
Πίστευα - και όλα δείχνουν ότι δεν έπεσα έξω – ότι ο Ιβάν έχει έναν πρόσθετο λόγο για να ασχοληθεί σοβαρά και με επιμονή με τον ΠΑΟΚ. Να αφήσει κληρονομιά είτε και στους δύο, είτε στον έναν γιο του, μαζί με όλα τα υπόλοιπα, την προοπτική να γράψουν ιστορία ως αφεντικά της λαοφιλέστερης ομάδας της Βόρειας Ελλάδας και να την καταστήσουν κυρίαρχο του ελληνικού ποδοσφαίρου, αν βέβαια αυτό δεν προλάβει να το πετύχει ο ίδιος.
Φυσικά, θα μπορούσε να είχε αυτήν την επιθυμία ο Ιβάν, όχι όμως και οι γιοι του. Εδώ, όμως, αποδεικνύεται ότι τουλάχιστον ο ένας, ο Γιώργος Σαββίδης, όχι μόνο την έχει, αλλά ίσως είναι... πιο τρελός για τον ΠΑΟΚ ακόμη και από τον πατέρα του. Κι αυτό σημαίνει ότι ο ΠΑΟΚ, κάποια στιγμή, όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου, θα περάσει στη δικαιοδοσία ενός άλλου Σαββίδη, εξίσου ισχυρού οικονομικά και εξίσου παθιασμένου και φιλόδοξου. Και για να μην εξαιρέσω αυθαίρετα από την προοπτική της ενασχόλησης με τον ΠΑΟΚ τον Νίκο Σαββίδη , λέω ότι είναι πολύ πιθανό να μιλάμε τελικά για διαδόχους και όχι για διάδοχο.
Ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη δεν έχει μόνο παρόν, έχει και μέλλον. Αλλωστε, στο μέλλον «βλέπει» ο Ιβάν όταν βάζει μπροστά τις διαδικασίες για την κατασκευή νέου γηπέδου. Αυτή είναι η καλύτερη απάντηση στις μπούρδες περί αποχώρησής του. Για ποια αποχώρηση να μιλάμε όταν ο άνθρωπος αρχίζει να χτίζει ένα νέο γήπεδο για την ομάδα που υπηρετεί; Ούτε σαν ανέκδοτο στέκεται πια. Ούτε καν σαν ανυπόστατη φήμη.
Είναι η πρώτη φορά που σ’ αυτή τη στήλη αναφέρεται το όνομα του Γιώργου Σαββίδη. Αν το ανέφερα άλλες φορές στο παρελθόν, θα το έκανα μόνο για να τον επικρίνω. Θεώρησα, όμως, ότι δεν θα είχε νόημα η κριτική για τις πράξεις ενός παιδιού. Ο Γιώργος Σαββίδης είναι ακριβώς στην ηλικία του γιου μου και είμαι ακριβώς στην ηλικία του Ιβάν Σαββίδη! Αν ήμουν, λοιπόν, πατέρας του Γιώργου, θα του είχα τραβήξει το αυτί πολλές φορές για διάφορες απερισκεψίες και επιπολαιότητές του. Και είμαι βέβαιος ότι το έκανε και ο δικός του πατέρας. Αυτό αρκεί.
Δεν χρειάζεται δημόσια κριτική από οποιονδήποτε. Αλλωστε ο Ιβάν είναι που παίρνει τις αποφάσεις στον ΠΑΟΚ και μόνο ο Ιβάν πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο οποιαδήποτε – καλοπροαίρετης – κριτικής σε ό,τι αφορά τον ΠΑΟΚ. Για τον Γιώργο και όλα τα παιδιά μας, ισχύει το αυτονόητο: Ο άνθρωπος ωριμάζει από τα λάθη του. Και εμείς, στην ηλικία αυτών των παιδιών, κάναμε περισσότερα λάθη. Εμείς, στην ηλικία τους, δεν ήμασταν καλύτεροι από αυτά τα παιδιά. Συνεπώς, αμφιβάλλω πολύ αν έχουμε το δικαίωμα να τα κρίνουμε και να τα κατακρίνουμε.
Αυτό είναι δικαίωμα και, ταυτόχρονα, υποχρέωση, μόνο του γονιού κάθε παιδιού. Κανενός άλλου. Οταν, λοιπόν, ωριμάσει και ο Γιώργος Σαββίδης και όταν αυτός θα έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο στον ΠΑΟΚ, τότε αυτονόητα θα είναι εκείνος που θα δέχεται την κριτική σε ό,τι αφορά τις αποφάσεις και τις ενέργειές του για τον ΠΑΟΚ. Μέχρι τότε, δεν θα πάψω να το πιστεύω: Είναι ευτύχημα για τον ΠΑΟΚ που ο Ιβάν Σαββίδης έχει δύο γιους. Τον Γιώργο και τον Νίκο, τον Νίκο και τον Γιώργο...
